Jest pierwszą kobietą, która wystawia Palazzo Strozzi we Florencji z wystawą o silnym wpływie emocjonalnym, ale Marina Abramović, najbardziej kontrowersyjna artystka sztuki współczesnej, również trafia na pierwsze strony gazet, ponieważ w ciągu ostatnich kilku godzin została zaatakowana podczas rozdawania autografów.
Mężczyzna ukradkiem rzucił jej w głowę oprawione zdjęcie, ale na szczęście bez szkła z wizerunkiem samej Abramović. Serbski artysta nic nie zrobił, ale Vaclav Pisvejc został aresztowany i mógł zostać oskarżony o prywatną przemoc. Mężczyzna, czeski artysta, nie jest nowy w tego typu wydawnictwach: w 2012 roku dawny klasztor Sant'Orsola obszył fałszywymi dolarami, w 2021 leżał nago na via Zannetti, w pobliżu Duomo, aw 2021 nawet wewnątrz samego kościoła.
Po usunięciu strachu artysta czuje się dobrze i może wrócić na wystawę The Cleaner, która będzie trwać we Florencji do 20 stycznia 2021 r., Wydarzenie o międzynarodowej renomie, które już trzy dni po otwarciu odniosło sukces.
Daje nam to świetną lekcję:
„W przeszłości byłbym z tego powodu zły, ale dziś współczuję. Najtrudniej jest wybaczyć, ale trzeba umieć to zrobić, jak mówi Dalajlama ”.
Czyściciel, wystawa
Ponad 100 prac dla artysty, który zrewolucjonizował ideę performansu, testując własne ciało, jego ograniczenia i możliwości ekspresji.
Wystawa jest retrospektywą, która oferuje przegląd najsłynniejszych dzieł w jego karierze, od lat 70. do 2000, poprzez wideo, fotografie, obrazy, obiekty, instalacje oraz rekonstrukcję na żywo jego słynnych performansów przez grupę performerów.
Wystawa zrodziła się z bezpośredniej współpracy z artystą w dążeniu do kontynuacji - po Ai Weiwei i Billu Violi - cyklu wystaw, które doprowadziły do wystawy w Palazzo Strozzi najważniejszych przedstawicieli sztuki współczesnej.
„Marina Abramović podjęła wyzwanie wykorzystania renesansowego pałacu jako jednolitej przestrzeni wystawienniczej, łączącej Piano Nobile, Strozzinę i dziedziniec, konfrontując się z wyjątkowym i stymulującym kontekstem. Praca Mariny Abramović mówi nam o badaniach i pragnieniu przeżycia emocjonalnej i duchowej przemiany ”, czytamy w komunikacie prasowym.
Wystawa jest niezwykłą okazją do odkrycia złożoności twórczości Mariny Abramović, której twórczość obejmuje zarówno mocne, gwałtowne i ryzykowne działania, gesty i cichą wymianę energii, jak i realne spotkania z publicznością, która w ostatnich latach staje się coraz bardziej bohaterem w swoich pracach.
Wystawa śledzi główne etapy kariery artystki, która w bardzo młodym wieku zadebiutowała w Belgradzie jako malarka figuratywna, a następnie abstrakcyjna. Wystawione są niepublikowane prace tej produkcji, takie jak Autoportret z 1965 roku oraz obrazy z serii Wypadek ciężarówek (1963) i Chmury (1965-1970), w których gwałtowne wypadki ciężarówek i niemal abstrakcyjne chmury powtarzają się obsesyjnie, ujawniając już napięcie sztuka, która zmierza ku niematerialności i stawia ludzkie ciało jako centralny element swoich badań.
W latach siedemdziesiątych performans rozpoczął się od bezpośredniego użycia ciała, o czym świadczą na wystawie takie prace, jak cykl Rytm (1973-1974) czy Thomas Lips (1975), w którym artysta wystawiał się na ciężkie próby. fizycznego i psychologicznego oporu, Art Must Be Beatiful / Artist Must Be Beatiful (1975), gdzie naga czesze włosy, aż skóra zacznie krwawić, lub The Freeing Series (Memory, Voice, Body, 1975), w którym testuje indywidualną wytrzymałość poprzez wyczerpujące, powtarzalne działania słów, dźwięków i gestów.
W 1975 roku poznaje niemieckiego artystę Ulaya i razem tworzą słynne spektakle dla par, takie jak Imponderabilia (1977), w których publiczność jest zmuszona przejść przez nagie ciała dwóch artystów, jakby byli ościeżami drzwi, i co przerywa policja. lub działania takie jak Relation in Space (1976) i Light / Dark (1977), w których doświadczają spotkania / zderzenia między energią kobiecą i męską.
W latach osiemdziesiątych Marina i Ulay wyruszyli na wyjazdy naukowe i studiowali praktyki medytacyjne w Australii, Indiach i Tajlandii. Rezultatem są takie prace jak Nightsea Crossing (1981-1987), w której pozostają bez ruchu przez wiele godzin, oraz Nightsea Crossing Conjunction (1983), w której stykają się kultury aborygeńskie i tybetańskie.
Koniec ich sentymentalnej i zawodowej relacji świętowany jest w 1988 r. Spektaklem The Lovers (1988), w którym dwaj artyści spotykają się, aby pożegnać się na środku Wielkiego Muru Chińskiego, po przejściu po dwa tysiące pięćset kilometrów każdy, zaczynając od końca. Wschodni i on z Zachodu.
„Palazzo Strozzi potwierdza swoje powołanie dla współczesności i czyni to poprzez pierwszą dużą włoską retrospektywę poświęconą Marinie Abramović, jednej z najbardziej znanych postaci artystycznych naszych czasów, która poprzez swoje badania artystyczne przez pół wieku kwestionowała nasze ograniczenia, odkrywając na nowo relacja z publicznością, rekonfiguracja samej koncepcji performansu i trwałe wejście w zbiorową wyobraźnię ”- mówi Arturo Galansino, dyrektor generalny i kurator wystawy.
Wystawa jest organizowana przez Fundację Palazzo Strozzi, wyprodukowaną przez Moderna Museet ze Sztokholmu we współpracy z Louisiana Museum of Modern Art w Humlebæk i Bundeskunsthalle w Bonn.
Harmonogram wystawy
Codziennie łącznie ze świętami
10.00-20.00 Czwartek: 10.00-23.00
Informacje
Tel +39055 2645155
(chroniony adres e-mail)
Aby kupić bilet, kliknij tutaj
Przeczytaj także:
Od Fridy Kahlo do Picassa: wystawy, których nie można przegapić w 2021 roku
Dominella Trunfio
