Czasami jemy jedzenie, ale nie mamy pojęcia, skąd tak naprawdę pochodzą, jak dorastały i jak je przetworzono, zanim trafiły na nasze stoły. Tak jest w przypadku orzechów nerkowca , których roślina nie występuje na naszych szerokościach geograficznych i które być może tylko nieliczni z was widzieli na żywo.
Orzechy nerkowca pochodzą z Brazylii, ale w XVI wieku były również eksportowane do Indii, gdzie stały się częścią tradycyjnej kuchni. Obecnie rośliny, z których są pozyskiwane, są uprawiane w różnych częściach świata, w rzeczywistości są to wiecznie zielone drzewa, które przystosowują się do różnych odmian klimatu tropikalnego.
Dobroć orzechów nerkowca od dawna jest doceniana przez Brazylijczyków, którzy jedzą zarówno „owoc”, jak i orzech wiszący nad nerkowcem (aby zrozumieć, zobacz zdjęcie poniżej). W rzeczywistości owoc, żółto-czerwona część, którą widzisz, jest w rzeczywistości fałszywym owocem, ponieważ nie zawiera nasion. Ziarno to ta część, którą znamy i którą konsumujemy.
Fałszywy owoc, podobny wyglądem do skrzyżowania mango z grejpfrutem, można jeść na surowo lub przetworzyć na sok lub dżem, ale występuje to tylko w krajach pochodzenia rośliny, ponieważ jego bardzo cienka i delikatna skórka nie sprzyja transportowi.
Dwie części jadalnej rośliny nazywane są odpowiednio „nerkowcem” (fałszywy soczysty owoc) i „orzechami nerkowca” lub migdałem nerkowca (suszony owoc, który znamy i spożywamy).
Ale jest jeszcze jedna ciekawostka, o której prawdopodobnie nie wiesz, jeśli chodzi o spożywanie orzechów nerkowca. Wokół miejsca, w którym lubimy jeść, znajduje się obszar, który zawiera trzy rzeczy, których musimy absolutnie unikać: żywicę fenolową (która może być stosowana jako środek owadobójczy), kwas anakardowy (środek drażniący) i urushiol, substancja występująca również w trującym bluszczu.
Tak więc, zanim trafią na nasz stół, orzechy nerkowca muszą przejść bardzo ważną i długą przemianę (co również uzasadnia zdecydowanie wysoką cenę w porównaniu do innych odmian suszu) polegającą głównie na obróbce cieplnej w celu zniszczenia toksyn obecnych w wnętrz.
Po rozwiązaniu problemu toksyczności nasiona są prażone, łuskane (często operacja wykonywana jest ręcznie), a następnie ponownie blanszowane, aby sprzyjać usunięciu pokrywającej je skórki.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o żmudnej produkcji orzechów nerkowca, obejrzyj ten film:
Możesz być także zainteresowany orzechami nerkowca:
- NERWANKI: NATURALNE ŚRODKI PRZECIWPŁYWOWE
- MASŁO NERKOWE: PRZEPIS NA PRZYGOTOWANIE W DOMU
Niestety uprawa i produkcja orzechów nerkowca często wiąże się również z łamaniem praw człowieka pracowników. Dlatego zawsze staramy się kupować je z uczciwego handlu.
Francesca Biagioli
