Pomimo wielu sprzecznych opinii na temat tego, co jest słuszne, a co nie, kiedy zostajecie rodzicami , prawda jest taka, że nie ma formuł, które byłyby ważne dla wszystkich, ponieważ każdy z nas ma inną osobowość i inne pochodzenie, co nieuchronnie wpływa na to, jak dbamy o naszych rodziców . synowie.
Jednak według Healthline możliwe jest zidentyfikowanie niektórych stylów rodzicielstwa, które są bardziej powszechne niż inne, a są to:
- autorytatywny
- autorytatywny
- Załącznik
- puszczalski
- wolnym wybiegu
- śmigłowiec
- nie zaangażowany / niedbały
Każdy z nich ma pewne cechy i możliwe, że jako rodzic poczujesz, że należysz do kilku stylów jednocześnie. Ale zobaczmy konkretnie, z czego składają się i jakie są wady i zalety.
Zaatakowano rodzicielstwo
W tym przypadku rodzice są bardzo blisko, nawet fizycznie, swoich dzieci, które często się przytulają i przytulają, tworząc bezpieczne środowisko. Potrzeby dzieci są zaspokajane bez wahania, a według badania opublikowanego w 2010 roku na łamach APAPsychNET dzieci tak wykształcone są niezależne, odporne, mało zestresowane, empatyczne, zdolne do kontrolowania emocji.
Wady tego rodzicielstwa dotyczą bardziej niż czegokolwiek innego prywatności rodziców, którzy często muszą porzucić swoje życie prywatne i siebie.
Autorytatywne rodzicielstwo
Oto najbardziej rozsądny i skuteczny styl rodzicielski według wielu ekspertów: autorytatywny rodzic ustanawia jasne zasady i granice, ale nie jest autorytarny.
Słucha również swoich dzieci, okazując im pozytywne opinie, okazując solidarność i ma rozsądne oczekiwania. Taka postawa sprawia, że są bardziej pewni siebie niż dzieci urodzone przez autorytarnych lub liberalnych rodziców. W rzeczywistości, według Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej (HHS), nastolatki, których rodzice są autorytatywni, rzadziej używają narkotyków, przemocy i niezdrowej seksualności.
Z drugiej strony, ten styl rodzicielski z pewnością wiąże się z dużą cierpliwością i zaangażowaniem ze strony rodziców.
Autorytarne rodzicielstwo
W takim przypadku rodzice chcą, aby ich dzieci były proste, narzucając im to, co uważają za właściwe. Zasady są sztywne , kary czasami surowe, oczekiwania bardzo wysokie, komunikacja nie jest zbyt otwarta.
Dzieci autorytarnych rodziców mają skłonność do przekraczania reguł narzuconych w stosunku do dzieci o innych stylach wychowania, ponieważ postrzegają je raczej jako narzucenie niż rozumienie swoich motywacji. Są też bardziej przygnębieni.
Rodzicielstwo z wolnego wybiegu
Rodzice na „wolnym wybiegu” pozwalają swoim dzieciom podejmować ryzyko, nawet jeśli są przez nich prowadzeni. Oznacza to, że przekazując dzieciom zasady i informując je o możliwych konsekwencjach ich nieprzestrzegania, zachęcają je do eksperymentowania i wędrowania, czyniąc je w ten sposób bardziej niezależnymi, odpowiedzialnymi, wolnymi.
Zalety są takie, że te dzieci rzadziej cierpią na depresję, lęki, brak samowystarczalności, a wady są takie, że częściej podejmują ryzyko.
Dopuszczalne rodzicielstwo
Pozwoleni rodzice są serdeczni i przyjaźni , różni się od bardziej popularnych tradycyjnych technik. Tutaj granice nie są surowe, dzieci nie są obsesyjnie kontrolowane, zasad jest niewiele, a dzieci mogą samodzielnie podejmować decyzje.
Według ekspertów problem z tym rodzicielstwem polega na tym, że dzieci są bardziej narażone na kłopoty, ponieważ pozwalają im doświadczać tego, co uważają za stosowne, ponieważ błędy są uważane za integralną część życia i dlatego dzieci mogą je popełniać. wzięcie odpowiedzialności za konsekwencje. Jednak taka postawa czyni ich także dorosłymi niezależnymi i zdolnymi do podejmowania decyzji, choć bardziej zestresowanymi.
Rodzicielstwo niezaangażowane / niedbałe
Niedbali rodzice mogą dopuścić się zaniedbań z różnych powodów, czasami z powodu trudnych sytuacji, takich jak samotna opieka nad dzieckiem. Są mało zaangażowani w życie dzieci , na przykład mogą nie znać swoich nauczycieli, najlepszego przyjaciela lub ulubionych potraw. W rezultacie dzieci czują się mało kochane, mało doceniane, niewidzialne.
Fizyczne i emocjonalne potrzeby dziecka nie są zaspokajane, rodzice mogą być obraźliwi, obojętni, pogardliwi. Ale taka postawa jest zwykle nieświadoma i jest prawdopodobne, zgodnie z badaniami z 2009 roku, że rodzice tego typu sami byli ofiarami przemocy psychicznej i / lub fizycznej w dzieciństwie.
Zalety są rzadkie w tego typu rodzicielstwie, chociaż dzieci wychowywane w tych rodzinach mogą z konieczności rozwinąć większą samowystarczalność.
Jednak zwykle nie są w stanie zarządzać swoimi emocjami, mają skłonność do depresji, mają więcej problemów w relacjach społecznych, są niespokojni.
Rodzicielstwo helikopterów
Rodzice helikopterów organizują każdy aspekt życia swoich dzieci , od jedzenia, przez przyjaciół, po czas wolny, rozwiązując ich problemy i oferując stałą pomoc. Taka postawa, mimo że motywowana jest dobrą wolą, może jednak oznaczać brak zaufania do zdolności dziecka do samodzielnego radzenia sobie w sytuacjach, wpływając zbyt mocno na jego wybory.
W rzeczywistości dzieci mogą czuć się duszone i zależne, ale jednocześnie, jak wynika z badań z 2021 r., Nastolatki mają tendencję do mniejszego picia i unikania zagrożeń. Mają jednak mniej pewności siebie i poczucia własnej wartości, mają większy lęk przed porażką i rzadziej rozwiązują problemy.
Może Cię również zainteresować:
- Jakim jesteś rodzicem? 4 style edukacyjne, które determinują szczęście dzieci
- Nadopiekuńczy rodzice powodują straszne konsekwencje dla swoich dzieci
Laura De Rosa
Ilustracja Laura De Rosa / mirabilinto.com
