Papryka (Capsicum annuum) jest pobożny roczna NTA należy do rodziny Solanaceae, tak samo jak ziemniaki, pomidory, bakłażan oraz tytoń. Pochodzący z kontynentu amerykańskiego został przywieziony do Europy przez Krzysztofa Kolumba, wracając z jego drugiej podróży z Nowego Świata.
Chilli ma wyprostowaną łodygę, białe kwiaty i podłużne owoce, które podczas dojrzewania zmieniają kolor z zielonego na żółty do jaskrawoczerwonego. Cechą szczególną owocu jest pikantność na podniebieniu , cecha, którą nadaje mu kapsaicyna a, alkaloid występujący w nim w różnych stężeniach w zależności od rozważanego gatunku.
Oprócz ostrego smaku kapsaicyna jest substancją o działaniu rubogazowym, czyli zdolnym do stymulowania i zwiększania przepływu krwi. Typowy ostry smak sprawia, że chili jest idealną przyprawą w kuchni do przyprawiania i aromatyzowania naszych przepisów. Ale będąc bardzo bogaty w składniki aktywne, papryczka chili może być również stosowana w preparatach do miejscowego zwalczania zapalenia stawów i bólu mięśni.
Owoc zawiera: witaminy (C, E, K, B, A), sole mineralne w tym wapń, miedź i potas, karotenoidy, bioflawonoidy i lecytynę. Szczególnie papryczka chili jest bardzo bogata w witaminę C: 100 gramów tego pikantnego owocu zawiera 229 miligramów w porównaniu z 50 w przypadku pomarańczy!
Rozpuszczalna w wodzie witamina C może być bezpiecznie przyjmowana bez obawy o przesadę, ponieważ nadmiar jest wydalany z moczem. Jest jednak substancją niezwykle lotną, dlatego jej stężenie jest największe w świeżym chili, natomiast drastycznie spada w suszonych owocach.
Ta przyprawa ma wiele korzystnych właściwości. To naturalny środek pobudzający krążenie krwi, przeciwdziałający rozwojowi bakterii, obniżający poziom cholesterolu i aktywujący metabolizm.
Przeczytaj także Naturalne środki na wszystkie powszechne dolegliwości
Właściwości chili
Schematycznie, główne zalety chili są następujące:
- poprawia krążenie krwi
- promuje ruchliwość jelit
- obniża poziom cholesterolu we krwi
- jest przeciwutleniaczem
- zapobiega infekcjom
- to jest wykrztuśne
- stymuluje witalność tkanek
- aktywuje metabolizm
- jest antybakteryjny
- to jest lek przeciwhistaminowy
Do stosowania miejscowego w postaci kremu:
- łagodzi bóle kości, mięśni i stawów
Przeciwwskazania chili
Ze względu na liczne właściwości zdrowotne spożywanie, aw każdym razie nadmierne stosowanie papryczek chili może powodować podrażnienia błony śluzowej żołądka. Dlatego jego stosowanie nie jest zalecane w przypadku:
- wrzód
- nieżyt żołądka i jelit
- zapalenie pęcherza
- zapalenie wątroby
- hemoroidy
Dzieci poniżej 12 roku życia oraz kobiety w ciąży i karmiące powinny ograniczyć spożycie.
Pikantny smak chilli
Jak widzieliśmy, ostry smak chili nadaje kapsaicyna, substancja znajdująca się we wszystkich częściach owocu. Wbrew powszechnemu przekonaniu kapsaicyna nie jest skoncentrowana w samych nasionach, ale występuje głównie w tak zwanym łożysku, czyli białej wewnętrznej błonie, do której przylegają nasiona.
Ponadto jest zawarty w sporej ilości we włóknach i nasionach. Łożysko, a także nasiona i powiązane włókna znajdują się wokół główki owocu. Dlatego czubek chili jest mniej ostry niż wierzch.
Chilli, skala Scoville'a
Istnieje ponad 3 tysiące odmian chili, każda o innym stopniu ostrości. Aby zmierzyć jego konkretny poziom, stosuje się empiryczną skalę wartości, tak zwaną skalę Scoville'a, nazwaną od chemika, który ją wymyślił.
Ta skala waha się od 0 do 10 stopni. Jednostki Scoville (SU) zamiast tego mierzą ilość kapsaicyny obecnej w owocach i są obliczane w skali od 0, wartość słodkiej papryki, do 16 milionów czystej kapsaicyny!
