Przyzwyczailiśmy się uważać rośliny za nieruchome, bezradne istoty, niezdolne do komunikowania się i postrzegania otaczającego środowiska.
Rzeczywistość jest jednak zupełnie inna i gdyby drzewa i rośliny nie były w stanie komunikować się ze sobą i reagować na warunki zewnętrzne, nie byłyby w stanie się bronić i nie przetrwałyby na Ziemi setek milionów lat.
Od dawna wiemy, że jedna ze strategii obronnych i komunikacyjnych roślin zachodzi dzięki wytwarzaniu lotnych cząsteczek, które działają jak wezwanie do zapylania owadów, jako repelent dla drapieżników lub mogą służyć do ostrzegania innych gatunków o zbliżających się zagrożeniach.
Inny sposób komunikacji roślin polega na emisji ultradźwięków, a naukowcy z Uniwersytetu w Tel Awiwie skupili się na tej strategii.
Niedawne badanie dotyczyło zdolności roślin do generowania dźwięku w stresujących warunkach, w tym przy braku wody lub wycinaniu łodyg.
Naukowcy przetestowali rośliny tytoniu i pomidorów, umieszczając mikrofony na około 10 centymetrów i wystawiając uprawy na warunki suszy oraz uszkodzenia liści i łodyg.
Po stresujących zdarzeniach rośliny emitowały ultradźwięki o częstotliwości od 20 do 100 kiloherców , o częstotliwości niewyczuwalnej dla ludzkiego ucha, ale wykrywalnej przez inne organizmy z odległości kilku metrów.
Badania wykazały, że liczba „wrzasków ultradźwiękowych” emitowanych przez rośliny różniła się w zależności od rodzaju stresu, któremu zostały poddane.
Rośliny pomidora, którym ścięto łodygi, wydawały około 25 krzyków na godzinę, podczas gdy te z tytoniu, które doznały takich samych uszkodzeń, generowały 15 krzyków na godzinę.
Gdy rośliny zostały pozbawione wody, liczba wykrywanych dźwięków uległa zmianie: w pomidorach wzrosła do 35 na godzinę, natomiast w tytoniu spadła do 11.
Rośliny, które nie przeszły żadnego rodzaju stresu, zamiast tego emitowały tylko jeden dźwięk w ciągu 60 minut.
Dlaczego rośliny krzyczą pod wpływem stresu i dlaczego liczba krzyków różni się w zależności od stresu, którego doświadczają? Jest to prawdopodobnie strategia ostrzegania innych gatunków nie tylko o zbliżającym się niebezpieczeństwie, ale także informowania o typie zagrożenia, tak aby inne osobniki mogły zastosować określone mechanizmy obronne, aby jak najlepiej poradzić sobie z sytuacją.
Wyniki badań, oprócz tego, że poddają nas w wątpliwość ideę, że świat roślinny jest cichy, stanowią interesujące narzędzie, które można wykorzystać w badaniach i rolnictwie.
Aby lepiej zrozumieć emisję dźwięku i interakcje ze środowiskiem roślin, konieczne są jednak dalsze badania, które analizują np. Wpływ chorób, stresu solnego i zmian temperatury na wytwarzanie dźwięków.
