Nadopiekuńczy, zawsze gotowy do interwencji podczas kłótni lub na pierwsze trudności dzieci. Są tak zwanymi rodzicami „helikopterów”. Jednak ich nagląca obecność może być szkodliwa i zagrażać zdolności dzieci do radzenia sobie same.
Potwierdzają to badania przeprowadzone przez zespół psychologów z University of Minnesota.
Identyfikator rodziców helikoptera
Ta definicja (rodzice helikoptera) została ukuta przez Foster W. Cline, MD i Jim Fay w ich książce opublikowanej w 1990 roku zatytułowanej „Rodzicielstwo z miłością i logiką: nauczanie dzieci odpowiedzialności”.
Dotyczy rodziców, którzy są bardzo, zbyt blisko swoich dzieci, którzy pomagają im pokonywać wszelkie trudności, zwłaszcza w środowisku szkolnym. W rzeczywistości, podobnie jak helikoptery, dosłownie siedzą na swoich dzieciach, słusznie próbując zaspokoić ich potrzeby. Niestety często robią to poza rzeczywistą potrzebą. W rezultacie dzieci i młodzież postrzegają wszystkie swoje problemy jako rozwiązane, czasem nawet zanim się pojawią.
Popełnianie błędów, których się uczysz: ucz się
Potwierdzili to również psychologowie z University of Minnesota, zgodnie z którymi to naturalne i piękne, że rodzice robią wszystko, co w ich mocy, aby zapewnić swoim dzieciom to, co najlepsze, gwarantując jednocześnie zdrowie i bezpieczeństwo, ale dzieci potrzebują odpowiedniej przestrzeni, aby nauczyć się wzrastać. samotnie, bez mamy czy taty „przelatujących” nad nimi.
Badanie opublikowane w czasopiśmie Developmental Psychology® wykazało, że nadmierna kontrola rodzicielska może negatywnie wpływać na zdolność dziecka do radzenia sobie z emocjami i zachowaniami. Maluchy, które nie są w stanie skutecznie regulować swoich emocji i zachowania, często mają trudniej nawiązać przyjaźnie w szkole.
„Nasze badania wykazały, że dzieci z rodzicami helikopterów mogą mniej radzić sobie z trudnymi wymogami dorastania, zwłaszcza w złożonym środowisku szkolnym” - powiedziała dr Nicole B. Perry z University of Minnesota, naczelna autorka książki badanie.
Naukowcy obserwowali 422 dzieci w ciągu 8 lat i oceniali je w wieku 2, 5 i 10 lat w ramach badania rozwoju społecznego i emocjonalnego. Dzieci pochodziły z różnych środowisk ekonomicznych. Dane dotyczyły również obserwacji interakcji między rodzicami a dziećmi. Następnie zostały zintegrowane z odpowiedziami nauczycieli i samooceną dzieci, gdy osiągnęły wiek 10 lat.
Podczas obserwacji zespół badawczy poprosił rodziców i dzieci, aby bawili się tak, jakby byli w domu. Rodzice helikopterów stale prowadzili swoje dziecko, mówiąc mu, czym ma się bawić, jak używać zabawki i jak posprzątać po przekąsce. Co więcej, byli zbyt surowi lub wymagający. Dzieci zareagowały na różne sposoby. Niektórzy stali się prowokacyjni, inni apatyczni, a niektórzy okazywali frustrację
Na podstawie analizy stwierdzono, że nadmierna kontrola rodzicielska w wieku 2 lat wiązała się z gorszą regulacją emocjonalną i behawioralną w wieku 5 lat. I odwrotnie, im większa regulacja emocjonalna dziecka w wieku 5 lat, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że w wieku 10 lat będzie miało problemy emocjonalne lub trudności w szkole. Podobnie, w wieku 10 lat dzieci z lepszą kontrolą impulsów rzadziej doświadczały problemów emocjonalnych i społecznych oraz osiągały lepsze wyniki w nauce.
„Dzieci, które rozwinęły zdolność skutecznego uspokajania się w trudnych sytuacjach i odpowiedniego zachowania, były w stanie dostosować się do coraz bardziej wymagających wymagań środowiska przedszkolnego” - powiedział Perry. „Nasze wyniki podkreślają znaczenie edukacji rodziców, którzy często mają dobre intencje, aby wspierać autonomię dzieci w radzeniu sobie z wyzwaniami emocjonalnymi”.
Co robić?
Zdaniem autorów badania dzieci potrzebują rodziców wrażliwych na ich potrzeby, którzy rozpoznają, kiedy ich dzieci mogą samodzielnie poradzić sobie z daną sytuacją, a kiedy konieczne jest pokierowanie ich w zbyt wymagających sytuacjach emocjonalnych.
Pomaga im to rozwinąć umiejętność samodzielnego radzenia sobie w trudnych sytuacjach, gdy dorastają, zapewniając lepsze zdrowie psychiczne i fizyczne, zdrowsze relacje społeczne i sukcesy w nauce.
Zarządzanie emocjami i zachowaniem to podstawowe umiejętności, których wszystkie dzieci muszą się nauczyć, a nadmierna kontrola rodzicielska może ograniczyć te możliwości.
Rodzice ostrzegli …
