24 czerwca to święto San Giovanni . Tradycyjnie ten dzień jest powiązany ze zbiorami ziół, takich jak ziele dziurawca zwyczajnego , zwane także dziurawcem. Noc Czarownic obchodzona jest między 23 a 24 czerwca.
Ogniska, które nadal palą się dzisiaj w niektórych miejscach w nocy San Giovanni, są tradycyjnie związane z tym, co było niegdyś nocą czarownic, okazją, która kilka dni po przesileniu letnim przedłużyła obrzędy związane z odrodzeniem, wraz z nadejściem lata, żniwami, uprawą roli i urodzajnością.
W przeszłości - pomyślmy chociażby o średniowieczu - tradycja łączyła „czarownice”, mądre kobiety, które potrafiły leczyć roślinami leczniczymi, ze stosowaniem ziół do przygotowywania magicznych mikstur. Mogły to być rośliny o działaniu halucynogennym, takie jak wilcza jagoda i mandragora.
Dzisiaj święto św. Jana w ziołolecznictwie i fitoterapii pozostaje związane z tradycją, że ten dzień jest najlepszą porą roku na zbieranie ziół leczniczych, takich jak dziurawiec i melisa.
Przeczytaj także: IPERICO: WSZYSTKIE WŁAŚCIWOŚCI, KORZYŚCI I PRZECIWWSKAZANIA TRAWY SAN GIOVANNIEGO
Dziurawiec w ziołolecznictwie uważany jest za przydatny środek w przypadku oparzeń słonecznych i rumienia. Ma właściwości lecznicze i przeciwskurczowe. Popularna tradycja związana z magią w minionych stuleciach uważała ją za skuteczną w odpieraniu złych duchów . Z tego powodu, zwłaszcza ludność nordycka, wieszali w swoich domach kiście dziurawca, aby chronić je przed negatywnymi energiami. Hypericum był używany jako prawdziwy amulet ochronny, talizman przynoszący szczęście, jak twierdzi Roberto La Paglia, autor książki „Magiczne zioła” (Xenia).
Niektóre włoskie miasta, takie jak Florencja i Turyn, obchodzą noc San Giovanni 24 czerwca z rekonstrukcjami historycznymi , paradami kostiumów, ogniskami, muzyką, tańcami i fajerwerkami. W górnej Ragusie święto San Giovanni Battista ma ważne znaczenie religijne. 24 czerwca upamiętnia dzień narodzin świętego mszą świętą i wystawą relikwii. Św. Jan jest wzywany dla pocieszenia w nieszczęściach i uzdrowienia ciała.
Święto św. Jana było również bardzo odczuwalne w Rzymie, zwłaszcza w przeszłości, między sacrum a profanum, kiedy wierzono, że w nocy z 23 na 24 czerwca czarownice latały na polowanie na dusze. W kilku włoskich miastach dzień San Giovanni jest świętem, które nadal obejmuje całą ludność, na przykład w Turynie, we Firenzem w Monzie i w Genui, których jest patronem .
Zbiór ziół i dziurawca to okazja do przygotowania olejku i wody z dziurawca.
Przeczytaj także: OLEOLITY: 10 PRZEPISÓW Zrób to sam
Jak przygotować olejek z dziurawca
Aby przygotować olej z dziurawca, weź duży szklany słoik i napełnij go do połowy świeżymi kwiatami dziurawca. Dodaj oliwę z oliwek z pierwszego tłoczenia lub olej słonecznikowy do 2 centymetrów od brzegu słoika. Zamknij go i wystaw na działanie promieni słonecznych przez 15-30 dni, aż olejek zmieni swój charakterystyczny czerwony kolor. Wstrząsnąć słoikiem raz dziennie Gdy będzie gotowy, odcedź go i podziel na ciemne butelki, aby przechowywać w ciemności. Olej z dziurawca zwyczajnego jest odpowiedni do tarcia mięśni i łagodzenia oparzeń słonecznych.
Jak przygotować wodę św. Jana
Tradycja głosi, że 23 czerwca wybieramy się na wieś lub do lasu, aby zbierać aromatyczne zioła, dzikie rośliny i kwiaty. Zbiory zanurza się w dzbanku z wodą i wystawia na zewnątrz, w świetle księżyca , w nocy z 23 na 24 czerwca. Kiedy nadchodzi dzień, woda św. Jana jest używana do mycia rąk i twarzy jako znak odnowy oraz w celu przebłagania szczęścia, jak na początku nowego roku.
