Dzieci przeżyły bardzo trudny okres podczas zamknięcia, pozbawione szkoły, przyjaciół i wszelkiego rodzaju zajęć (nawet zwykłego spaceru). Ale jaki był psychologiczny wpływ kwarantanny? Według nowego badania przeprowadzonego przez IRCCS Gaslini w Genui, duży procent dzieci i młodzieży doświadczył regresu w jednym lub kilku aspektach swojego życia.
Zaburzenia snu lub niepokój, drażliwość, brak powietrza, ale także regresja w zakresie moczenia nocnego, to tylko niektóre z problemów, które można znaleźć w ankiecie przeprowadzonej przez IRCCS Giannina Gaslini z Genui, która sfotografowała psychologiczny wpływ blokady w wieku poniżej 18 lat.
Badanie zostało przeprowadzone przez neurologa Lino Nobili, który kieruje Zakładem Neuropsychiatrii Dziecięcej Instytutu i zostało przeprowadzone na próbie 6800 osób, które wypełniły kwestionariusz internetowy, z których 3251 zadeklarowało posiadanie dzieci na utrzymaniu (nieletnich). 18 lat).
Kwestionariusz, zebrany 15 dni po rozpoczęciu blokady, między 24 marca a 3 kwietnia, obejmował cały kraj z zrostami ze wszystkich regionów Włoch, ale z większym udziałem z regionów północnych i górnych Toskania.
Jak wyjaśnił profesor Lino Nobili:
„Z analizy danych dotyczących rodzin z dziećmi na utrzymaniu do 18 roku życia (3251 ankiet) wynika, że u 65% dzieci do 6 roku życia i 71% dzieci w wieku powyżej 6 lat (do 18 lat) ) pojawiły się problemy behawioralne i objawy regresji "
Wyróżniono dzieci poniżej 6 roku życia oraz dzieci i młodzież w wieku od 6 do 18 lat.
W pierwszej grupie najczęściej zgłaszanymi reklamacjami były:
- zwiększona drażliwość
- zaburzenia snu
- zaburzenia lękowe (w tym lęk separacyjny)
© gaslini
Natomiast w grupie starszej najczęściej odnotowywanymi zaburzeniami były:
- zaburzenia lękowe
- uczucie braku powietrza
- zaburzenia snu (trudności z zasypianiem, trudności z wybudzeniem się przed rozpoczęciem zajęć DAD)
- znacząco zmieniony wzorzec snu z tendencją do „opóźnienia fazy” (nastolatki, które kładą się spać dużo później i nie mogą się obudzić rano)
- zwiększona niestabilność emocjonalna z drażliwością i zmianami nastroju
© gaslini
W badaniu zauważono również, że poziom nasilenia nowych zachowań dzieci i młodzieży po kwarantannie był proporcjonalny do stopnia złego samopoczucia rodziców. Jako symptomy lub zachowania stresowe doświadczane przez rodziców w wyniku pandemii (zaburzenia lękowe, zaburzenia nastroju, zaburzenia snu, zażywanie leków przeciwlękowych i nasennych) występowały regresje ich dzieci oraz problemy behawioralne i psychiczne. sfera emocjonalna.
„Podsumowując, te wstępne dane podkreślają, w jaki sposób sytuacja związana z izolacją określiła stan stresu, który jest szczególnie rozpowszechniony i ma znaczące konsekwencje nie tylko dla zdrowia fizycznego, ale także emocjonalno-psychicznego rodziców i dzieci ” podsumowuje profesor Lino Nobili .
Nic dziwnego, że również po tym badaniu w Gaslini narodziła się pierwsza pediatryczna „Klinika po nagłych wypadkach”, która ma na celu monitorowanie sytuacji psychologicznej dzieci i młodzieży, ale także udzielać konkretnej pomocy.
„Poradnia będzie poświęcona profilaktyce, wsparciu i interwencji wyspecjalizowanego zespołu w celu wychwycenia, już w fazie segregacji, stanów dyskomfortu psychofizycznego, które pojawiły się lub zostały zaostrzone (u pacjenta stan kruchości) jednocześnie z okresem zagrożenia Covid-19 lub po nim ”- wyjaśnia Cristina Venturino, dyrektor Centrum Psychologii Gaslini.
Dzieci w wieku od 3 lat i dzieci do 18 roku życia będą mogły skorzystać z usługi, za którą podążać będzie zespół pediatrów, neuropsychiatrów i psychologów, którzy dokonają oceny, a następnie zorientują się, aby znaleźć najlepsze ścieżki terapii i psychoterapii dla poszczególnych osób przypadkach.
Wydaje się, że niestety ci, którzy lubią nas od początku zgłaszali możliwe konsekwencje traumy, jakiej doświadczały dzieci i młodzież, nie mylili się. Maluchy i młodzi ludzie mocno oskarżali fakt, że widzieli, jak ich życie i relacje są zdenerwowane z powodu koronawirusa.
Rzeczywiste efekty będą prawdopodobnie znane dopiero z czasem. Teraz pozostaje tylko zebrać kawałki i iść dalej, sprawiając, że dzieci powoli odzyskują zaufanie do świata i innych, a także czas stracony na bieganie, zabawę i rozmowę z przyjaciółmi twarzą w twarz, bez potrzeby smartfon lub komputer.
Źródło: Gaslini
Przeczytaj także:
„Mój syn boi się wyjść z domu”. Pomagamy dzieciom na nowo odkryć ich wrodzoną odporność
Dzieci pandemii. Dużo rozmawiamy o dzieciach, ale zapytaliśmy je, co czują?
Zamknięty w domu na czas nieokreślony z dnia na dzień. Trauma dzieci, o której nikt nie myśli
Powrót do pracy i dzieci bez szkoły: bezprecedensowa niezgodna sytuacja
