5 minut na wyjaśnienie, co to znaczy zostać rodzicem. Monolog Valerio Mastandrei wyemitowany w trzecim odcinku EPCC A TEATRO, pokazu Alessandro Cattelana zaplanowanego na każdy wtorek na Sky Uno, opowiada o tym, co się dzieje, gdy dziecko wraca do domu.
Radości i smutki bez fałszywej retoryki i doprawione ironią. Kto nie znajduje wszystkiego lub prawie tego, co mówi Mastandrea?
„Dzieci starzeją się, ponieważ spędzasz nad nimi dni, a kręgosłup przyjmuje tę postawę, ponieważ mówisz powoli, aby cię rozumiały, a zatem wydajesz się spowolniony, ponieważ przenoszą choroby, które ich układ odpornościowy pokonuje w ciągu kilku dni, a twój tygodni, bo zabierają nam sen na zawsze ”- mówi rzymski aktor.
„Śpiący, zgarbiony, powolny i posiniaczony: jesteś w trzecim wieku”. A potem z ironią popisywać się wszystkim, co „kończy się na zawsze”: „sezon aperitifów, przyjęć i możliwości, które wydawały Ci się sensem życia”.
„Zamurowany w domu i oślepiony zapaleniem spojówek, masz niejasne wspomnienie tego, kim byłeś, ale jesteś tylko bardzo, bardzo śpiący”. Mastandrea mówi wtedy o prawnych cieśninach dzieci, które insynuują się w umysłach: „jeśli jesteś z nimi, udusią cię, jeśli ich nie ma, tęsknisz za nimi”.
Wciąż genialne w podejściu do drugiego dziecka. „Z pierwszym nadal łudzisz się, że masz życie, dziewięć miesięcy po urodzeniu drugiego dziecka, twoje mieszkanie to 41bis”.
Czy w tym miejscu grożą problemy pary, kłótnie o to, kto musi robić zakupy, skok do domofonu, aby wyjść z domu i wieczorem? „Oceń z okna w łazience, czy zdecydować się na skok wiary”
„Ale kiedy udaje Ci się wyjść dzięki opiekunce, zdajesz sobie sprawę, że świat nie jest już taki sam, nie jest już dla ciebie. Ludzie są żywiołowi, radośni, a ty błąkasz się z zagubionymi oczami i po prostu chcesz wrócić do domu ”.
Ale przede wszystkim to właśnie robią dzieci. „Sprawiają, że cofasz się, że tęsknię za hipnozą w Twojej przeszłości: zapach drzew przed wejściem do szkoły, brudny łańcuch roweru, zdarte kolana. Te wspomnienia są ostatecznym ciosem, dżin i toniki przestały dawać iluzję wieczności. Ale twoje serce nigdy nie było tak duże ”.
Dominella Trunfio
