Jedni twierdzą, że kot ma 7 żyć, inni 9… ale gdzie jest prawda? Ale przede wszystkim skąd te wszystkie wierzenia o „nieśmiertelności” kota?
Od czasów starożytnych temu zwierzęciu przypisywano magiczne moce, uważano je za świętą istotę, bóstwo, być może dla tego powietrza niezależności, zdolności poruszania się i widzenia w ciemności, bycia obecnym, ale niezauważonym, jego wielkie wrażliwość … wszystko to zawsze otaczało go aurą tajemniczości. Ale kot, jak każda żywa istota na Ziemi, ma tylko jedno życie (chyba że wierzysz w reinkarnację), tylko ze względu na niektóre jego cechy fizyczne i zdolność poruszania się, które często chronią go nawet w dość niebezpiecznych sytuacjach. jak niemal nieśmiertelna istota.
Z pewnością byłeś świadkiem codziennych akrobacji, w które angażuje się Twój kot, wspinając się wszędzie, skacząc z powrotem na ziemię, a następnie „wspinając się” po raz kolejny do szafy lub drzewa w ogrodzie; a wszystko z zadziwiającą łatwością. To zwierzę jest urodzonym ekwilibrystą, nie bojącym się wysokości . Ale to nie wystarczy, aby uchronić go przed niebezpieczeństwami, dlatego wystarczy, że włoży „łapę w błąd”, aby znaleźć się w próżni, często ze znacznych wysokości : kot, zwabiony przez ptaka, wychyla się zbyt daleko od półki, ten, który zwykle chodzi na parapecie, ale w bardziej wietrzny dzień nie może utrzymać równowagi, itp. itp. Wystarczy trochę rozproszenia uwagi i wypadek jest gwarantowany.Ale jak to możliwe, że wielu z nich po upadku z wysokości pozostaje nietkniętych lub co najwyżej cierpi na kilka lub wiele złamań, wciąż udaje im się uratować? Być może dlatego w powszechnym przekonaniu doprowadziło to do przekonania, że kot wróci do życia nawet po poważnym wypadku.
Kot ma szczególnie elastyczny kręgosłup, który umożliwia mu wykonywanie skoordynowanych skrętów podczas upadku , dużych ruchów obejmujących również głowę i nogi; struktura kręgów oraz sposób ich łączą również pozwalają amortyzować zderzenia z ziemią; te same wkładki podeszwowe, bardzo miękkie, pozwalają złagodzić uderzenie . Ta zdolność kota nazywa się odruchem pionowym . Uważano, że w grę wchodzi również ogon, ale najwyraźniej działa on tylko jako ster, jednak nie jest to konieczne, w rzeczywistości zaobserwowano, że nawet koty, które go nie mają, są równie zdolne do wykonywania tego skomplikowanego ruchu.Innymi cechami fizycznymi, które pozwalają kotu zmniejszyć obrażenia od upadku, są jego niewielkie rozmiary, lekki szkielet i gruba sierść : pozwalają one zmniejszyć prędkość do 100 km / h (człowieka w swobodny spadek zamiast 210 km / h … duża różnica!). Ruch jest również bardzo szybki i jest wykonywany nawet dla minimalnych wysokości 60-70 cm. Ponadto kot po wyprostowaniu rozkłada łapy w celu zwiększenia oporu i spowolnienia upadku (rodzaj spadochronu).
Odruch pionowy zaczyna pojawiać się około 3-4 tygodnia życia, a doskonalić około 7 tygodnia.
Odruch pionowy zwiększa szanse, że kot zostanie ranny po upadku z drugiego, ale nie zawsze tak się dzieje. W badaniu z 1987 roku opublikowanym w Journal of the American Veterinary Medical Association, obejmującym 132 koty przywiezione do nowojorskiego Animal Medical Center po upadku z budynków, urazy wzrosły do około 7 pięter. w dodatku zmniejszyły się.
Nawet jeśli są cudowne, koty spadające z góry mogą doznać poważnych obrażeń, w rzeczywistości nawet jeśli są w stanie latać w pozycji do lądowania, z pewnością nie są niezniszczalne (i nie mają tych 7 lub 9 żyć, jak głosi legenda): w rzeczywistości mogą złamania kości, pęknięcie podniebienia miękkiego, przepuklina przeponowa, pęknięcie niektórych narządów wewnętrznych, takich jak pęcherz … dlatego nigdy nie należy lekceważyć żadnych zagrożeń, działając z wyprzedzeniem, zapobiegając: dlatego warto zabezpieczyć balkony, okna, parapety, a jeśli miałbyś złapać kota spacerującego w obszarach zagrożonych, nie krzycz, aby go oddzwonić, ponieważ przestraszony mógłby stracić równowagę (dobrą alternatywą byłoby przyciągnięcie go zabawką lub kęs, którego jest chciwy).
W przypadku upadku kota natychmiast zabierz go do weterynarzaporuszając nim bardzo, bardzo ostrożnie i obserwując, jak reaguje; to nawet jeśli pozornie nie wykazuje ewidentnych obrażeń, ponieważ uderzenie o ziemię mogło spowodować uszkodzenie wewnętrzne: weterynarz zadba o przeprowadzenie dokładnego badania całego ciała i ewentualnie płytki sektorowej (np. kończyn), jeśli podejrzewa złamanie, możliwe USG do sprawdzenia na przykład narządów wewnętrznych; jeśli to konieczne, konieczna będzie operacja. Lepiej byłoby trzymać kota pod obserwacją przynajmniej przez pierwsze 24 godziny po wypadku, w miarę możliwości umieszczając go w szpitalu; musimy również wziąć pod uwagę fakt (i nie mniej ważny), że jest to nadal zwierzę w szoku (często po upadku i oczywiście jeśli mogą się poruszać,ze strachu chowają się w jakimś zakątku ogrodu czy ulicy, uniemożliwiając właścicielom ich odnalezienie).
