Paryskie gearni: wygląd i charakterystyka
Paryskie pelargonie przybywają do nas z RPA i podbiły całą Europę dzięki swemu szczególnemu opadającemu kształtowi, który tworzy bardzo scenograficzny efekt na balkonach i tarasach. Liście tej odmiany pelargonii są błyszczące i mięsiste oraz mogą mieć czerwonawe lub brązowawe smugi, a kwiaty mogą być różowe, czerwone lub białe, z pięcioma płatkami, ale mogą być również podwójne lub półpełne. Kwitną od kwietnia do maja do późnej jesieni. Dobra odporność na zimno (nie nadmiernie) i ciepło oraz nieliczne wymagania w uprawie sprawiają, że jest to z pewnością jedna z najbardziej rozpowszechnionych roślin. Na paryskich pelargonie dostosowują się do wielu sytuacji, ale wyzwaniem jest, aby były zdrowe i obficie kwitnące. Zależy to w dużej mierze od stanowiska, ponieważ paryżanie również dostosowują się do ekspozycji zacienionych, ale w takich przypadkach łodygi wydłużają się, a kwitnienie jest rzadkie. Paryskie pelargonie boją się zimna tylko wtedy, gdy spadnie poniżej zera, ale mają dwóch wielkich wrogów środowiskowych: zastój wody w doniczkach i bardzo silny wiatr. Umieszczając je w naszych domach bierzemy pod uwagę te czynniki.
Uprawa paryskich pelargonii
Obfita warstwa żwiru lub innego materiału drenażowego oraz dobra gleba torfowa z lasem i piaskiem stanowią idealne podłoże do uprawy tych roślin. Paryska pelargonia, podobnie jak jej odpowiedniki należące do tej samej rodziny, łatwo rozmnaża się podczas cięcia łodyg. Wystarczy wyciąć około 10 cm gałązek pelargonii, prawdopodobnie wiosną, i zakopać je, lekko naciskając dookoła, aby uzyskać wiele nowych roślin bez żadnych kosztów. W okresie wegetacji nawozić okresowo, co około 3 tygodnie, nawozami odpowiednimi dla roślin kwitnących.Sekretem posiadania roślin w doskonałej formie jest zapobieganie pozostawaniu na roślinie wyblakłych kwiatów lub suchych liści. Punktualne i ciągłe usuwanie tych już nieużytecznych części sprzyja ciągłemu kwitnieniu i zdrowiu pelargonii. Powierzchniową warstwę gleby otaczającej roślinę warto przesunąć za pomocą grabi lub łopaty, aby sprzyjać jej napowietrzeniu i ułatwić przepływ wody. W sezonie letnim pelargonie paryskie należy podlewać nawet 2 razy dziennie, o ile woda w doniczkach nie stagnuje.Powierzchniową warstwę gleby otaczającej roślinę warto przesunąć za pomocą grabi lub łopaty, aby sprzyjać jej napowietrzeniu i ułatwić przepływ wody. W sezonie letnim pelargonie paryskie należy podlewać nawet 2 razy dziennie, o ile woda w doniczkach nie stagnuje.Powierzchniową warstwę gleby otaczającej roślinę warto przesunąć za pomocą grabi lub łopaty, aby sprzyjać jej napowietrzeniu i ułatwić przepływ wody. W sezonie letnim pelargonie paryskie należy podlewać nawet dwa razy dziennie, o ile woda w doniczkach nie stagnuje.
Paryskie pelargonie zimą
Widzieliśmy, że te pelargonie dość dobrze znoszą niskie temperatury, więc w wielu miejscach można je pozostawić na zewnątrz, zapewniając im po prostu odpowiednie przygotowanie do sezonu zimowego. Muszą być dobrze oczyszczone ze wszystkich suchych, połamanych lub zgniłych części i, jeśli to możliwe, przy ścianach, aby nie rozpraszały ciepła małego zimowego słońca. Jeśli są to doniczki spoczywające na ziemi, odizolowanie ich od podłogi pomoże im nie zamrażać korzeni; po prostu umieść je na drewnianych belkach lub kawałkach styropianu. Tam, gdzie zimy są surowe, a spodziewane są opady śniegu i mrozu, wskazane jest zabranie paryskich roślin geranium do osłoniętych miejsc, takich jak garaże, piwnice lub podesty.lub przynajmniej przykryj je prowizorycznymi szklarniami wykonanymi z palików i włókniny, która chroni je, umożliwiając im oddychanie. Na rynku są też tanie szklarnie, które powstają z myślą o ochronie roślin w okresie zimowym.
Paryskie pelargonie: wrogowie i właściwości paryskich pelargonii
Paryskie pelargonie mogą być również atakowane przez szkodniki, takie jak wełnowce, mszyce, przędziorki i gąsienice. Aby zmniejszyć ryzyko tych ataków, ważne jest, aby zastosować wspomniane dotychczas środki ostrożności, takie jak brak wilgoci i stagnacji oraz usuwanie suchych liści i zgnilizny. Równie ważne jest okresowe badanie roślin pelargonii, aby natychmiast zauważyć wszelkie problemy, które, jeśli zostaną zidentyfikowane w zarodku, można wyeliminować naturalnymi środkami. Miedź i siarka są przydatne, gdy pelargonie są atakowane przez grzyby. Rośliny pelargonii paryskiej uważane są w aromaterapii za bogate w właściwości przywracające równowagę układu nerwowego, a więc antydepresanty,ale także antyseptyczne i przeciwzapalne. Aktywne składniki pelargonii konserwowane w olejkach eterycznych są przydatne w leczeniu pęcherzy, drobnych oparzeń, trądziku, ale także bólu gardła i nerwobólów. Paryskie pelargonie rozjaśniają balkony i poprawiają nastrój, dając satysfakcję nawet tym, którzy mają wątpliwości co do swojego zielonego kciuka.
