Przez wiele, zbyt wiele dni dzieci były zamknięte w domu. Najmłodsi i starsi są teraz zjednoczeni tym, że nie mogą nawet wyjść na spacer. Jakie są konsekwencje tej kwarantanny?
Dzieci zaczynają cierpieć z powodu izolacji w domu i u niektórych dyskomfort jest znacznie większy, myślimy o osobach niepełnosprawnych, dzieciach z zaburzeniami rozwojowymi, takich, których rodziny nie mają wystarczających środków i lista niestety kontynuować.
Spośród dzieci omówiono go powyżej jako potencjalnych nosicieli, nawet zdrowych, koronawirusa, a następnie jako potencjalnie niebezpieczne osoby, które na poważne ryzyko narażają głównie najbardziej narażone grupy ludności (w tym ich bliscy, ich dziadkowie). Co do reszty, w tej awaryjnej sytuacji wydają się być zapomnianymi dorosłymi. Oczywiście nie jedyni.
Ponieważ z pewnością cierpią nie tylko dzieci, ale, jak powiedzieliśmy w innych artykułach, wszystkie grupy wrażliwe: bezdomne, chore psychicznie, kobiety narażone na przemoc, osoby niepełnosprawne itp. Dla wszystkich potrzebna jest pomoc państwa, w różnych formach, w zależności od potrzeb.
Nikt nie zna psychologicznych i społecznych skutków kwarantanny
Dekrety , teraz bardzo częste, do których jesteśmy przyzwyczajeni , nigdy nie uwzględniały sytuacji dzieci . Możesz zabrać psa na spacer, ale nawet jeśli nie jest to wyraźnie zaznaczone, maluchy nie mogą wychodzić z domu, jak to robią dorośli, aczkolwiek w bardzo ograniczonym zakresie (w przypadku zakupów, pracy lub problemów zdrowotnych, ale także do aktywności fizycznej na świeżym powietrzu pod domem).
W tym sensie dzieci wydają się być jednymi z prawdziwych ofiar tej kwarantanny, często zamkniętej w małych mieszkaniach (przynajmniej w dużych miastach), a niektóre nawet bez zewnętrznego wywietrznika balkonu, z którego można by pozostać w kontakcie z rzeczywistością, która na zewnątrz jednak nadal istnieje. Z dala od przyjaciół, nauczycieli, ich towarzyszy sportowych lub hobby (dla tych, którzy uczestniczyli w nich przed nagłym wypadkiem), od dziadków, a nawet od ojców lub matek (w przypadku rodziców w separacji), co robią przez cały dzień w domu? A jak przeżywają w sobie ten stan zagrożenia?
Rodzice (z których wielu pracuje w inteligentnej pracy) starają się zrobić wszystko, co w ich mocy, aby zapewnić im rozrywkę edukacyjną, dydaktyczną lub inną, w zależności od przypadku, a także odrobiną zdrowych obowiązków domowych i różnego rodzaju rozrywką (często również dozwolone większa dawka kartonów lub TV). Wielu lubi przepisy kulinarne, rysunki i obrazy oraz wszystko, co podpowiada ich wyobraźnia i kreatywność. Są tacy, którzy następnie uprawiają gimnastykę, taniec dla niemowląt lub inne zajęcia ruchowe w domu.
Właśnie w związku z obecną sytuacją dzieci w naszym kraju wystosowano petycję, która jest właściwie listem otwartym do Giuseppe Conte, w którym prosi się premiera o wypowiedzenie się również na temat możliwości, jakie dają dzieciom podczas tej kwarantanny, w tym możliwości przeprowadzenia aktywność fizyczna na świeżym powietrzu jak dorośli (pod domem).
Petycja brzmi:
„Mamy wrażenie, że środki te, podjęte pod presją sytuacji kryzysowej, nie uwzględniły istnienia innych grup obywateli niż autonomiczna, zdrowa i zamożna osoba dorosła ( osoby niepełnosprawne, bezdomne i „dokładnie dziewczęta i chłopcy ), aż do paradoksu, w którym na potrzeby dorosłych sportowców i zwierząt domowych zwraca się większą uwagę niż na znacznie bardziej wrażliwe kategorie, takie jak te właśnie wspomniane”.
Dlatego prosi się o ustanowienie zasad, które zagwarantują wszystkim bezpieczeństwo, ale także możliwość wykonywania przez dzieci aktywności fizycznej na świeżym powietrzu z jednym z dwojga rodziców lub inną osobą należącą do rodziny.
Kształcenie na odległość nie jest dla wszystkich, wyklucza najbiedniejszych
Jest jeszcze jeden punkt krytyczny: szkoła zamknięta do 3 kwietnia (na razie, ale jasne jest, że zamknięcie zostanie przedłużone). Nauczyciele i profesorowie starają się wnieść swój wkład, jak tylko mogą i przy niewielkiej liczbie dostępnych zasobów, aby zapewnić, że dzieci i młodzież będą kontynuować naukę w domu.
A potem na lekcje zdalne, grupowe rozmowy wideo (czasami dzięki niektórym programom wszyscy koledzy mogą się również widzieć z wielką radością i emocjami), zadanie domowe, a następnie wysyłanie e-mailem lub telefonem komórkowym do nauczyciela. i inne sztuczki technologiczne.
