Mikroplastiki na włoskich wybrzeżach: ilość bardzo małych cząstek, prawie nie do odróżnienia od piasku, równa prawie 2 tysiącom ton, atakuje również rzeki i plaże Belpaese. Tysiące nieskończenie małych fragmentów, które powstają w wyniku degradacji produktów jednorazowego użytku, tworząc nieuchwytne i wszechobecne zanieczyszczenie, które również atakuje nasz łańcuch pokarmowy.
Aby podać dokładne szczegóły, należy podać nowe badanie przeprowadzone przez Departament Chemii i Chemii Przemysłowej Uniwersytetu w Pizie, opublikowane w czasopiśmie Environmental Science and Technology, czasopisma American Chemical Society, które chciało zdefiniować model analityczny dotyczący rozmieszczenia różnych typów mikroplastików na Włoskie plaże.
Dlatego po szokującym odkryciu przez Greenpeace mikrodrobin plastiku u ryb i zwierząt Morza Tyrreńskiego, wieści o nowym niszczycielskim zanieczyszczeniu, które coraz bardziej nas niepokoją, nie ustają.
Naukowcy z Uniwersytetu w Pizie, pod kierunkiem profesora Valtera Castelvetro, przeanalizowali piasek w pobliżu ujść oparów Arno i Serchio , aby określić ilość fragmentów plastiku mniejszych niż 2 milimetry.
Pojawiła się obecność bardzo dużych ilości częściowo zdegradowanego materiału polimerowego , do 5-10 gramów na metr kwadratowy plaży, pochodzącego głównie z opakowań i przedmiotów jednorazowego użytku porzuconych lub przywiezionych z morza: analizy wykazały, że 30 mg mikrodrobin plastiku w 1 kilogramie piasku, co odpowiada około 5,5 g mikro-fragmentom na pierwszych 10 cm grubości metra kwadratowego plaży.
Jaki plastik znajdujemy na naszych plażach?
Głównie poliolefiny , z których na przykład wykonuje się większość opakowań do żywności, oraz polistyren , sztywny i tani plastik używany również do pojemników na płyty CD lub jednorazowych maszynek do golenia. Te różnie zdegradowane pozostałości zostały znalezione w różnych ilościach w zależności od odległości od morza, bardziej skoncentrowane w obszarze śródlądowym i wydmowym ze względu na postępującą akumulację w stosunku do linii brzegowej.
Na podstawie tych pierwszych zebranych danych zespół szacuje, że ilość mikroplastiku na włoskich plażach może wynosić 1000/2000 ton.
„Jednym z głównych zagrożeń - wyjaśnia Castelvetro - jest to, że mikroplastiki działają jako zbieracze zanieczyszczeń, nawet bardzo toksycznych, takich jak pestycydy i wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne. Z tego powodu potrzebne są nowe badania, aby ocenić wpływ tej wysoce wszechobecnej formy zanieczyszczenia i, zgodnie z pierwszymi wynikami, znacznie bardziej masowego niż wcześniej sądzono ”.
Co się dzieje z tymi mikroplastikami?
Badania w Pizie są połączone z niedawną publikacją Komisji Europejskiej, z której jasno wynika, że drobne cząsteczki plastiku mogą zostać wchłonięte przez zooplankton, bezkręgowce i małe ryby, „dostając się w ten sposób do łańcucha pokarmowego”.
Jak to się dzieje? „Proste”, jeśli weźmiemy pod uwagę, że każdego roku na całym świecie produkuje się ponad 300 milionów ton plastiku , z czego połowa jest „jednorazowego użytku”. Spośród nich co najmniej 8 milionów ton trafia do naszych oceanów .
Nic dziwnego, że od 69 do 81% mikroplastików występujących w środowisku morskim pochodzi z niepełnej degradacji przedmiotów i produktów jednorazowego użytku, tekstyliów syntetycznych i sprzętu wędkarskiego. Ale także od wprowadzenia tak zwanych mikrosfer, czyli mikrokulek, niektórych powszechnie używanych produktów, takich jak produkty do higieny osobistej i przemysłowej.
A jeśli chodzi o dodatki (stabilizatory, plastyfikatory, środki zmniejszające palność i pigmenty), szacuje się, że około 23 miliony ton plastiku w oceanach to około 23 miliony.
Jednak nie przeprowadzono jeszcze badań mających na celu ocenę wpływu mikro i nanoplastików na nasze zdrowie. Oznacza to, że wydaje się „mało prawdopodobne, aby połknięcie mikroplastiku per se stanowiło obiektywne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego”, jak wynika z dokumentu.
Tak więc, chociaż jest oczywiste, że niektóre organiczne dodatki lub zanieczyszczenia są toksyczne i że mikrodrobiny plastiku mogą działać jako środek transportu zanieczyszczeń, gatunków inwazyjnych i patogenów, takich jak bisfenol (BPA), niektóre ftalany, pestycydy i chemikalia, które są szkodliwe dla systemu. endokrynologiczne , obecnie mamy coś, co Komisja Europejska określa jako „lukę w wiedzy” .
Praktycznie nie ma dokładnych informacji na temat poziomów pierwotnych mikrodrobin plastiku wprowadzanych do europejskich ścieków lub wód powierzchniowych oraz potencjalnego wpływu wszystkich rodzajów mikrodrobin plastiku i ich dodatków na środowisko. Nadal nie ma wystarczających informacji na temat wchłaniania mikroplastików przez ludzi i wpływu ich kumulacji po inhalacji i połknięciu.
„Ograniczone dostępne informacje nie są porównywalne ze względu na brak znormalizowanych metod przeprowadzania oceny ryzyka wpływu na zdrowie”, potępiono w dokumencie Komisji.
Na razie wiadomo, że Europejska Agencja Bezpieczeństwa Żywności ustaliła łączny limit migracji na 10 mg / dm2 dla dodatków w tworzywach opakowaniowych , przy limicie migracji równym 0, 01 mg / kg w przypadku niektórych niebezpiecznych chemikaliów, zgodnie z dyrektywą 2007/19 / WE. W przypadku osoby dorosłej o masie ciała około 60 kg, która spożywa mniej więcej 3 kg żywności i płynów dziennie, narażenie na poszczególne substancje z opakowań żywności może osiągnąć dziennie 250 μg / kg masy ciała.
Szybkie obliczenia, aby zrozumieć, jak bardzo jesteśmy zagrożeni.
Przeczytaj także
- Pierwszy na świecie supermarket bez plastiku w Amsterdamie
- Bez podatku, ale więcej recyklingu: to europejska strategia redukcji plastiku
- Arktyka jest pełna mikroplastików: 12 000 cząsteczek w litrze lodu
- Za dużo plastiku w rybach i owocach morza, skarga Greenpeace (FOTO)
Germana Carillo
