Dwie figury geometryczne spotykają się, ich ciała są ostre, ruchy precyzyjne, scena ujęta we wszechświecie. Wszystko jest tak matematycznie doskonałe, że potrzeba kilku sekund, aby zdać sobie sprawę, że masz do czynienia z ludzkimi tancerzami, a nie z archaicznymi animacjami.
Czar, który powraca w jednym z najsłynniejszych, ale subtelnie mało znanych dzieł związanych ze szkołą Bauhaus w Niemczech.
Triadische Ballett (Triadic Ballet), to nazwa tego tańca, który łączy świat geometryczne z tego tańca , jest wynikiem genialnym umyśle Oskar Schlemmer. Malarz, rzeźbiarz, tancerz i projektant, ale także mający obsesję na punkcie graficznego rygoru form, Schlemmer przekształca tancerzy w figury geometryczne.
Sam Balet Triadyczny ma strukturę matematyczną: 3 tancerzy, za pomocą 18 kostiumów, interpretuje 3 akty składające się z 12 obrazów. Ruchy inspirowane są marionetkami i lalkami , stylizowanymi i abstrakcyjnymi choreografiami.
CZYTAJ RÓWNIEŻ : ESCHER: MAGIA ILUZJI OPTYCZNYCH NA SHOW W MEDIOLANIE (FOTO)
Dziwny i czasami niepokojący rezultat został wystawiony po raz pierwszy na początku XX wieku, w tych samych latach, w których kubiści, futuryści, dadaiści i ekspresjoniści koegzystowali w kształtach i liniach.
Ludzkie ciała, które przekształcają się w sfery i wielościany, naukowo ukryte w kostiumach i makijażu, oprawiają balet z muzyką Paula Hindemitha, który zadebiutował w Stuttgarcie i który przeszedł niepowodzenie w latach nazizmu, w których rozważano sztukę Schlemmera "Zdegenerowany".
W 1970 roku Marianne Hasting, Franz Schömbs i Georg Verden wyreżyserowali nagrany w studiu film krótkometrażowy z całą ówczesną rekonstrukcją baletu i kostiumów. Tam jest:
Dominella Trunfio
