Uprawa komosy ryżowej we Włoszech? Dla niektórych odcinków możliwe. A jeśli w niektórych obszarach Półwyspu jest to już rzeczywistość, na przykład na północy, nawet na wyspie takiej jak Sardynia spróbujemy rozpocząć podobną alternatywną uprawę.
W rzeczywistości z tym zamiarem narodził się InnoQuinoa, wspólny projekt promowany i finansowany przez Sardegna Ricerche, który obejmuje 12 firm na początkowych etapach. Celem jest dopracowanie technik procesowych w całym łańcuchu produkcji komosy ryżowej w celu uzyskania innowacyjnych, tradycyjnych produktów.
Powód? Wydaje się, że jest to czysto ekonomiczne. Jeśli nawet we Włoszech popyt na to „pseudozboże” o wysokiej zawartości białka i bezglutenowej będzie stale rosnąć, z drugiej strony firmy rolnicze zajmujące się produkcją podstawową będą chciały znaleźć nowe alternatywne uprawy, które pozwolą im na dywersyfikację. oferta w porównaniu do tradycyjnej i którą można leczyć przy użyciu tego samego parku maszynowego co do zbóż, a jednocześnie gwarantują lepsze wynagrodzenie.
Rozprzestrzenianie się komosy ryżowej
Quinoa to jednoroczna roślina zielna z rodziny Chenopodiaceae (np. Burak lub szpinak). Nazywa się to „pseudo zbożem”, ponieważ nawet jeśli wytwarza owoce bogate w skrobię i białka przeznaczone do spożycia przez ludzi, nie należy do rodziny Graminaceae, podobnie jak zboża, takie jak pszenica, ryż, kukurydza.
Pochodząca z Peru i Boliwii, gdzie uprawiana była przez około 5 tysięcy lat, po podbojach hiszpańskich zaniechano jej uprawy i zastąpiono ją głównie pszenicą. Dopiero w latach dwudziestych XX wieku wznowił uprawę w miejscach pochodzenia. Zainteresowanie zaczęło się również w krajach rozwiniętych w latach 80. XX wieku, co zaowocowało ogłoszeniem przez ONZ „Międzynarodowego Roku Komosy ryżowej” w 2013 r. Oraz wskazaniem przez FAO komosy ryżowej jako alternatywnej uprawy przydatnej ludzkości do rozwiązywania problemów. niedożywienia na świecie.
Uprawa komosy ryżowej we Włoszech nie jest łatwa, zwłaszcza z powodu nieodpowiednich warunków klimatycznych. Eksperymenty trwające na północy nie wydają się przynosić pożądanych rezultatów, także dlatego, że genotypy z Kolumbii, Peru i Boliwii nie są zbyt odpowiednie dla naszego klimatu, a także dlatego, że do obrony przed pasożytami i chwastami musimy jeszcze zrozumieć metodę. Najlepsza.
Z tych powodów projekt wdrożony przez Sardynię najpierw oceni zdolność adaptacji komosy ryżowej na różnych obszarach oraz optymalizację praktyk rolniczych, które mają zostać przyjęte, mając nadzieję, że uda się następnie przygotować produkty piekarnicze z mąki z komosy ryżowej i w ogóle zoptymalizować proces produkcji. okrągły.
InnoQuinoa jest jednym z 35 projektów klastrowych promowanych przez Sardegna Ricerche, więc wszystkie firmy zainteresowane uczestnictwem mogą w dowolnym momencie poprosić o udział w projekcie.
Warto jednak zapytać, ile nas kosztuje inwestowanie w uprawy, które do nas nie należą.
Przeczytaj także
- Quinoa: czy jej sukces uniemożliwił zrównoważenie uprawy?
- Quinoa: tylko moda czy prawdziwa superfood?
Germana Carillo
