Podczas gdy cała Europa żyje pod kluczem, Szwecja zachowuje swój flegmatyczny spokój i nadal nie nakłada środków ograniczających. Albo jeszcze nie. Tutaj nadal wychodzisz na ulice na wszelkiego rodzaju zakupy, możesz iść do restauracji lub ostrzyc włosy. Nawet dzieci poniżej 16 roku życia nadal chodzą do szkoły. Ale wszystko to zaczyna mieć wysoką cenę: liczba infekcji zaczyna rosnąć i może wkrótce osiągnąć szczyty, których nie można już kontrolować.
Jak dotąd, w skrócie, szwedzkiej blokady nie zaobserwowano nawet w lornetkach , mimo że sąsiedzi - od Norwegii po Finlandię - już od jakiegoś czasu zamykają mosty. Mimo że rząd zamknął (tylko) licea i zakazał spotkań ponad 50 osób, to premier Stefan Löfven w praktyce wolał polegać na poczuciu odpowiedzialności obywatelskiej swoich rodaków , polecając osobom starszym pozostanie w domu i pytając unikaj niepotrzebnych podróży i pracy z domu.
„Każdy jest odpowiedzialny za swój własny dobrobyt, swoich sąsiadów i lokalną społeczność - powtarza minister spraw zagranicznych Ann Linde. Dotyczy to normalnej sytuacji i dotyczy sytuacji kryzysowej ”.
I amen. Ale czy to w porządku? A przede wszystkim, czy nie pachnie jak odporność drogiego stada, która prawdopodobnie kosztowała drogo sąsiada poniżej, Borisa Jhonsona, i której tak wielu się boi?
Dlaczego blokada jest tak ważna
Rzeczywiście, nie brakuje tych, którzy mówią, że martwią się zbyt miękkim podejściem, które już zaczyna prowadzić do wyższego wskaźnika śmiertelności niż w innych krajach skandynawskich (należy jednak pamiętać, że chociaż nadal nie ma środków nadzwyczajnych, stolica wkrótce otworzy szpital polowy na 140 łóżek i kolejne 600 miejsc w centrum kongresowym).
Możesz zaufać rządowi, owszem, ale wirus, który rozprzestrzenia się z zaufaniem do instytucji, ma z tym niewiele wspólnego. Zwłaszcza w świetle faktu, że od 6 kwietnia 2020 r.Szwecja zgłosiła łącznie 401 zgonów z powodu Covid-19 z gwałtownym wzrostem sięgającym prawie 7 tysięcy zakażonych, skutecznie stawiając kraj największa liczba przypadków koronawirusa
© statista.com
Do chwili obecnej (wtorek, 7 kwietnia) przypadki pacjentów Covid-19 w Szwecji to 7206 i 477 zarejestrowanych zgonów, z dziennym wzrostem o ponad 360 zakażeń i 76 zgonów. Jeśli pomyśleć, że w sąsiedniej Norwegii, która od razu zastosowała restrykcje, w sumie zginęło „tylko” 77 osób, to można dobrze zrozumieć, dlaczego nawet eksperci zaczynają zabierać głos i wywierają presję na rząd.
Stefan Hanson, szwedzki specjalista od chorób zakaźnych, powiedział, że sytuacja nie jest jeszcze całkowicie utracona w Szwecji, gdzie duże obszary południa i północy wykazują jak dotąd niskie wskaźniki zakażeń.
„Ale w Sztokholmie szybko staje się to fundamentalne. Istnieje teraz realne ryzyko, że liczba przypadków wzrośnie tak wysoko, że szpitale nie będą w stanie tego zrobić ”. Wynika to, kontynuował, z powodu bardzo zagmatwanej i niejasnej polityki, bez wyraźnych celów, która ma na celu ochronę tylko osób powyżej 70. roku życia i narzucenie raczej łagodnych i niepotrzebnych fizycznych środków dystansowania.
