Amerykański zespół badawczy donosi, że jest coraz więcej dowodów na to, że inna „pandemia”, jak ją nazywają, dotknęła pszczoły w ciągu ostatnich dwóch dekad i nadal się rozprzestrzenia. Jest to spowodowane patogenem grzybowym znanym jako Nosema.
Odkrycie dokonane przez zespół badawczy z University of Colorado Boulder i opublikowane w Plos Pathogens pokazuje, że prawie nic nie wiadomo o wpływie tego patogenu na dzikie i samotne pszczoły, które stanowią większość z około 20 000 gatunków pszczół. na planecie.
Sytuację należy poważnie przemyśleć, ponieważ pszczoły samotne są nie tylko niezwykle ważne jako zapylacze w ich lokalnych ekosystemach (pszczoły miodne na ogół nie występują w tych miejscach), ale także przyczyniają się do zapylania upraw rolnych.
Jak wiemy, między innymi populacje pszczół na całym świecie już znacznie spadły w ciągu ostatnich dwóch dekad z powodu współistnienia przyczyn: pasożytów, patogenów, złego odżywiania, ale także pestycydów i zanieczyszczeń.
Atlas owadów: pestycydy już spowodowały zniknięcie jednej trzeciej pszczół i innych gatunków na całym świecie
Teraz wydaje się , że nawet Nosema, grzybowy patogen, wisi nad tymi cennymi owadami . Jest to jednokomórkowy pasożyt w kształcie zarodnika, który przeżywa infekując wnętrzności pszczół, gdzie kiełkuje, zajmuje komórkę żywiciela, rozmnaża się i uwalnia zarodniki. Przechodząc przez przewód pokarmowy, zarodniki te mogą infekować inne komórki w ciele pszczoły, powodując jej chorobę i zakażając również kwiaty i pyłki.
Niektórym szczepom Nosema udaje się również zmniejszyć liczbę plemników i okaleczyć męskie narządy płciowe trzmieli, zmniejszając ich sukces reprodukcyjny.
W nowych lokalizacjach pojawiają się teraz różne odmiany, głównie Nosema apis i Nosema ceranae . W szczególności niepokój budzi Nosema ceranae, która infekuje ule przez cały rok, w których wcześniej pszczoły mogły walczyć z problemem sezonowo.
Na poniższej infografice można zobaczyć rozprzestrzenianie się Nosema wśród pszczół w ulach i dzikich pszczół w różnych częściach świata.
@ PLOS Patogeny
Istnieją pewne terapie, w tym ekstrakty roślinne, metody hodowli na odporność i suplementy mikrobiologiczne, ale większość badań nad populacjami dzikich pszczół ogranicza się do metod opartych na DNA, które testują patogen u pszczoły, zamiast patrzeć na to. bardziej holistycznie, w jaki sposób wpływa na pszczoły i szerszą populację.
Autorzy badania twierdzą, że kluczowe znaczenie dla naukowców ma lepsze zrozumienie, w jaki sposób te szczepy Nosema podróżują po świecie i wpływają na dzikie i samotne pszczoły, ponieważ mogą prowadzić do dalszych pandemii pszczół i przyczyniać się do upadku kolonii.
Innym poważnym zagrożeniem dla pszczół jest przeskok gatunków chorobotwórczych , kiedy pszczoły ulowe opuszczają grzyby na kwiatach, a następnie je zbierają dzikie pszczoły. Te pszczoły, które nigdy wcześniej nie spotkały tego patogenu, mogą być znacznie bardziej wrażliwe na jego negatywne skutki.
To samo może się zdarzyć w odwrotnej kolejności: jeśli nowa odmiana Nosema rozwinie się w rodzimych pszczołach, ta bardziej agresywna odmiana może następnie powrócić do komercyjnych populacji pszczół, które nie będą odporne na ten konkretny szczep.
Gdyby ten patogen był naprawdę zdolny do szerokiego rozprzestrzeniania się, mogłaby wystąpić kaskada negatywnych skutków, na przykład niektóre kwiaty zapylane wyłącznie przez pewien typ pszczoły lub owada o określonej wielkości i wadze mogą zniknąć.
„Tak mało wiemy o biologii tego, co się dzieje. - powiedziała Alisha Quandt, współautorka i profesor nadzwyczajna ekologii i biologii ewolucyjnej - „To jeden z powodów, dla których uważamy, że tak ważne jest, aby ludzie zaczęli wykonywać jakąś pracę inwigilacyjną, wychodzili i próbowali więcej rodzimych pszczół. ”.
Źródła: University of Colorado Boulder / Plos Pathogens
Przeczytaj także:
Blokada nie powstrzymuje masakry włoskich pszczół: masowo mordowanych przez pestycydy
Nowy wirus, który powoduje śmierć pszczół
Wymieranie pszczół: to wina pasożyta
