Kwiaty „komunikują się” z owadami nie tylko kształtami i kolorami, ale także zapachem. Robią to, stosując bardzo szczegółowe, specjalistyczne lub ogólne strategie.
Im bardziej aromaty są proste i składają się z kilku składników aromatycznych, tym bardziej są skierowane do określonej kategorii zapylaczy.
Pszczoły są przyciągane do kwiatów za pomocą sygnałów elektrycznych
Z drugiej strony, jeśli zapach kwiatów ma bardziej złożony bukiet, przesłanie węchowe będzie niewyraźnie przyciągać szeroką gamę owadów.
Odkrycie tego „pachnącego języka kwiatów” pochodzi z badań przeprowadzonych na Uniwersytecie w Pizie i opublikowanych w artykule w czasopiśmie „Basic & Applied Ecology”.
Naukowcy z wydziałów Rolnictwa, Żywności i Nauk Rolno-Środowiskowych i Farmacji przeprowadzili eksperymenty na piętnastu gatunkach dzikich kwiatów - w tym bławatek, gittaione, ostróżka, czarnuszka, dziki goździk - i pokrewnych zapylaczach, takich jak pszczoły, trzmiele, diptera i motyle.
„Interakcje specjalistyczne i ogólne - podkreśla Stefano Benvenuti, badacz z Uniwersytetu w Pizie - definiują zatem dwa modele koewolucji owadów kwiatów i czy strategia specjalistyczna jest bardziej skuteczna z punktu widzenia przepływu genów, ponieważ zapylacze przenoszą pyłek prawie wyłącznie w ramach tego samego gatunku jest z pewnością najbardziej zagrożonym. Dzieje się tak, ponieważ zapylanie zależy od kruchego uzależnienia od kilku gatunków zapylaczy, których jednoczesna obecność z zakwitami jest niestety dodatkowo zagrożona przez zachodzące zmiany klimatyczne ”.
Specjalistyczne kwiaty mają w rzeczywistości pewne owady jako „nosiciele” pyłku, odpowiednio przyciągane przez dedykowane im perfumy, które z kolei współewoluowały mutualizmowo, rozwijając „owadość”, czyli puch, do transportu pyłku i układów. wydłużone dzbanki, aby dotrzeć do nektaru w półzamkniętych lub szczególnie wydłużonych rogach.
Natomiast kwiaty uogólnione nie selekcjonują owadów, akceptując większość zapylaczy (co jednak uniemożliwia im maksymalizację efektywności przenoszenia pyłku, gdyż większość z nich jest również transportowana na kwiatach innych gatunków).
„Zrozumienie tych szczególnych interakcji - podsumowuje Benvenuti - oznacza obronę różnorodności biologicznej, a ostatecznie także zachowanie piękna otaczających nas wiejskich krajobrazów, takich jak nasz w Toskanii, znany na całym świecie ze swojej wyjątkowości”.
Jako dowód, że owady i kwiaty mają najdłuższą historię „miłosną” na świecie.
Źródła: Science Direct, Uniwersytet w Pizie
Przeczytaj także:
Naukowcy zaskakują, że trzmiele „skubią” rośliny, aby szybciej kwitły
Pszczoły i kwiaty, ich historia miłosna jest najdłuższą na świecie (ale teraz może się skończyć)
