Basta un saluto, un ciao, per farsi un’idea della persona che lo esprime: i segreti significati di alcuni gesti, secondo la comunicazione non verbale.
Cosa c’è dietro un “ciao!”? Un saluto, certo. Ma quello che viene recepito è molto di più e dipende dal modo in cui esprimiamo quel saluto. Secondo uno studio dell’università di Glasgow, quando incontriamo qualcuno che non conosciamo, ci basiamo sulla prima parola che pronuncia (ad esempio un “ciao”) per farci un’idea su di lei.
Quanto dura il tempo di un saluto? A volte è solo un secondo ma la prima impressione che ne ricaviamo, conta: ci parla, indirettamente, della personalità e in particolare di onestà e aggressività, fiducia e desiderio di dominare sugli altri, gentilezza. Anche solo l’intonazione (come ha dimostrato un altro studio, questa volta dell’università di Lethbridge) offre informazioni sulla persona e condiziona poi l’opinione degli altri su di lei. Ad esempio: chi ha un tono di voce “consistente”, alto ma non troppo, viene percepito come “affidabile”.
È la forza della comunicazione non verbale, di cui spesso ci dimentichiamo. Eppure il ritmo, l’intercalare, il tono della voce, i gesti che accompagnano il parlare come pure la postura che il nostro corpo assume in quel particolare momento, la mimica facciale parlano (agli altri) di noi: e lo fanno oltre la nostra volontà. Già perché, in genere, buona parte della nostra comunicazione non verbale è spontanea, non consapevole. E, naturalmente, anche la nostra (o altrui) valutazione è istintiva, non frutto di un ragionamento cosciente.
Psycholog Albert Mehrabian wykazał - w kilku eksperymentach - że treść werbalna stanowi tylko niewielką część naszej ogólnej komunikacji: 7%. Aspekty parajęzykowe (tj. Cechy naszej mowy, takie jak rytm i ton) stanowią 38%; na pozostałe 55% ma wpływ mowa ciała i proksemika (która uwzględnia dystans, jaki spontanicznie utrzymujemy od naszych rozmówców). Te wartości procentowe „warunkowania” zostały zakwestionowane przez innych badaczy, ale to, co jest niewątpliwe, ważne dla wszystkich, to fakt, że percepcja każdego przekazu, który wysyłamy, zależy w dużej mierze od naszego zachowania niewerbalnego: które może podkreślać, zaprzeczać lub zastępować innym wiadomość, co mówimy.
Świadomość tego wszystkiego pomoże nam uniknąć uprzedzeń wobec innych, nie poprzestać na pierwszej opinii; jednocześnie pozwala nam zwrócić większą uwagę na wszystkie sygnały, które wysyłamy.
A zatem trochę dla zabawy i trochę na poważnie, oto znaczenie niektórych gestów, które często możemy zaobserwować w sobie lub w innych. Pasują do siebie, jak myślisz?
- Głaskanie szczęki : decyzja
- Ciągnięcie, pocieranie ucha : niepewność.
- Spójrz w dół : nie wierz w to, co słyszysz.
- Pocieranie rąk : niecierpliwość.
- Siedzenie ze skrzyżowanymi rękami trzymanie głowy od tyłu: pewność siebie i wyższość.
- Otwarta dłoń : szczerość, otwartość i niewinność.
- Połóż ręce na biodrach : chęć zrobienia czegoś.
- Zabawa włosami : brak pewności siebie i niepewność.
- Obgryzanie paznokci : niepewne lub nerwowe.
- Głowa oparta na rękach : nuda.
- Ręce skrzyżowane na piersi : postawa obronna.
- Gest dłoni na policzkach : ocena.
- Przetrzyj oko : wątpliwości.
- Lekki dotyk nosa : kłamstwo, wątpienie lub odrzucanie czegoś.
Anna Maria Cebrelli