Krótko mówiąc, dajemy z siebie wszystko, ale niestety nawet w tym przypadku są tacy, którzy pozostają na zewnątrz . Pomyśl o rodzinach, które nie mają połączenia z Internetem lub komputera, z którym mogą kontynuować naukę swoich dzieci, krótko mówiąc, o tych, które nie mają zasobów technologicznych, ale także socjalnych, aby zapewnić ciągłość badania (między innymi rodzice nie zawsze są w w stanie zastąpić nauczycieli i profesorów).
Abyś lepiej zrozumiał sytuację, oto wiadomość wysłana przez chłopca do swojego nauczyciela:
"Dzień dobry profesorze. Dziękuję za umożliwienie mi przesyłania zadań poprzez zdjęcie zrobione w notesie, ponieważ jest to moja jedyna szansa na przesyłanie zadań. Mogę korzystać tylko z telefonu komórkowego mojej mamy i mamy też dość ograniczony internet tylko na jej telefonie komórkowym, jeśli ona również może zgłosić innym profesorom, że doceniam moje zaangażowanie w odrabianie lekcji, ale niestety mogę wysłać zadanie domowe tylko robiąc to w zeszycie i tam Wysyłam zdjęcie "
Potępia tę sytuację m.in. pisarka Valeria Parrella, która w tweecie wspomina jak
„Biedne dzieci nie mają komputerów, rodzice nie mogą doładowywać swoich koncertów, wychodzić i robić kserokopii. W domach publicznych z sześcioma w dwóch pokojach bez balkonu jesteśmy brutalni ”.
Niektórzy nauczyciele zamiast tego podają przypadek wielu dziewcząt i chłopców, którzy pozostawieni sami sobie spędzają długie godziny (nawet w nocy) przed telewizorem, rozmawiając lub grając w gry wideo, co męczy ich rano, kiedy powinni poświęcić się nauce.
Wydaje się również, że coraz trudniej jest kupować artykuły papiernicze i artykuły papiernicze, których dzieci potrzebują, aby kontynuować naukę w domu. W rzeczywistości są to towary uważane za niepotrzebne, a zdjęcie niektórych działów supermarketów poświęconych tym artykułom zablokowanym dla publiczności w weekendy pojawiło się w Internecie.
Krótko mówiąc, przemówienie jest naprawdę szerokie, a aspekty pytania nieskończone. Faktem jest, że sytuacja i potrzeby dzieci w tej chwili wydają się niedoceniane.
Najwyraźniej maluchy też potrafią zachować pewien spokój (pomaga w tym także pozytywne nastawienie rodziców), a niektórzy uważają, że ich chwilowa izolacja nie jest właściwie problemem. Prawda jest taka, że nikt nie zna konsekwencji tego, czego doświadczamy, ponieważ nigdy nie zdarzyło się to w naszej historii, przynajmniej ostatnio.
Jednak istnieją już wstępne badania nad skutkami izolacji społecznej (nawet jeśli nie dotyczy to szczególnie najmłodszych), aw szczególności nad psychologicznym wpływem kwarantanny. Jest to przegląd badań opublikowanych w The Lancet, w których różne krótsze lub dłuższe kwarantanny, konieczne w różnych okresach i obszarach świata, spowodowały negatywne skutki psychologiczne, w tym objawy stresu pourazowego, zagubienia i złości oraz inne problemy, które narastały wraz z upływem dni izolacji.
Włoskie Towarzystwo Badań nad Stresem Traumatycznym (SISST) daje nam kilka rad na ten temat:
- Znajdź czas, aby trzymać się z dala od mediów i zająć się innymi zajęciami z dziećmi i młodzieżą.
- Upewnij się, że nie spędzają zbyt dużo czasu w kontakcie z mediami : utrzymywanie aktywności telewizji lub mediów społecznościowych przez cały dzień prawie nigdy nie jest najbardziej odpowiedzialnym wyborem i może stać się haczykiem na negatywne emocje, które są czasami nieproporcjonalne lub niespójne.
- Jasno wyjaśnij wydarzenia i zalety zachowania : fizyczna izolacja, która jest wymagana, musi być wyjaśniona pod względem bezpieczeństwa dla USA (nie tylko dla nieletniego) z tymczasowym czasem trwania odwrotnie proporcjonalnym do zaangażowania wszystkich: im lepiej będziemy przestrzegać zasad wszyscy razem i pierwsza sytuacja się skończy. W takim przypadku dzielenie się (z dorosłymi i ogólnie z innymi) łagodzi napięcie emocjonalne wynikające z konieczności trzymania się z dala od przyjaciół lub dziadków.
- Bądź konsekwentny i eliminuj wszelkie nieporozumienia, ale nie oddalaj się zbytnio od rzeczywistości . Może to pomóc w zintegrowaniu doświadczenia (bezpośredniego lub pośredniego) zagrożenia z własnymi doświadczeniami i wspomnieniami z mniejszym potencjałem niepokoju lub strachu, unikając nierealistycznych, bezużytecznych lub nadmiernych zmartwień.
Jakie tak naprawdę będą konsekwencje, z którymi będzie musiało się zmierzyć całe pokolenie dzieci i młodzieży, dowiemy się tylko żyjąc, tymczasem mamy nadzieję, że ta sytuacja jak najszybciej się skończy i będziemy mogli zobaczyć wszystkie maluchy we Włoszech wracające, aby biegać i bawić się wolnymi.
Źródła: International / Lancet / Sisst / School horizon
Jak rozmawiać o koronawirusie z dziećmi: porady UNICEF
Gry i zabawy do wykonania w domu z dziećmi
Jak wyjaśnić dzieciom koronawirusa (i zasady nauczania)
