Mamy drzewo genealogiczne Inków, albo prawie. Grupa badawcza z Peru, Brazylii i Boliwii pod przewodnictwem Universidad de San Martin de Porres w Limie (Peru) przeanalizowała DNA potomków Inków, co może rzucić światło na tajemnicę otaczającą ich starożytne imperium.
Inkowie przybyli do Doliny Cusco i w ciągu kilku stuleci zbudowali Tawantinsuyu, największe imperium w obu Amerykach, u szczytu cywilizacji Andów trwającej 6000 lat (dziś Peru, Boliwia, Ekwador, a także południowa Kolumbia i Argentyna oraz północne Chile).
Chociaż mamy wiele dowodów na ich społeczeństwo i bogactwo znalezisk archeologicznych, w rzeczywistości ich prekolumbijska historia jest bardzo ulotna. Więcej mówi się o legendach i mitologii, ponieważ przed przybyciem Europejczyków nie ma pisma.
Nie możemy też prześledzić informacji genetycznej z ich mumii i szczątków ciał, ponieważ zmumifikowani zmarli, czczeni jako bogowie, zostali spaleni i pochowani w nieznanych miejscach, pod presją prześladowań ze strony chrześcijańskich konkwistadorów i inkwizytorów.
Więc co robić? „Na razie tylko analiza genetyczna współczesnych rodzin pochodzenia Inków może dostarczyć pewnych wskazówek dotyczących ich przodków” - wyjaśnia Jose Sandoval, pierwszy autor pracy, genetyk z Uniwersytetu San Martin de Porres w Limie w Peru.
Zespół badawczy zbadał w szczególności starożytne dokumenty dwunastu rodzin szlacheckich Inków z okresu podbojów europejskich i zweryfikował, jak większość z nich nadal żyje w miastach San Sebastian i San Jeronimo w dolinie Cusco. Następnie przeprowadził zaawansowaną analizę genetyczną , porównując ją z bazą danych 2400 rdzennych osób z Peru, Boliwii, Ekwadoru i Brazylii.
„Wyniki pokazują dwie osoby założycielskie, które żyły między 1000 a 1500 rne , okres między upadkiem dawnych współczesnych imperiów Tiahuanaco (południe) i Wari (północ) a powstaniem imperium Inków kilka wieków później” - wyjaśnia Fabricio Santos , genetyk na Uniwersytecie Federalnym Minas Gerais w Belo Horizonte (Brazylia).
Nie tylko. Badacze wykazali również, że w tych współczesnych rodzinach szlachty Inków istniała ciągłość od czasów prekolumbijskich i nie było zbytniego „mieszania”.
„To prawdopodobnie odzwierciedla polityczne sojusze organizowane przez małżeństwa między szlachtą z Cusco a córkami władców królestw i domen w całym imperium” - wyjaśnia Sandoval.
Jeszcze bardziej zaskakująca jest zgodność między odkryciami a legendami Inków. W rzeczywistości, oprócz San Sebastian i San Jeronimo, większość miejsc, w których znaleziono zgodność genetyczną, znajduje się na południe od Cusco, między dorzeczem jeziora Titicaca i pobliskim Paccarictambo, tak jak mówią dwa podstawowe mity Inków. Jak DNA wyjaśnia legendę.
Zdjęcie: Molecular Genetics and Genomics
Czy wkrótce dowiemy się więcej o historii jednej z głównych cywilizacji prekolumbijskich , niestety zniszczonej przez Europejczyków?
Praca została sfinansowana ze środków Genographic Project (Geno 2.0) i opublikowana w Molecular Genetics and Genomics.
Aby uzyskać więcej informacji na temat populacji Inków, przeczytaj również:
- Amarant, skarb Inków przeciwko GMO Monsanto
- Amarant: „zboża” Inków i Azteków
Roberta De Carolis
Zdjęcie na okładce: Universidad de San Martin de Porres
