Istniejący od tysięcy lat system nawadniania niewymagający energii, prosty i ekonomiczny. Rozwiązanie praktykowane w wielu krajach, w tym w Meksyku i Afryce. Prosty gliniany dzban jest zakopany w ziemi i powoli uwalnia zawartą w nim wodę.
Ponieważ woda jest stopniowo filtrowana ze względu na porowatość materiału, do nawadniania nie jest potrzebna dodatkowa energia. Garnki gliniane są wykonane wyłącznie z mieszanki wody i gliny, gotowane powoli, ale nie muszą być glazurowane, ponieważ w takim przypadku transpiracja nie zadziała. W rzeczywistości emalia lub farba działałyby jako tarcza.
Puli terakota musi być napełniony wodą i zakopano. Natychmiast zaczyna uwalniać wodę, dopóki ziemia wokół niego nie zostanie nasycona. W tym momencie proces zatrzymuje się lub uwalnia się mniej wody.
Z kolei rośliny wchłaniają wodę obecną w glebie, wysuszając ją i ponownie uruchamiając uwalnianie z doniczki.
Trzeba jednak powiedzieć, że konieczne jest zastosowanie techniki ściółkowania, aby uniknąć utraty wilgoci z ziemi przez parowanie, woda z doniczki powinna wystarczyć na 2 lub 3 dni bez nawadniania, ponadto system ma tę zaletę, że samoreguluje się, więc jeśli pada, wazon nie będzie już wypuszczał wody, ponieważ na ziemi jest wystarczająco dużo wody.
Czy chcesz również pozbawić ten system? Oto, co musisz wiedzieć. Garnek z terakoty należy trzymać pod przykryciem, aby nie rozproszyć wody przez parowanie (szczególnie latem, przy najwyższych temperaturach). Teren nie może być zbyt zwarty, aby umożliwić prawidłowe nawadnianie gleby.
Technologia, która istnieje od tysiącleci, ale może z łatwością zastąpić bardziej złożone i kosztowne systemy, które zużywają energię, wykorzystują materiały zanieczyszczające i zamieniają się w odpady pod koniec ich życia.
Francesca Mancuso
