Ciekawym odkryciem dotyczącym pomidorów jest to, czego dokonały jednocześnie dwa badania, jedno włoskie, a drugie chińskie. Pierwotnie owoc ten nie był czerwony, ale purpurowy!
Według tych dwóch badań, był przypadek, że „dostałem rękę”, która sprawiła, że pomidor stał się czerwony, tak jak wszyscy go dzisiaj znamy, a raczej była to przypadkowa mutacja DNA . W starożytności owoc ten był obdarzony purpurową skórką z pasmami, które wskazywały na dużą obecność antocyjanów, substancji przeciwutleniających (tych samych, które do dziś barwią owoce takie jak winogrona i jeżyny).
Dwa zespoły badawcze doszły do tego samego wyniku, stwierdzając, że pomidor był pierwotnie fioletowy, jeden z PlantLab Instytutu Nauk Przyrodniczych Sant'Anna School of Advanced Studies, a drugi z Chińskiej Akademii Nauk Pekin, który opublikował swoje badania dotyczące komunikacji roślin i roślin molekularnych.
Od lat 70. XX wieku zidentyfikowano odmianę pomidora charakteryzującą się fioletową skórką. To, zwane owocem antocyjaniny (Aft) i skrzyżowane z innym, Atroviolacea (Atv), doprowadziło do powstania ciemnofioletowego pomidora ze skórką w kolorze bakłażana.
Jednak nowe badania wykazały, że to nie te odmiany pomidorów miały „super gen” zdolny do nadania im tego silnego koloru, ale raczej współczesne pomidory straciły coś w swojej genetyce.
Czerwone pomidory mają zasadniczo mutację genetyczną w genie Aft, który jest inaktywowany, podczas gdy gen pozostaje nienaruszony w odmianie Aft. Ta zmiana w DNA pomidora wydarzyła się w sposób przypadkowy i kiedy już nastąpiła, została doceniona za nowoczesną produkcję tego owocu.
Podobny los spotkał winogrona, których białe odmiany są niczym innym jak mutacjami, które nastąpiły począwszy od oryginalnych odmian, które były tylko czarne.
Te dwa badania mogą teraz doprowadzić do selekcji pomidorów odmian bogatszych w antocyjany, a tym samym o większej mocy przeciwutleniającej.
Francesca Biagioli
