Padaczka u dzieci. Padaczka to stan neurologiczny charakteryzujący się nagłymi napadami padaczkowymi z utratą przytomności i gwałtownymi, konwulsyjnymi ruchami mięśni, tak zwanymi „ napadami padaczkowymi ”. Są to powtarzające się i nieoczekiwane objawy. To nie przypadek, że greckie znaczenie słowa epilepsja brzmi „zaskoczyć”: kryzysów nie da się przewidzieć, więc uderza się go bez ostrzeżenia.
Światowy Dzień Padaczka, który obchodzony jest 13 lutego każdego roku, jest to dobra okazja, aby rozwiać wszystkie te uprzedzeń i dyskryminacji, które nadal towarzyszą osobom cierpiącym na te kryzysy. Ale warto wiedzieć, że zwłaszcza jeśli chodzi o diagnozę padaczki w dzieciństwie, niekoniecznie oznacza to wyrok na życie w ograniczeniach.
CZYTAJ RÓWNIEŻ: PADACZKA: OBJAWY I CO ZROBIĆ (I NIE ROBIĆ) W RAZIE KRYZYSU
W rzeczywistości u dzieci padaczka jest schorzeniem przejściowym (wystarczy pomyśleć, że padaczka jest głównie pediatryczna: dwie trzecie epilepsji w rzeczywistości rozpoczyna się przed dojrzewaniem), wiele z nich dochodzi do siebie spontanicznie na początku dojrzewania, a inni udaje się utrzymać poniżej Kontroluję chorobę lekami.
Padaczka u dzieci: objawy
Głównym sygnałem są niewątpliwie okresowe napady padaczkowe , drgawki lub napady nieobecności, w których dziecko wydaje się przez kilka sekund daleko od otoczenia, w którym przebywa . Napady padaczkowe są częste i powtarzające się , więc niektóre sporadyczne napady nie powinny wywoływać alarmu, ponieważ nie oznaczają epilepsji.
W zależności od wielkości ogniska i jego umiejscowienia w mózgu, istnieją różne objawy epilepsji : jeśli wyładowania elektryczne są uogólnione i dotyczą całego mózgu, wystąpią napady klasyczne , w których osoba traci przytomność. upada na ziemię i sztywnieje. Ale jeśli, na przykład, zaangażowany jest obszar mózgu, który kontroluje ruchy prawej ręki, kryzys będzie charakteryzował się nieprawidłowymi i mimowolnymi ruchami tej ręki; Jeśli z drugiej strony zaangażowane są neurony kontrolujące ruchy oczu, mogą wystąpić kryzysy z bocznym odchyleniem oczu.
Następnie pojawia się łagodna postać ataków epileptycznych, w przypadku których osoba dotknięta chorobą jest rozproszona przez około dziesięć sekund i wyjęta z kontekstu, w którym się znajduje. Jest to forma, która ma tendencję do leczenia w okresie dojrzewania. Z kolei formy poważniejsze , występujące przy intensywnych i częstych kryzysach, w większości są kalekami, a nawet mogą wiązać się z opóźnieniem w rozwoju poznawczym i motorycznym dziecka (także dzięki lekom), ponieważ zmniejszają zdolność koncentracji. i uwagę.
Padaczka u dzieci: przyczyny
Napady padaczkowe są zwykle wyrazem nieprawidłowości w aktywności elektrycznej neuronów , które komunikują się ze sobą poprzez wyładowania elektryczne. Jednak w niektórych przypadkach może się zdarzyć, że mniej lub bardziej duża grupa neuronów wyładowuje się w sposób nieprawidłowy i nadmierny, powodując w ten sposób ognisko epileptyczne, które z kolei powoduje kryzys.
Większość przypadków wynika z predyspozycji genetycznych , w wielu innych odpowiedzialna jest za mniej lub bardziej rozległe uszkodzenia mózgu (z powodu wrodzonych wad rozwojowych mózgu, cierpienia dziecka podczas porodu, urazów głowy, nowotworów czy chorób układu krążenia).
Padaczka u dzieci: co robić w przypadku kryzysu
W przypadku napadu musisz przede wszystkim zachować spokój i wiedzieć, co robić, a czego nie .
- Jeżeli np. Dziecko upadło na ziemię z powodu konwulsji, należy zadbać o to, aby główka nie uderzała wielokrotnie o podłogę lub jakiekolwiek przeszkody, dlatego dobrze byłoby podłożyć poduszkę pod głowę i obrócić ją na bok, aby ją wypuścić ślina.
- Nie próbuj trzymać dziecka ani otwierać buzi : w takich przypadkach skurcz żuchwy jest bardzo silny, więc stanowiłoby to zagrożenie dla niego i dla dziecka.
- Nie próbuj „reanimować” dziecka : zdaniem lekarzy zarówno wspomaganie oddychania, jak i masaż serca są nieodpowiednie.
- W przypadku, gdy kryzys epileptyczny nastąpi bez drgawek, należy unikać niewłaściwych interwencji i nie dalej straszyć dziecka, ale go uspokoić i pocieszyć.
Reszta wymaga po prostu dużo spokoju i cierpliwości.
Germana Carillo
