Jest to najbardziej szczegółowa mapa, jaką kiedykolwiek stworzono, przedstawiającą głębiny Oceanu Arktycznego, jednego z najmniej znanych miejsc na Ziemi. Został stworzony przez międzynarodowy zespół naukowców pod kierunkiem Uniwersytetu w Barcelonie. Mapa pokazuje nowe „ziemie” odkryte przez topnienie lodu. Pomoże również zrozumieć, jak delikatny ekosystem Arktyki zmienia się pod wpływem zmian klimatycznych.
Stworzona pod kierunkiem Miquel Canals, José Luisa Casamora i Davida Amblàsa z grupy badawczej ds. Geologii morskiej Uniwersytetu w Barcelonie, mapa jest wersją 4.0 Międzynarodowej Mapy Batymetrycznej Oceanu Arktycznego (IBCAO) , inicjatywy zrodzonej w 1997 w Sankt Petersburgu w Rosji, aby sporządzić mapę głębokości dna morskiego Arktyki. Opublikowany w formacie cyfrowym nowy wykres poszerza powierzchnię podwodną wykreśloną w poprzednich wersjach nawet o 19,6%.
W rzeczywistości jest to nowa aktualizacja, która pozwoliła nam zrozumieć, co dzieje się z Arktyką i jej tajemniczym oceanem.
„Mapa IBCAO 4.0 to tegoroczny wkład w fundację Nippon-GEBCO Seabed 2030, której celem jest sporządzenie mapy wszystkich mórz i oceanów na świecie do 2030 r.” - powiedział Martin Jakobsson, profesor Uniwersytetu Sztokholmskiego ( Szwecja), który wziął udział w badaniu.
Dane batymetryczne posłużyły również do monitorowania przebiegu prądów oceanicznych, a tym samym rozkładu ciepła, zaniku lodu morskiego i wpływu ciepłych wód na lodowce. Jak pokazuje powyższa mapa, jedną z najbardziej spektakularnych formacji na dnie oceanu Arktyki jest Grzbiet Łomonosowa, obiekt geologiczny o długości ponad 1600 kilometrów, który łączy północną Grenlandię i Syberię, przecinając ocean.
Najnowsze badania kartograficzne wykazały obecność progów, które wpływają na wymianę wody między dwoma basenami, sprzyjając topnieniu lodu.
„Mapa batymetryczna IBCAO 4.0 ujawnia również szczegółową mapę fiordów Grenlandii i dostarcza danych potrzebnych do opracowania modeli predykcyjnych dotyczących zachowania pokrywy lodowej - obecnie znajdującej się w szybkiej recesji - obejmującej wyspę i rosnące poziomy. del mare na całym świecie ”.
Najbardziej wysunięty na północ ocean na naszej planecie, a także najmniejszy i najpłytszy, odgrywa kluczową rolę w regulacji klimatu Ziemi i jest najbardziej wrażliwym regionem polarnym na skutki globalnego ocieplenia. Według niektórych prognoz postępująca utrata warstw lodu morskiego może otworzyć nawigację dla niektórych wcześniej niedostępnych obszarów , takich jak Przejście Północno-Zachodnie, słynny szlak morski łączący Atlantyk z Pacyfikiem na terytorium Arktyki.
„Potencjalnym wyzwaniem dla obecnych kampanii naukowych w Arktyce jest dostęp do miejsc stale pokrytych lodem morskim oraz krótki czas trwania żeglugi. Jednak globalne ocieplenie ułatwiło teraz dotarcie do tych niedostępnych obszarów ”- powiedział profesor Miquel Canals.
Niestety dodajemy. Pozwoliło to jednak naukowcom na sporządzenie mapy dna morskiego Oceanu Arktycznego z bezprecedensową dokładnością, potwierdzając jednocześnie topnienie lodu arktycznego .
Aby zbudować mapę IBCAO 4.0, zespół wykorzystał tę samą technologię, co w badaniach łodzi podwodnych w innych regionach oceanu.
„Składniki nowej mapy - głównie najnowszej - uzyskano za pomocą najbardziej zaawansowanych istniejących, wielowiązkowych systemów batymetrycznych. Dane te pochodzą ze statków oceanograficznych, lodołamaczy i łodzi podwodnych, jedynych, które mapują te obszary pod zamarzniętym morzem, do których nie można dotrzeć innymi statkami ”- powiedział Canals.
A wiadomości płynące z tej nowej aktualizacji są dalekie od pocieszenia, tak jak te dostarczone przez inne badania, takie jak przeprowadzone w kwietniu, że Arktyka może stracić cały lód w ciągu najbliższych 30 lat.
Arktyka całkowicie wolna od lodu latem do 2050 r .: apokaliptyczna symulacja naukowców
Źródła odniesienia: Uniwersytet Barceloński, przyroda
Źródła odniesienia:
Ocean Arktyczny kwitnie algami i dostarcza więcej pożywienia zwierzętom morskim (ale to nie jest dobra wiadomość)
Ocean Atlantycki przechodzi zmiany, których nigdy nie widziano przez ostatnie 10 000 lat
