Składowiska niezgodne z przepisami: 44 niezreulowane i nadal otwarte składowiska, za które Europejski Trybunał Sprawiedliwości potępił Włochy. Są to tak zwane „wcześniej istniejące” składowiska, czyli takie, które zostały otwarte przed 2001 r. I które należało zamknąć lub dostosować do nowych unijnych norm bezpieczeństwa.
W rzeczywistości, zgodnie z tym, co stwierdzono w nocie Trybunału Europejskiego, Włochy nie dostosowały 44 składowisk rozsianych po całym kraju do przepisów dyrektywy szczegółowej z 1999 r. W terminie wyznaczonym przez Komisję 19 października 2021 r. Bruksela, po wszczęciu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w 2012 r., W 2021 r. Skierowała sprawę do sądu włoskiego.
Co się stało
W rzeczywistości w 2012 r. Komisja skierowała do Włoch wezwanie do usunięcia uchybienia , kwestionując obecność na terytorium 102 składowisk działających z naruszeniem dyrektywy 1999/31 , których celem jest „zapobieżenie lub ograniczenie w jak największym stopniu negatywnych skutków dla środowiska lub zdrowia ludzkiego składowiska odpadów, wprowadzając surowe wymagania techniczne ”.
Zgodnie z tą dyrektywą państwa członkowskie musiały doprowadzić istniejące składowiska do zgodności z ustalonymi wymogami lub zamknąć je do 16 lipca 2009 r., Ale Komisja wyznaczyła Włochom termin 19 października 2021 r., Precyzując, że przedmiotowa procedura dotyczy tzw. zobowiązania kompletacyjne, czyli zobowiązania do wdrożenia działań, które państwo członkowskie już podjęło dla danego składowiska . Innymi słowy, chodzi o wprowadzenie wszelkich środków niezbędnych do ostatecznego zamknięcia składowiska lub, jeżeli składowisko może nadal funkcjonować, podjęcie niezbędnych środków w celu dostosowania go do dyrektywy.
Ale w 2021 roku Włochy nie dostosowały jeszcze składowisk do wymogów dyrektywy ani ich nie zamknęły: to jest powód ich ostatniego orzeczenia.
W szczególności Trybunał zauważa, że 31 składowisk nie zostało zamkniętych do dnia 19 października 2021 r. I nie było jeszcze zgodnych z dyrektywą w dniu odwołania Komisji. Po drugie, Trybunał zauważa, że strony potwierdziły, że w przypadku kolejnych 7 składowisk prace zmierzające do dostosowania ich do dyrektywy zakończyły się między 2021 a 2021 rokiem, czyli po 19 października 2021 roku. Po trzecie, pozostałe 6 składowisk wydaje się być RigaurdaTrybunał uważa, że Włochy nie umożliwiły Komisji zapoznania się z dokumentami potwierdzającymi, że składowiska te zostały dostosowane do dyrektywy i że nawet „potwierdzając istnienie takiej zgodności, ta ostatnia była w każdym razie które miało miejsce po 19 października 2021 r. ”.
31 składowisk niespełniających wymogów w październiku 2021 r. To: Avigliano (miejscowość Serre Le Brecce); Ferrandina (miejscowość Venita); Genzano di Lucania (miejscowość Matinella); Latronico (miejscowość Torre); Lauria (miejscowość Carpineto); Maratea (miejscowość Montescuro); Moliterno (miejscowość Tempa La Guarella); Potenza (miejscowość Montegrosso-Pallareta); Rapolla (Albero w miejscowości Piano); Sant'Angelo Le Fratte (miejscowość Farisi); Capistrello (rejon Trasolero); Francavilla (dolina Anzuca); L'Aquila (miejscowość Ponte delle Grotte); Canosa (CO.BE.MA); Torviscosa (firma Caffaro); Corleto Perticara (miejscowość Tempa Masone); Marsico Nuovo (miejscowość Galaino); Matera (miejscowość La Martella); Rionero in Volture (miejscowość Ventaruolo); Salandra (miejscowość objęta planem rządowym); Senise (miejscowość Palombara); Tito (miejscowość Aia dei Monaci); Capestrano (miejscowość Tirassegno);Castellalto (miejscowość Colle Coccu); Castelvecchio Calvisio (miejscowość Termine); Corfinio (miejscowość Cannucce); Corfinio (Case querceto locality); Mosciano S. Angelo (miejscowość Santa Assunta); S. Homer (miejscowość Ficcadenti); Montecorvino Pugliano (miejscowość Parapoti) i Torviscosa (miejscowość La Valletta). Siedem składowisk, na których prace mające na celu dostosowanie ich do dyrektywy zostały zakończone w 2021 i 2021 r. To: Andria (D'Oria G. & C. Snc), Bisceglie (CO.GE.SER), Andria (F. lli Acquaviva), Trani (BAT-Igea srl), Atella (miejscowość Cafaro), Pescopagano (miejscowość Domacchia), Tito (miejscowość Valle del Forno). Pozostałe 6, w przypadku których nie można było zweryfikować zgodności z przepisami dyrektywy, to: Potenza (miejscowość Montegrosso-Pallareta), Roccanova (miejscowość Serre), Campotosto (miejscowość Reperduso),San Mauro Forte (miejscowość Priati), San Bartolomeo in Galdo (miejscowość Serra Pastore) i Trivigano (ex Cava Zof).
To nie pierwszy raz, kiedy Europa podjęła działania dotyczące składowisk: w 2003 r. Postępowanie w sprawie uchybienia dotyczyło nie tylko prawidłowego stosowania dyrektywy UE z 1999 r., Ale także dwóch innych rozporządzeń dotyczących odpadów niebezpiecznych i składowisk, podczas gdy w grudniu 2021 r. Trybunał Sprawiedliwości UE skazał Włochy na zapłatę ryczałtu w wysokości 40 mln euro za nieprzestrzeganie poprzedniego wyroku z 2007 r. oraz karę w wysokości 42,8 mln euro (która następnie otrzymała redukcję) za każdy semestr opóźnienia w realizacji zamówionych działań.
Przeczytaj także:
- Bezprawna rekultywacja wysypisk: nowy skandal dotyczący odpadów w Kampanii
- DDl Ecoreati: to jest prawo. Po 21 latach karane będą przestępstwa przeciwko środowisku
- Wysypiska śmieci, katastrofalny świat Włoch: za dwa lata będą pełne
Germana Carillo