Aby dać wyobrażenie o stopniu ostrości, weźmy pod uwagę, że nasza zwykła papryka ma wartość około 5 tysięcy jednostek, pieprz cayenne ma 50 000 SU, podczas gdy Habanero, uważany do 2006 roku za najostrzejszą paprykę na świecie, ma prawie 600 tys.
Przeczytaj także pieprz Cayenne: właściwości i zastosowania
Zgaś ostrą paprykę
Pikantny smak chili jest nadawany przez działanie kapsaicyny na receptory języka, powodując uczucie pieczenia podobne do tego, które występuje po spożyciu bardzo gorącego jedzenia. Tyle, że doznanie, jakie daje chili, trwa dłużej.
Nie ma sensu połykać dużej ilości wody, aby stłumić spalanie chilli: kapsaicyna jest rozpuszczalna w alkoholu lub tłuszczu, zwłaszcza w kazeinie. Dlatego pomocne może być wypicie kieliszka wina, zjedzenie sera, sosu jogurtowego lub mleka.
To tłumaczy, dlaczego w kuchni meksykańskiej, bardzo ostro-pikantnej, jest stosowana do posiłków ze śmietaną, tak jak w kuchni indyjskiej do dań dodaje się lassi, czyli napój na bazie jogurtu.
W każdym razie nawet zwykła kromka chleba jest bardzo skutecznym lekarstwem na przypalenie ostrej papryki, ponieważ żucie miękiszu mechanicznie usuwa cząsteczki kapsaicyny z receptorów języka.
Chilli sprawia, że tracisz na wadze
Jak wspomniano, kapsaicyna pobudza niektóre receptory, w tym język, co powoduje, że odczuwamy typowo ostry smak, ale działa również na receptory zlokalizowane na poziomie brązowej tkanki tłuszczowej, tzw. Nietoperza. Tkanka ta ma funkcję uwalniania tłuszczu w postaci ciepła.
W rzeczywistości spożycie chili powoduje, że odczuwamy ciepło, co nie odpowiada rzeczywistemu wzrostowi temperatury ciała.
Aktywując receptory nietoperza, kapsaicyna jest w stanie uwolnić komórki tłuszczowe w postaci energii i temperatury, zamiast gromadzić je jako zapasy.
Nie tylko. Kapsaicyna może zmniejszać wydzielanie greliny, hormonu trzustkowego odpowiedzialnego za uczucie głodu. W ten sposób sygnał apetytu jest osłabiony i jesteśmy zmuszeni do spożywania mniejszej ilości jedzenia.
Wreszcie chili ma zdolność przyspieszania podstawowego metabolizmu, czyli takiej ilości energii, jakiej organizm potrzebuje codziennie do wykonywania zwykłych czynności.
Czy chili jest afrodyzjakiem?
W każdym wieku i na każdej szerokości geograficznej istniał ścisły związek między erosem a chili. Ta przyprawa zawsze była uważana za silny afrodyzjak, który może stymulować pożądanie i poprawiać wydajność. Ludy prekolumbijskie, ale także mieszkańcy Dalekiego Wschodu zawsze kojarzyli papryczkę chili ze sferą seksualną.
Przyprawa ta przybyła do Europy w towarzystwie tej grzesznej aury do tego stopnia, że Kościół nazwał ją „wzbudzającą szalone intencje”.
Pod koniec 1500 roku jezuita José de Acosta w swojej Historii naturalnej i moralnej Indii Zachodnich donosi, że papryczka chili „ma godne ubolewania skutki, ponieważ ma bardzo gorący, lotny i przenikliwy charakter, a jej wielokrotne stosowanie jest szkodliwe dla zdrowia organizmu”. młodych ludzi, a tym bardziej ich duszy, gdyż pobudza zmysłowość ”.
Jeśli chodzi o dowody naukowe potwierdzające to stwierdzenie, należy powiedzieć, że kapsaicyna ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne i dlatego z pewnością działa w tym sensie. Dodatkowo chili zawiera witaminę E, która pobudza libido i sprzyja płodności u obu płci.
Chilli, gatunek
W przyrodzie występuje około 3000 odmian papryczek chili, a co roku odkrywane są nowe. Jednak najczęstszych gatunków jest pięć:
- Capiscum annuum
- Capiscum frutescens
- Capiscum chinense
- Capiscum baccatum
- Capiscum pubescens
Capiscum annuum to najważniejszy gatunek handlowy, najczęściej uprawiany we Włoszech. Do tej rodziny należą również papryki słodkie. Z kolei papryczki chili o najwyższym stopniu ostrości należą do gatunku chinense, który mimo swojej nazwy pochodzi z Amazonii. Wśród nich niesławny habanero, meksykańska papryka od dawna uważana za najostrzejszą na świecie.
