Turbiny wiatrowe i rozdzielnie elektryczne zawierają niezwykle ciężki i szkodliwy gaz cieplarniany używany jako materiał izolacyjny, ale co roku setki funtów tego sześciofluorku siarki (SF6) przedostaje się do atmosfery.
Systemy elektryczne, w tym elektrownie wiatrowe, uwalniałyby do atmosfery jeden z najbardziej szkodliwych gazów cieplarnianych, jakie znamy, pomagając zwiększyć emisje do atmosfery. Jest to sześciofluorek siarki lub SF6, niedrogi i niepalny, bezwonny i bezbarwny gaz szeroko stosowany od lat sześćdziesiątych XX wieku do izolowania dużych elektrowni w celu zapobiegania zwarciom i wypadkom. Obecnie gaz jest często używany w turbinach wiatrowych w celu zmniejszenia ryzyka zwarć, co potwierdzają trzej i najwięksi międzynarodowi producenci sprzętu przesyłowego, tacy jak ABB, Siemens i General Electric.
Niestety, gaz ten przyczynia się do globalnego ocieplenia bardziej niż jakakolwiek znana substancja, nawet 23 500 razy więcej niż dwutlenek węgla. Zaledwie kilogram SF6 w atmosferze ogrzewa Ziemię aż 24 przeloty samolotami z Londynu do Nowego Jorku.
Ponadto gaz ten utrzymuje się przez długi czas w atmosferze , ponieważ będąc gazem syntetycznym, nie jest absorbowany ani niszczony w naturalny sposób. Zatem SF6 może mieć wpływ na globalne ocieplenie przez co najmniej tysiąc lat.
Uwalnianie się sześcioflorku siarki następuje na skutek strat z elektrowni i farm wiatrowych.
We wrześniu ubiegłego roku brytyjski nadawca BBC nazwał SF6 „brudną małą tajemnicą” energii odnawialnej po tym, jak dwa brytyjskie uniwersytety opublikowały niepokojące szacunki dotyczące zwiększonego zużycia i strat tego gazu na całym świecie.
Według szacunków dr Matta Rigby z Uniwersytetu w Bristolu, tylko w 2021 roku straty doprowadziły do emisji części SF6 przy 6,73 mln ton CO2, czyli praktycznie aż 1,3 mln samochodów.
W tej chwili wydaje się, że stężenia w atmosferze są nadal ograniczone, nawet jeśli są prawdopodobnie niedoszacowane. Rzeczywiście, każdy kraj powinien co roku zgłaszać Organizacji Narodów Zjednoczonych, ile SF6 zużywa, ale naukowcy odkryli, że w niektórych krajach stężenia SF6 w atmosferze są 10 razy wyższe niż podane w raportach.
Ponadto biorąc pod uwagę tempo, w jakim rośnie zużycie energii elektrycznej, emisje mogą wzrosnąć o 75% do 2030 r .
Największe emisje tego gazu są powodowane przez duże elektrownie, ale wzrost połączeń spowodowany rozwojem OZE i obecnością w turbinach gazowych zaostrza problem.
Jeśli jest tak źle, dlaczego SF6 nie jest zakazane? Związek ten należy do grupy gazów fluorowanych. W 2021 r.Komisja Europejska dążyła do zakazania niektórych z tych szkodliwych dla środowiska substancji, w tym gazów chłodniczych i klimatyzacyjnych.
Jednak był silny sprzeciw ze strony przemysłu europejskiego i, jak stwierdził holenderski eurodeputowany Bas Eickhout, wówczas odpowiedzialny za próbę regulacji gazów fluorowanych, Europa musiała poddać się lobby branży energetycznej.
„Sektor energii elektrycznej bardzo mocno argumentował, że jeśli chcemy transformacji energetycznej i chcemy zużywać więcej energii elektrycznej, będziemy potrzebować więcej urządzeń elektrycznych, a co za tym idzie, więcej SF6. Alternatywnie przemiana energii byłaby zbyt wolna ”- wyjaśnił Eickhout.
