We włoskich kinach od mniej niż miesiąca Joker sprawia, że ludzie mówią o tym i nie przestają tego robić; postać Todda Phillipsa jest wersją postaci, której nigdy nie opowiedziano i która cieszy się być może nieoczekiwanym sukcesem. Postać, która każe myśleć: walcząca, niestabilna, smutna i gwałtowna jednocześnie, zadaliśmy sobie pytanie, jak mogła podbić tak inną publiczność.
Ale dlaczego tak bardzo lubimy Jokera?
Na to pytanie odpowiedział psychoterapeuta Adriano Formoso, psycholog i psychoterapeuta z Mediolanu, twórca metody terapeutycznej neuropsychofonii, który wyjaśnia nam, jakie mechanizmy czynią Jokera nowym bohaterem.
Co najbardziej pociąga w postaci Jokera-Artura?
Rysuje przemoc Jokera. Joker jest bohaterem smutnej egzystencjalnej i często realistycznej historii społecznej, która nikogo nie dyskredytuje. Praca koncentruje się na doświadczeniu postaci, które usprawiedliwia jego zabójczą osobowość z perspektywy socjologicznej i psychospołecznej, która jest dociekliwa wobec społeczeństwa. Joker jako kreacja społeczna, bohater walki z nierównością, dyskryminacją i porzuceniem. Uderzające w filmie jest jego prośba o odrobinę miłości od bogatego mężczyzny identyfikowanego jako jego ojciec, któremu proponuje mówiąc „Nie chcę od ciebie niczego, tylko uścisk” oraz odmowa i udręka porzucenia, która pogarsza stan medium Jokera.
Czy słuszne jest myślenie, że Joker jest chory psychicznie?
Wielu tak myśli, dodając, że nie da się wyleczyć osoby, a niemożliwe zawsze przyciąga. Fascynacja lękiem, jaki może wywołać niebezpieczny psychopata lub bardzo zaburzony umysł, jest kluczem do sukcesu tego filmu, zwłaszcza dla osób mniej przyzwyczajonych do akceptacji ludzkiego bólu. Każdego dnia mam do czynienia z cierpieniem psychicznym iz zainteresowaniem obserwowałem Jokera jako jednego z moich pacjentów cierpiących na poważne zaburzenie osobowości, które nie pozwala mu kontrolować tego aktu.
Dlaczego nastolatki tak bardzo to lubią?
Wiele dzieci pociągają zagadkowe sytuacje dla dorosłych, przeżywanie strasznych scen filmu w pełnej euforii i identyfikowanie się z bohaterem. Literatura, komiksy i kino grozy mają coraz więcej przodków dla nastolatków. Zależy to od ewolucji, z jaką reprezentacje i myśli nastolatków zmieniają ekspresję niezmiennych treści. Głównym tematem pasji do horroru lub niesamowitych filmów, takich jak Joker, jest cielesność z jej niepokojącymi przemianami. Strach, jaki wzbudzają niektóre filmy, zależy od zaciekłości, z jaką atakuje się ciało. W Jokerze jesteśmy świadkami morderstwa, które zaczyna się od wbicia nożyczek w oczy ofiary. Brutalność granicząca z nieprzewidywalnymi przemianami wpływa i interesuje pewną przestrzeń mentalnąco jest spotykane poprzez manipulacje magiczne i naukowe. Aby zrozumieć nasze dzieci i ich zachowania, nie wolno nam zapominać, że temat przemiany ciała bardzo ich dotyczy. Dojrzewanie, przyspieszony rozwój ciała w mięśniach i kościach, inwazja hormonów i impulsów, które zajmują delikatne umysły, popychając je w kierunku niewyobrażalnych pragnień, sprawiają, że nasi chłopcy mają zwyczaj fantazjowania w równoległych światach, takich jak ten umiejętnie zbudowany z film Jokera
Jaki jest mechanizm, dzięki któremu horror-thriller (jeśli jest dobrze zrobiony) przyciąga uwagę?
Wielu moich pacjentów tłumaczy mi różnymi kodami, które można przypisać tej samej akcji, że pasja do strasznych filmów wynika z możliwości zbliżenia się do sztucznej emocji. Miło jest czuć strach w uspokajającym kontekście, że to tylko film: to trochę jak latanie samolotem w kabinie, w której jeśli się rozbijesz, tak naprawdę nie umrzesz. Uważam, że to wręcz pouczające dla naszych dzieci, czyli możliwość zrozumienia różnicy między tym, co wyobrażone a tym, co rzeczywiste, aby jak najlepiej wykorzystać myślenie, refleksję i głębokie znaczenie nadania pierwszeństwa możliwości zaistnienia w świecie.
Może Cię również zainteresować:
- Filmy, które mogą zmienić twoje życie (może)
- Joker jest ze zwierzętami! Joaquin Phoenix bierze udział w wegańskim proteście w Toronto
Silvia Romano
