Wiesz, czytanie jest dobre. Pozwala poznawać nowe światy, obserwować fakty z innych punktów widzenia, doświadczać nietypowych sytuacji: pośrednio zwiększa wiedzę o życiu. Mało tego: bohaterowie opowieści, w rzeczywistości dzieje się to przede wszystkim z postaciami, które preferujemy, są w jakiś sposób związani z naszym życiem; liczne badania naukowe wykazały, że reakcje, które wytwarzamy na wszystkich poziomach życia codziennego „wpływają” na nasz sposób myślenia i zachowania.
A więc na początek: niech żyje czytanie, ale bądź ostrożny, ważne jest również, aby nie wybierać tego, co czytasz od niechcenia (lub na przykład pozwolić dziecku czytać).
Doświadczenie czytania zmienia strukturę naszego mózgu
Badanie - opublikowane w czasopiśmie Brain Connectivity - wyjaśnia, w jaki sposób czytanie, w szczególności, zwiększa łączność różnych obszarów mózgu, w tym tych związanych z przetwarzaniem języka i podstawową reakcją sensoryczną (co pomaga zrozumieć i wizualizować ruch). Ciekawostką jest to, że ta aktywacja nie kończy się na tym, gdy książka jest zamknięta, ale - zdaniem neuronaukowca Gregory'ego Bernsa - pozostaje „prawie jak pamięć mięśniowa”.
To znaczy: korzyści utrzymują się przez pewien czas. Dlatego regularne czytanie bajek, opowiadań, powieści i opowiadań jest dobre.
Efekty nie dotyczą tylko mózgu
Czytanie pozwala na swego rodzaju symulację przeżyć społecznych, pozwala ćwiczyć lub w każdym razie zabiegać o umiejętności interpersonalne; im bardziej ktoś jest „emocjonalnie przejęty” przez historię i postać, tym bardziej rozwija się empatia. Badania przeprowadzone przez University of Southern California, opublikowane w Human Brain Mapping (a wśród autorów jest również Antonio Damasio), potwierdzają, że czytanie (opowiadania) jest uniwersalnym doświadczeniem, które może „sprowokować” większą empatię dla innych, niezależnie od kulturowe pochodzenie i różnice społeczne. Jest to ważne, ponieważ więcej empatii oznacza - także - więcej kreatywności, zachowań prospołecznych i kooperacyjnych, nie tylko zwracanie uwagi na uczucia innych, ale także rozpoznanie i zrozumienie ich sygnałów emocjonalnych.
Ostrzeżenie: nie tylko historie (i ich jakość pod względem konstruktywnej psychologii lub nie postaci, wartości, które przekazują) robią różnicę. „Medium” jest fundamentalne, modalność, która ich łączy. Bo jeśli to książki, to w porządku. Ale jeśli historie i narracja bohaterów przechodzą głównie przez telewizję, efekt końcowy jest odwrotny; dotyczy to zwłaszcza najmłodszych: według badania opublikowanego w Journal of Communication dzieci w wieku przedszkolnym, które oglądają dużo telewizji - lub nawet mają telewizor w swoim pokoju - w mniejszym stopniu rozumieją przekonania, myśli i pragnienia innych ludzi oraz, generalnie mają trudności z rozwojem poznawczym i umiejętnościami społecznymi (negatywny efekt jest zmniejszony, jeśli to, co widać na małym ekranie, staje się przedmiotem konstruktywnego dialogu i konfrontacji z rodzicami).
Poza telewizorem morał jest zawsze taki sam: czytanie to przyjemność, która jest dla ciebie dobra. Karmiąc go świadomie, dobrymi opowieściami, wtedy działa lepiej.
Anna Maria Cebrelli
