Części Amazonii, uważane za prawie niezamieszkane, niegdyś zamieszkiwały kwitnące populacje liczące milion ludzi. Zespół archeologów odkrył, że między 1250 a 1500 rokiem istniały już setki wiosek w lesie deszczowym, z dala od głównych rzek, w których żyły różne społeczności, mówiące nawet różnymi językami.
Odkrycia dokonali archeolodzy z Uniwersytetu w Exeter, którzy znaleźli pozostałości po ufortyfikowanych wioskach i tajemniczych ziemiach zwanych geoglifami - sztucznymi fosami o dziwnych kwadratowych, okrągłych lub sześciokątnych kształtach. Eksperci wciąż nie są pewni celu tych prac. Możliwe, że używano ich w ramach ceremonialnych rytuałów.
Ogromne części Amazonii są nadal niezbadane, zwłaszcza obszary oddalone od głównych rzek. Do tej pory uważano, że starożytne społeczności wolały żyć w pobliżu dróg wodnych, pozostawiając te obszary nietknięte, ale nowe dowody wskazują, że tak nie było.
Odkrycie wypełnia dużą lukę w historii Amazonii i dostarcza dalszych dowodów na to, że lasy deszczowe - niegdyś uważane za bezpieczne przed rolnictwem i okupacją przez ludzi - były rzeczywiście pod silnym wpływem tych, którzy tam mieszkali, nawet przed Europejska kolonizacja.
Archeolodzy odkryli pozostałości w obecnym brazylijskim stanie Mato Grosso. Analizując znaleziska węgla i ceramiki, odkryli 1800-kilometrowy odcinek południowej Amazonii, który od 1250 do 1500 lat był nieprzerwanie zamieszkany przez ludzi mieszkających w ufortyfikowanych wioskach. Eksperci szacują, że od 1000 do 1500 wiosek zostało zamkniętych, a dwie trzecie z nich nie zostało jeszcze odnalezionych.
Ponadto istnieje około 1300 geoglifów na obszarze 400 000 km2 w południowej Amazonii. Spośród nich 81 zostało znalezionych na obszarze badanym. Wioski często znajdują się w pobliżu lub w obrębie geoglifów i są połączone siecią grobli.
Geoglify powstały prawdopodobnie podczas sezonowych susz. Na bardziej suchych obszarach gleby nadal były żyzne, na których rolnicy mogliby uprawiać drzewa owocowe, takie jak orzechy brazylijskie.
Dr. Jonas Gregorio de Souza z Wydziału Archeologii Uniwersytetu w Exeter, członek zespołu badawczego, wyjaśnił:
„Istnieje powszechne błędne przekonanie, że Amazonia to dziewiczy krajobraz, dom dla rozproszonych i koczowniczych społeczności. To nie o to chodzi. Stwierdziliśmy, że niektóre populacje z dala od głównych rzek są znacznie większe niż wcześniej sądzono i miały wpływ na środowisko, które wciąż możemy znaleźć. Amazon jest kluczem do regulowania klimatu na Ziemi, a poznanie jej historii pomoże każdemu w podejmowaniu świadomych decyzji o tym, jak należy się nią opiekować w przyszłości ”.
„Nasze badania pokazują, że musimy ponownie ocenić historię Amazonii. Z pewnością nie był to zaludniony obszar tuż przy brzegach dużych rzek, a ludzie, którzy tam mieszkali, zmienili krajobraz ”- dodał profesor José Iriarte z Uniwersytetu w Exeter.
Badania, finansowane przez National Geographic i projekt PAST European Research Council, zostały opublikowane w czasopiśmie Nature Communications i zostały przeprowadzone przez naukowców z University of Exeter, Federal University of Pará, Belém, National Institute for Space Research-INPE i Universidade do Estado de Mato Grosso.
Badanie przeprowadzone we współpracy z Federalnym Uniwersytetem Pará w Belém, Narodowym Instytutem Badań Kosmicznych INPE i Universidade do Estado de Mato Grosso zostało opublikowane w Nature.
Francesca Mancuso
Zdjęcie: Exeter
