Przemawia Nesyamun, egipski kapłan sprzed 3000 lat. I nie mówił tylko wtedy (tak sobie wyobrażamy), mówi też teraz, dzięki rekonstrukcji własnego głosu dokonanej przez grupę badawczą na Uniwersytecie Londyńskim.
Naukowcy wykorzystali skaner tomografii komputerowej (CT), aby wydrukować wersję 3D ust i gardła Nesyamuna. System został połączony z elektroniczną krtani, aby zrekonstruować dźwięk, który wydobywałby się z jego drogi głosowej, gdyby był w trumnie, a jego krtań ożyła.
Poszukiwania rozpoczęły się kilka lat temu: we wrześniu 2021 roku pracownicy Leeds City Museum w Anglii, w którym Nesyamun mieszkał przez ostatnie 200 lat, zabrał mumię do pobliskiego szpitala na tomografię komputerową, z której została okazało się, że większość wąwozu pozostała nienaruszona. Stąd możliwość przeprowadzenia wyjątkowej przebudowy.
„Proces mumifikacji był tutaj fundamentalny - wyjaśnia Joann Fletcher , współautor pracy. Znakomita jakość ochrony osiągnięty przez starożytnych balsamistów oznaczało, że głosowego Nesyamun był wciąż w doskonałej formie”.
Dlatego zespół 3D wydrukował kopię ścieżki głosowej Nesyamuna między krtań a ustami i umieścił ją w głośniku podobnym do tego, którego używają ciężarówki z lodami. W tym momencie dźwięk istniał, ale musiał zostać elektronicznie transmutowany: w tym celu za pomocą komputera zbudowano falę elektroniczną podobną do tej, która jest używana w zwykłych syntezatorach mowy, za pomocą komputera, systemu działającego jak sztuczna krtań.
W tej chwili mamy pojedynczy dźwięk , podobny do wykrzyknika, ale eksperyment, który zakończył się sukcesem, mógł położyć podwaliny pod rekonstrukcję prawdziwego głosu starożytnej osoby, być może żyjącej tysiące lat temu.
„Na pewno nie może w tej chwili mówić - precyzuje David Howard, inny współautor w tym zakresie - ale myślę, że można sobie wyobrazić, że pewnego dnia uda się stworzyć prawdziwe słowa ”.
Aby było to możliwe, oprogramowanie komputerowe będzie musiało zostać zmodyfikowane, aby zrekonstruować takie elementy, jak rozmiar i ruch języka, a także położenie szczęki.
Ale czy to się stanie i jak zostanie przede wszystkim wykorzystane, nie zostało jeszcze udowodnione.
Badanie zostało opublikowane w Scientific Reports .
