W migdałów kwiaty są pierwszymi rozkwitnie po srogiej zimy. Dodają nam cudownych kolorów i zapowiadają powrót wiosny. Zobaczmy kilka ciekawostek dotyczących historii drzewa migdałowego i legendy związanej z jego narodzinami.
Powiedzmy przede wszystkim, że drzewo migdałowe pochodzi z zachodniej Azji, ale rośnie we wszystkich regionach Morza Śródziemnego. W Japonii istnieje prawdziwa tradycja, obserwacja budzenia się natury. Podczas hanami kwitną wiśnie i migdały, dając niepowtarzalne krajobrazy.
W szczególności drzewo migdałowe ze swoimi białymi, różowymi i pachnącymi kwiatami reprezentuje, zgodnie z symboliką roślin, nadzieję, a także powrót do życia natury, ale zanikając w krótkim czasie, reprezentuje również delikatność i kruchość.
Symbolika drzewa migdałowego
Sens migdałowy kwiat zainspirował mity i legendy. Na przykład w Biblii wczesne kwitnienie gałązki migdałów jawi się prorokowi Jeremiaszowi jako znak odrodzenia; w Exodusie Bóg instruuje Mojżesza, aby wziął kwiaty jako wzór do wykuwania złota młotkiem w celu uzyskania starożytnego hebrajskiego siedmioramiennego świecznika (Menora).
Jeszcze w mitologii greckiej wiąże się z nadzieją, ale i stałością. Nie zapominając o właściwościach migdałów, pamiętamy, że kwiaty pojawiają się na wielu obrazach Van Gogha.
Legenda o kwiatach migdałów
Z narodzinami i kwitnieniem drzewa migdałowego wiąże się przejmująca i starożytna legenda, czyli mitologiczna historia miłosna. Oto legenda o di Phyllis i Acamante .
Acamante, grecki bohater, był w drodze do Troi. Podczas postoju w Tracji poznał księżniczkę Phyllis. Gdy tylko dwoje się zobaczyło, narodziła się głęboka miłość. Jednak Acamante musiał opuścić swoją ukochaną, aby udać się do walki w Troi. Phyllis czekała na niego 10 lat, ale kiedy dowiedziała się o upadku Troi i nie widząc powrotu swojego kochanka, pomyślała, że nie żyje i pozwoliła sobie umrzeć z bólu.
Bogini Atena, wzruszona historią kochanków, przemieniła Phyllis w drzewo migdałowe, a kiedy Acamante, wciąż żywa, dowiedziała się o tej transformacji, udała się do miejsca, w którym znajdowało się drzewo, i przytuliła je z miłością i bólem. Phyllis poczuła ten uścisk i sprawiła, że z gałęzi wyłoniły się małe białe kwiaty.
Uścisk kochanków jest pokazywany każdej wczesnej wiosny, aby świadczyć o wiecznej miłości między nimi.
Dominella Trunfio
