Lektyna to nowy gluten? Obecna głównie w produktach pełnoziarnistych, w niektórych warzywach, w fasoli i roślinach strączkowych w ogóle, lektyna została ostatnio oskarżona o nasilenie procesów zapalnych, powodując zaburzenia trawienia i choroby przewlekłe oraz zwiększanie masy ciała. To skłoniło wiele osób do próby usunięcia lektyn z diety. Ale czy naprawdę warto? Czym jest lektyna i jaką szkodę może w rzeczywistości wyrządzić?
Lektyny, a właściwie lektyny, to rodzina białek występujących w prawie każdym pożywieniu, zwłaszcza w roślinach strączkowych i zbożach. Spożywanie ich często iw dużych ilościach uszkadza wyściółkę przewodu pokarmowego i może wiązać się z chorobami autoimmunologicznymi.
Z tego powodu ostatnio mówiliśmy o „diecie bez lektyny”, co oznacza, że podobnie jak dieta bezglutenowa, mamy tendencję do eliminowania pokarmów bogatych w lektyny, które są uważane za szkodliwe.
Ale kiedy dieta bez lektyn może być przydatna? Czy naprawdę konieczne jest wyeliminowanie go z diety? Również w tym przypadku, podobnie jak w przypadku glutenu, trzeba iść ołowianymi stopami.
Co to są lektyny i dlaczego miałyby być szkodliwe
Są to białka , glikoproteiny lub lipoproteiny, które należą do roślinnej rodziny fitohemaglutynin, tak zwanych, ponieważ są zdolne do promowania agregacji krwinek czerwonych. Występują w nasionach około ośmiuset roślin, z których sześćset pochodzi z rodziny motylkowatych.
W przeciwieństwie do normalnych białek pokarmowych, lektyny nie są łatwo rozkładane przez enzymy w jelicie, wręcz przeciwnie: około 60% pozostaje „biologicznie czynnych i immunologicznie nienaruszonych”.
Z tego powodu są potencjalnie niebezpieczne dla przewodu pokarmowego, ponieważ mają zdolność przyklejania się jak klej do kosmków, mikrokosmków i komórek jelita cienkiego. To jest główny powód, dla którego nadmiar lektyn może powodować nadwyrężenie przewodu pokarmowego.
Ponadto lektyny mogą zakłócać działanie hormonu wzrostu i powodować wypieranie „złej” populacji bakterii flory bakteryjnej, a spożywane wraz z dietą mogą przedostawać się przez uszkodzone jelita do krwiobiegu, powodując reakcje alergiczne i dysfunkcje w ustroju. odporny, wchodząc w konflikt z przeciwciałami.
Lektyny mogą również powodować zmiany we florze jelitowej , w tym przerost gatunków bakterii, takich jak E. coli, paciorkowce i bakterie Lactobacillus. Chociaż większość badań została przeprowadzona z toksyczną lektyną z fasoli, tak zwaną „ PHA ”, inne lektyny działają w ten sam sposób, chociaż słabiej.
Przeczytaj także: Fasola czarnooka: właściwości, zalety i sposób ich przygotowania
Czy więc konieczna jest dieta bez lektyny?
W świetle tych danych nasuwa się zatem pytanie: czy dobrze jest wyeliminować lektynę z diety?
Eksperci twierdzą, że w rzeczywistości ludzie na ogół nie mają problemu z trawieniem większości lektyn. Podczas gdy rośliny strączkowe, takie jak groszek czarnooki, są głównym źródłem lektyn, z drugiej strony tylko spożywane na surowo (tylko w tym przypadku zawierają wysoce toksyczną ilość lektyn) mogą prowadzić do „zatrucia” , których głównymi objawami są bóle brzucha, wymioty i biegunka.
W praktyce łatwo jest wyeliminować lektyny z przygotowywania posiłków.
I nie tylko to, jeśli chcesz spróbować diety wolnej od lektyny, powinieneś unikać pokarmów, które ją zawierają. Oprócz fasoli są to:
- Soja
- Orzeszki ziemne
- Pszenica i kukurydza
- Pomidory
- Bakłażan
- Ziemniaki
- Papryka
- mleko
- Jajka
Oczywiście należy również unikać wszelkich przetworzonych lub pakowanych produktów spożywczych, które zawierają te składniki. Czasami są oczywiste, jak w przypadku sosu pomidorowego, ale czasami subtelne, jak zagęszczacze na bazie soi.
Jak zmniejszyć ryzyko spożycia zbyt dużej ilości lektyny
Dieta „bez liktyny” lub bez lektyny jest w zasadzie błędem. Ci, którzy mają szczególną wrażliwość na jelita, będą musieli drastycznie zmniejszyć niektóre pokarmy lub wyeliminować niektóre, ale w zasadzie będą musieli po prostu zachować zróżnicowaną dietę i zachować ostrożność podczas przygotowywania posiłków .
Pomijając fakt, że spożywa się surowe rośliny strączkowe, obecnie ustalono, że gotowanie ich drastycznie zmniejsza zawartość lektyn.
Jedną z metod jest niewątpliwie gotowanie roślin strączkowych i całych ziaren przez długi czas i na małym ogniu , po namoczeniu ich w celu zapewnienia inaktywacji lektyn, które w ten sposób nie są w stanie uszkodzić błony śluzowej jelit i utrudniać trawienia oraz wchłanianie składników odżywczych.
Ryzyko toksyczności jest praktycznie zerowe tylko w przypadku łubinu, który, zawierający minimalne ilości inhibitorów proteazy, lektyny i fityniany, może być spożywany na surowo, podczas gdy w przypadku wszystkich innych roślin strączkowych i produktów pełnoziarnistych ryzyko jest znoszone tylko podczas gotowania. .
Alternatywnie, niektórzy również zalecają:
- fermentacji, zwłaszcza soja, aby uzyskać miso natto i tempeh
- Wzrost , który degraduje anty-odżywczych poprawiających strawność pokarmu
- kiełkowanie roślin strączkowych, które przez inaktywację antinutrients umożliwia ich zużycie zarówno gotowane i surowe.
Stosując te środki i przestrzegając diety takiej jak śródziemnomorska, praktycznie każdy rodzaj lęku przed możliwymi szkodami spowodowanymi przez lektyny jest wyeliminowany.
Przeczytaj także:
- Saponiny: czym są, gdzie się znajdują i dlaczego należy być ostrożnym
- 8 zbóż (lub podobno), które mogą zjeść nawet osoby z celiakią
Germana Carillo
