Pokonanie bólu utraty zwierzaka nie jest tak oczywiste, jak się wydaje. To prawdziwa żałoba, z którą trzeba się zmierzyć i ją rozwinąć, a tylko ci, którzy przez nią przeszli, naprawdę rozumieją istotę i twardość tej rzeczy.
To doświadczenie jest więc jeszcze trudniejsze do zniesienia, gdy na przeszkodzie stoi powściągliwość innych, tego rodzaju „niedowierzanie” kogoś, kto nie ma zwierzęcia i taki ból wydaje się absurdalny.
W rzeczywistości społeczeństwo prawie nie zdaje sobie sprawy z emocjonalnego wpływu utraty psa, wręcz przeciwnie, często się temu zaprzecza lub minimalizuje. Z tego powodu ci, którzy cierpią z powodu żałoby, są również prowadzeni do ukrywania emocji, które niosą ze sobą.
Ale czy zawsze tak jest? Na szczęście nie i coś tu i tam wydaje się zmieniać. Świadczy o tym np. Praktyka niektórych firm, które w Stanach zdecydowały się na kilkudniowy żałobny lub płatny urlop pracownikom, którzy stracili zwierzę . Ale nawet tutaj, we Włoszech, utworzenie „Il Fido Custode”, pierwszego cmentarza dla zwierząt domowych urodzonych w Mediolanie w sierpniu zeszłego roku, jest wyraźną odpowiedzią na potrzeby nieszczęśliwych właścicieli, którzy muszą opłakiwać.
„Pomysł, że zwierzę nigdy nie jest„ tylko ”psem lub„ tylko ”kotem, zyskuje na popularności” - wyjaśnia Elisa Silvia Colombo, psycholog referencyjny Il Fido Custode. „Ważne jest, aby spróbować uświadomić sobie znaczenie, jakie ma związek ze zwierzętami w życiu ludzi. Rola i specyfika więzi emocjonalnej, jaką tworzy się ze zwierzakiem, jest szeroko rozpoznana i udokumentowana, zarówno z empirycznego, jak i naukowego punktu widzenia. Utrata zwierzęcia to głęboki ból, który ciężko jest pokazać, tym bardziej, jeśli dana osoba czuje się w jakiś sposób wyśmiewana lub osądzana. Wszystko to może skomplikować sytuację i utrudnić żałobę ”.
„W procesie opracowywania straty ważne są rytuały i narracja” kontynuuje dr Colombo „Rytuały, takie jak pogrzeb i pochówek, wyznaczają przejście i ułatwiają postrzeganie wsparcia społecznego w chwili wielkiego żalu” .
Zdając sobie więc sprawę z tego, co się wydarzyło, ważna jest również możliwość pochówku lub kremacji zwierzęcia , wyboru sposobu przechowywania jego prochów. To, zdaniem psychologa, pomaga znacznie bardziej niż pozostawienie ciała w gabinecie weterynarza.
Nawet narracja , czyli opowiadanie i dzielenie się swoim doświadczeniem, sprzyjałaby świadomości zdarzenia i związanych z nim emocji. „Dzielenie się swoimi emocjami z kimś, kto słucha w sposób nieoceniający i empatyczny, szanując wartości tej osoby, jak może to zrobić psycholog, zapewnia, że smutek jest osadzony w kontekście i historii życia człowieka, ułatwiając stawienie czoła i pokonanie ”- podsumowuje psycholog.
Krótko mówiąc, psy, koty i inne osoby, które były częścią ważnego kawałka naszego życia, powinny być wspominane z taką samą czułością, jaką one okazywały nam przez wiele lat. Nie bój się wyśmiewania: ból związany ze stratą zwierzaka powinien być przeżyty w sposób, który uważasz za najbardziej odpowiedni. I zakazuj niewrażliwych!
Germana Carillo
PRZECZYTAJ także:
FIDO CUSTODE: CMENTARZ DLA PSÓW I KOTÓW W MEDIOLANIE
FIDO CUSTODE: W MEDIOLANIE NAJWIĘKSZY CMENTARZ ZWIERZĄT W EUROPIE