Wśród najpopularniejszych papryczek wskazujemy:
- Zwykłe chili : najłatwiej je znaleźć. Ma niski poziom ostrości i bardzo mały rozmiar. Zwykle nie przekracza 5 cm długości.
- Papryka Cayenne: wśród popularnych odmian chili pieprz Cayenne ma zdecydowanie wyższy stopień ostrości. Ma cieńszy i wydłużony kształt i może osiągnąć nawet 10 cm długości. Jest uprawiany głównie w południowych Włoszech, w szczególności w regionach Kampanii i Kalabrii.
- Pocałunki Szatana : Papryczki te charakteryzują się małym rozmiarem i kształtem podobnym do rozgniatanej wiśni na czubku. Zazwyczaj je się je nadziewane. Bardzo powszechne na południu.
- Jalapeno : pieprz meksykański, ma małe wymiary (od 4 do 7 cm) i niski stopień ostrości, od 2500 do 10000 SU. Zwykle jest spożywany, gdy jest jeszcze zielony i jeszcze niedojrzały, w celu wzmocnienia jego aromatu. Jest to papryka odpowiednia dla każdego i bardzo wszechstronna w kuchni.
- Poblano : jedna z najbardziej znanych meksykańskich papryczek. Mając długość od 7 do 15 cm wygląda jak miniaturowa papryka, ale jest ostra. Zwykle zbiera się ją na zielono, aby zwiększyć jej chrupkość i ograniczyć pikantny smak. Wśród meksykańskich przepisów przygotowanych z tego pieprzu są chiles rellenos, przyrządzane z nadziewanymi i smażonymi poblano.
- Habanero : Również meksykańskie, niesławne Habanero od dawna jest najgorętszym chili na świecie, w odmianie Red Savina, z około 577 000 SU. Istnieją również inne kolory: żółty, pomarańczowy, biały, brązowy. Są to jednak papryki wyjątkowo ostre, o charakterystycznym kształcie lampionu zakończonym lekko wydłużonym czubkiem. Podobnie jak małe papryki osiągają 8 cm długości. Kiedyś były niedostępne we Włoszech. Dziś jednak można je znaleźć również tutaj.
Fakty o chili
Kapsaicyna stanowiła podstęp wymyślony przez matkę naturę, aby zapewnić przetrwanie i rozmnażanie papryki. Typowy ostry smak powstrzymywał ssaki, które zjadały nasiona, niszcząc je całkowicie przez trawienie.
Zamiast tego ptaki są odporne na kapsaicynę, to znaczy nie smakują jej, ponieważ brakuje im receptorów, na które działa ta substancja. To dzięki nim papryka zdołała przetrwać i rozmnażać się. W rzeczywistości nasiona spożywane przez ptaki są rozpraszane podczas posiłku lub z kałem.
W przeciwieństwie do tego, co dzieje się u ssaków, nasiona zjadane przez ptaki nie są przyswajane, ale przedostają się przez ich układ pokarmowy w stanie nienaruszonym.
W czasach Krzysztofa Kolumba hiszpańscy władcy byli entuzjastycznie nastawieni do chili, ponieważ sądzili, że mogą osiągnąć ogromne zyski z handlu tą przyprawą. Ale wkrótce ich oczekiwania się zawiodły.
Przede wszystkim dlatego, że europejska szlachta nie podobała się za bardzo ostry smak nowej przyprawy. Po drugie dlatego, że papryczka chili doskonale sobie radzi również w Europie, aklimatyzując się nawet w środowisku innym niż środkowoamerykańskie.
Ta okoliczność zniweczyła potrzebę nawiązania handlu z nowym kontynentem. Z tych wszystkich powodów papryczka chili rozprzestrzeniła się przede wszystkim wśród mniej zamożnych klas, które wykorzystywały ją do wzmacniania i nadawania smaku swoim biednym potrawom. Ponadto roślina ta miała właściwości antybakteryjne, co pozwoliło na dłuższe przechowywanie żywności. Dlatego chili od dawna znane jest jako „przyprawa ubogich”.
Do 2006 roku Habanero uważany był za najgorętszą paprykę na świecie, z poziomem w skali SU wynoszącym 577 000 sztuk. Obecnie rekord ten należy do gatunku indyjskiego Naga Jolokia z 855 000 SU. Jest tak ostry, że jest niejadalny i nie na sprzedaż, ponieważ jest uważany za prawdziwy instrument tortur.
Angela Petrella
