Biała masa na biegunie północnym. To nie lód, ale plastik, a właściwie polistyren. Nasze śmieci trafiają na krańce świata. Nie dziwimy się, ale ujawniamy, że było to badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Exeter, którzy podczas jednej ze swoich misji w Arktyce zauważyli plastik.
Styropian został zauważony na tafli lodu około 1500 km od bieguna północnego. To najbardziej wysunięta na północ obserwacja śmieci, jaką kiedykolwiek zarejestrowano.
To szokujące odkrycie pokazuje, jak daleko rozprzestrzenia się zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi, potwierdzając wiele obaw związanych z globalnym ociepleniem i zmianami klimatycznymi. Globalny wzrost temperatur w rzeczywistości przyspiesza topnienie lodu polarnego, co z kolei uwalnia tworzywa sztuczne, które do tej pory pozostawały zakopane w środowisku arktycznym.
Zespół naukowców pod kierownictwem biologa morskiego Tima Gordona z University of Exeter przeprowadził badania na dwóch żaglówkach podczas „Arctic Mission” Pen Hadow, znanego polarnika.
Pionierska wyprawa zapuściła się na międzynarodowe wody Oceanu Arktycznego, daleko poza jakikolwiek inny statek. Powód jest oczywisty: niedawne zmniejszenie się letniej pokrywy lodowej umożliwiło naukowcom pójście dalej na północ. Według badania, tempo topnienia lodu dramatycznie wzrosło z powodu zmian klimatycznych, przy czym 40% Oceanu Arktycznego jest obecnie żeglowne w miesiącach letnich.
Podczas podróży zespół Arctic Mission odkrył dwa duże bloki styropianu na obszarach położonych setki kilometrów od ziemi, które do niedawna były całkowicie zamarznięte przez cały rok.
Duże kawałki plastiku są również niebezpieczne, ponieważ mogą pęknąć i dać życie mikroplastikom, maleńkim cząstkom, które są połykane przez zwierzęta, niebezpiecznie wchodząc do łańcucha pokarmowego.
Pen Hadow ujawnił, że nigdy nie widział bloków plastikowych odpadów na tych szerokościach geograficznych: „W ciągu 25 lat eksploracji Arktyki nigdy nie widziałem tak dużych śmieci”.
„Znajdowanie takich śmieci to niepokojący znak” - dodał Tim Gordon.
Zespół badawczy bada teraz próbki wody pobrane podczas wyprawy, aby ocenić obecność mikroplastików mniejszych niż 5 mm.
Francesca Mancuso