W rzeczywistości wszystkie kraje próbują zmniejszyć swoją zależność od paliw kopalnych, powszechnie uznawanych za szkodliwe dla klimatu.
W próbie walki z kryzysem klimatycznym , jeśli przed duże energie elektryczne eksploatowane na węglu, teraz alternatywne rozwiązania są poszukiwane i próbuje się uciekać się do mieszanych źródeł energii odnawialnej, takich jak wiatr czy słońce, wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej. Doprowadziło to do lepszych połączeń z siecią elektroenergetyczną, aw konsekwencji do większej potrzeby zapobiegania poważnym wypadkom.
W związku z tym, wraz ze wzrostem wykorzystania SF6, zainstalowano większą liczbę urządzeń zabezpieczających.
Eksperci są zgodni co do tego, że niestety rozwiązań SF6 do zastosowań w układach wysokiego napięcia jest bardzo mało i w tej chwili nie ma możliwości skorzystania z alternatywa, ponieważ żaden inny związek nie okazał się skuteczny i bezpieczny przez długi czas, a firmy nie chcą podejmować ryzyka testowania substancji, które nie zapewniają żadnej gwarancji zapobiegania wypadkom.
Dlatego jeśli nadal nie możemy mówić o realnych alternatywach, jeśli chodzi o duże elektrownie wysokiego napięcia, z których pochodzi większość emisji tego gazu, to istnieją rozwiązania dla elektrowni średniego napięcia i turbin wiatrowych, nawet jeśli niestety niewiele firm jest chętnych. stosowanie mniej szkodliwych alternatyw.
Na przykład firma Scottish Power Renewables zainstalowała jedną z największych farm wiatrowych na świecie, w której turbiny nie zawierają gazu SF6.
Nawet firma elektryczna Eaton produkuje urządzenia zabezpieczające bez użycia SF6 i według Louisa Shaffera - dyrektora handlowego firmy - powód, dla którego inne firmy nie przyjmują alternatyw nie jest związany z kwestiami technicznymi ani ekonomicznymi, ale z jakimś rodzajem od oporu nie chcąc zmierzyć się ze zmianami , które nie jest postrzegane jako konieczne.
Brytyjskie biuro ds. Rynków gazu i energii elektrycznej Ofgem poinformowało, że:
„Używamy szeregu narzędzi, aby upewnić się, że firmy ograniczają stosowanie SF6, potencjalnego gazu cieplarnianego, gdy leży to w interesie konsumentów energii.
Obejmuje to finansowanie i zachęty do eksperymentowania, innowacji i poszukiwania alternatyw, nagrody dla tych, którzy przestrzegają limitów emisji i kary dla tych, którzy ich nie przestrzegają ”.„Sześciofluorek siarki jest niewątpliwie substancją szkodliwą, o czym świadczą badania naukowe w tym sektorze, ale jest on częścią wszystkich elektrotechnicznych zakładów przemysłowych, jak również znajduje się w innych zastosowaniach - chętnie sprecyzuje w notatce po artykule Simone Togni, prezes ANEV - To nie jest wyłączna prerogatywa sektora wiatrowego. Świadomi faktu, że jakakolwiek istniejąca dziś technologia produkcji energii elektrycznej ma wpływ, wiemy na pewno dzięki istniejącym dowodom naukowym, że energia wiatrowa należy do najbardziej korzystne z punktu widzenia ochrony środowiska do produkcji energii ”.
Unia Europejska dokona przeglądu wykorzystania SF6 w przyszłym roku i sprawdzi, czy są dostępne alternatywy. Jednak nawet najbardziej optymistyczni eksperci nie wierzą, że zakaz stosowania tej substancji można osiągnąć przed 2025 rokiem.
Tatiana Maselli