Cecilia Söderberg-Nauclér, profesor patogenezy drobnoustrojów i jedna z około 2300 naukowców, którzy podpisali list otwarty do rządu wzywający do zaostrzenia środków w celu ochrony systemu opieki zdrowotnej, powiedziała, że rząd nie ma teraz wyboru.
„Musimy opanować sytuację; nie możemy iść w kierunku całkowitego chaosu ”.
Ogólny obraz, szwedzki, który każe nam zastanowić się, jak ważne jest szybkie zamknięcie dla wszystkich. Wydaje się to dziwne i wielu wciąż ma trudności ze zrozumieniem tego, ale skrajny dystans społeczny jest jedyną dostępną interwencją, która pomaga ludziom uniknąć zakażenia i przerwać łańcuch przenoszenia, dając najbardziej wrażliwej populacji możliwość walki o przetrwanie. pandemia.
Ale jak dokładnie działa blok? I dlaczego tak ważne jest, aby nawet najmłodsi i najzdrowsi ludzie jak najczęściej przebywali w swoich domach?
Celem jest „R <1”
Celem blokady, wyjaśnia badanie Imperial College London, jest zmniejszenie współczynnika reprodukcji: tylko wtedy, gdy wskaźnik zakażenia będzie mniejszy niż jeden, to znaczy, gdy osoba z wynikiem pozytywnym będzie miała potencjał zakażenia mniej niż jeden. druga osoba, możesz czuć się bezpieczniej:
Autorzy badania twierdzą, że istnieją dwie ścieżki, aby się tam dostać:
- z łagodzeniem , tj. spowolnieniem rozprzestrzeniania się epidemii, zmniejszeniem szczytowego zapotrzebowania na opiekę zdrowotną i ochroną osób najbardziej zagrożonych poważną chorobą: odbywa się to poprzez izolację podejrzanych przypadków i ich rodzin oraz usuwanie osób starszych i osób z większe ryzyko poważnej choroby
© Imperial College w Londynie
- z „tłumieniem”, a raczej blokadą, która „ma na celu odwrócenie wzrostu epidemii, zmniejszenie liczby przypadków” i społeczną alienację całej populacji i zamknięcie wszystkiego
„Aby zbliżyć się do celu R <1 - mówią - konieczne jest połączenie izolowania przypadków, dystansowania społecznego całej populacji i rodzinnej kwarantanny lub zamykania szkół i uczelni”. Wszystko to musi się dziać „na czas nieokreślony”: tylko długotrwała supresja może być najlepszym sposobem ograniczenia infekcji i zgonów, przynajmniej do czasu, gdy dostępne będzie lekarstwo.
Więc czy bloki działają? Na razie we Włoszech jest jeszcze wcześnie, aby ostatecznie spojrzeć na wyniki (bez wszelkich kontrowersji, które dotyczą rządu, który działał późno i nie wszędzie jednolicie), ale odpowiedź brzmi raczej tak.
Wiadomo na pewno - czytamy na łamach Światowego Forum Ekonomicznego - że od 23 stycznia 2020 roku rząd chiński zablokował prowincję Hubei, w tym Wuhan, miasto liczące 11 milionów mieszkańców, w którym się rozpoczął. epidemia. Zatrzymali transport do iz miasta, uniemożliwili dziesiątkom milionów ludzi pracę lub chodzenie do szkoły oraz zamknęli wszystkie sklepy oprócz sklepów spożywczych.
Ta bezprecedensowa blokada dziesiątek milionów ludzi została uznana za „rozległy eksperyment”, ale według czołowych ekspertów zadziałała. Po zamknięciu liczba przypadków zaczęła zwalniać, a 19 marca chińska Narodowa Komisja Zdrowia nie zgłosiła żadnych nowych potwierdzonych infekcji w Hubei.
Dlatego ważne jest, aby wszyscy nadal pozostawali w domu i gwarantowali tylko niezbędne usługi.
Źródła: The Guardian / SVD / Imperial College London / World Economic Forum
