To, czy mamy pasję do czworonożnych przyjaciół, jest kwestią DNA. Według nowego badania przeprowadzonego przez zespół szwedzkich i brytyjskich naukowców, miłość do psów jest w rzeczywistości czymś dziedzicznym, zapisanym w naszym kodzie genetycznym.
W badaniach opublikowanych w Scientific Reports i przeprowadzonych w celu dokładnej oceny „ odziedziczalności ” miłości do psów, uczeni zastanawiali się, czy czynniki genetyczne również mogą odgrywać rolę, skoro wcześniejsze badania wykazały już, że towarzystwo psów w dzieciństwie może prowadzić do trwałego pokrewieństwa przez całe życie.
Porównując genomy ponad 40 000 par bliźniąt znajdujących się w Szwedzkim Rejestrze Bliźniaczy, naukowcy założyli, że chociaż identyczne bliźnięta mają wspólny cały genom, nieidentyczne bliźnięta mają tylko około połowę swojego składu genetycznego. Dlatego analizując ją, można porównać oddziaływanie środowiska pod kątem genetyki danego pierwiastka.
uczę się
W przypadku nowych badań naukowcy przeanalizowali 85 542 dane dotyczące bliźniaków w ciągu 15 lat. Spośród nich 8503 osoby posiadały psy. Następnie stworzyli modele komputerowe, aby zidentyfikować wzorce między bliźniakami, które mogą reprezentować wpływ genetyczny lub wpływ na środowisko, modelujący przywiązanie do psów przez całe życie.
Wyniki wykazały, że jeśli bliźniak posiada psa, zwiększa się prawdopodobieństwo, że rodzeństwo ma psa, co jest wynikiem, że naukowcy przypisują ponad 50% ich wspólnemu genomowi. W każdym razie środowisko również wpływa na naszą „preferencję” wobec tego zwierzęcia, element, który był już wcześniej jasny.
„Odkrycia te są ważne, ponieważ sugerują, że rzekome korzyści zdrowotne wynikające z posiadania psa zgłaszane w niektórych badaniach można częściowo wyjaśnić różnymi genetykami badanych ludzi” - mówi współautor Carri Westgarth, profesor interakcji człowiek-zwierzę w University of Liverpool w Wielkiej Brytanii.
Nie wiadomo jeszcze, które geny były odpowiedzialne za te uczucia wobec psów, ale badanie niewątpliwie pokazało, jak „genetyka i środowisko odgrywają równą rolę w określaniu miłości do psa” - powiedział współautor badania, Patrik. Magnusson.
Następnym krokiem, podsumowują naukowcy, jest próba określenia, które warianty genetyczne wpływają na wybór posiadania psa i jaki mają one związek z cechami osobowości i innymi czynnikami.
Germana Carillo
