Malarz, żona, matka, kochanka i wielki wojownik. Artemisia Gentileschi to symboliczna ikona feminizmu, kobieta, która natychmiast zbuntowała się przeciwko gwałtowi, wnosząc kata do sądu. Ale przez całe życie był w centrum kontrowersji i plotek.
Jak powiedzieliśmy, jej życie naznaczone było okropnym dramatem, gwałtem, ale także zasłużonym sukcesem malarskim. Urodzona w Rzymie w 1593 roku Artemisia Gentileschi była córką Orazio, ówczesnego malarza i przyjaciela Caravaggia. Młoda kobieta rozpoczyna karierę ojca, odwiedza artystów i maluje w wysublimowany sposób.
Osierocona przez matkę, podchodzi do Tuzii, która wchodzi do domu Gentileschi i zostaje nieodłączną przyjaciółką Artemizji. W wieku 17 lat namalował swój pierwszy obraz „Zuzanna i starsi”, na którym można zobaczyć realizm Caravaggia i kształty Carraccis.
Życie i sukces Artemisii Gentileschi są przesłonięte strasznym skandalem, który głęboko naznacza jej życie i sztukę. Chociaż dziewczyna została zamknięta w domu przez swojego ojca, Agostino Tassi, malarz i przyjaciel jej ojca, udaje mu się wykorzystać ją z samozadowoleniem Tuzii i pomimo stanowczych odmów Artemizji.
Dziewczyna zostaje zgwałcona w wieku 18 lat. Orazio zgłasza ten fakt władzom po około roku. Proces gwałtu w tamtym czasie był hańbą dla Artemizji, która od tego momentu, mimo bycia ofiarą, była uważana za złą.
Na rozprawie mówi się o ślubie strzelby, ale Tassi jest już żonaty. Jednak historia pozostaje niejasna: Orazio prosi również o odszkodowanie za kradzież niektórych jego obrazów. W całej tej historii ofiarą pozostaje Artemizja, która po gwałcie zgodziła się na prośby Tassi tylko dlatego, że była przekonana, że ją poślubi.
Surrealistyczny proces, w którym młoda kobieta jest fizycznie torturowana przez Sybilę: jej ręce były zaciśnięte na linach i pociągnięte. Śruby z płaskimi łbami zmiażdżyły jej palce, poważnie raniąc jej dłonie, a przy tej dramatycznej torturze Artemizja zaryzykowałaby utratę palców na zawsze, co jest nieobliczalnym uszkodzeniem dla malarza jej kalibru. Chciała jednak, aby jej prawa zostały uznane i pomimo bólu nie cofnęła zeznań, odpowiadając „to prawda, to prawda”.
Ale jej honor przepada na zawsze: jest oskarżana o kazirodcze stosunki z ojcem, posiadanie wielu kochanków i niewłaściwe postępowanie. To Tuzia odwraca się od niego i wszystkie plotki potwierdza swoim zeznaniem.
Tassi zostaje uwięziony na osiem miesięcy, a następnie oskarżony o kradzież, długi, sodomię, kazirodztwo ze swoją szwagierką i bycie agentem zabójstwa żony, która następnie cudem uciekła.
Po procesie Artemisia jest zmuszona opuścić Rzym i poślubić florenckiego artystę Pierantonio Stiattesiego. Małżeństwo, aby uciszyć plotki.
Mimo tych burzliwych wydarzeń Artemisia pokazuje cały swój talent, po ślubie przenosi się do Florencji i jest pierwszą kobietą przyjętą do akademii sztuki projektowania. Związana jest z Cosimo II de 'Medici, jest przyjaciółką Galileo Galilei. W 1621 roku opuściła męża i wróciła do Rzymu z dwiema córkami, ale nie odniosła sukcesu, na jaki liczyła. Przeniósł się do Neapolu, gdzie w końcu znalazł równowagę w stylu Caravaggia.
Niektóre z jego obrazów są symboliczne: w Susanna ei Vecchioni są tacy, którzy widzą ojca i jego agresora, Tassiego. W Judith i Holofernes, dziele wielkiej przemocy, są tacy, którzy czytają pragnienie zemsty kobiety na jej gwałcicielu.
Dominella Trunfio
