Wiadomości o gorzkim posmaku déjà vu, o historii, która się powtarza: dziesięć dni temu na obrzeżach Dhaki w Bangladeszu pożar spowodował upadek fabryki, w której miejscowi pracownicy pracowali dla zachodnich marek . Oficjalne opłaty mówią o 33 ofiarach i ponad siedemdziesięciu rannych, z których część jest w ciężkim stanie.
Struktura zarządzana przez Tampaco Foils Ltd, w której pakowano paczki papierosów i żywności w imieniu międzynarodowych koncernów, takich jak Nestlè i British American Tobacco , zawaliła się po pożarze i gwałtownej eksplozji, która wydaje się być spowodowana eksplozją. kotła. Lokalne władze ogłosiły rekompensatę ekonomiczną dla każdej z ofiar i schrzaniły śledztwo: w godzinach bezpośrednio po katastrofie rozpoczęło się kilka skarg, w które również zaangażowany jest właściciel fabryki, były parlamentarzysta.
Wiadomość przypomina kwestię bezpieczeństwa w fabrykach w Bangladeszu , które produkują tanią odzież i produkty na rynek zachodni. W rzeczywistości nie jest to pierwszy raz, gdy kraj azjatycki pojawia się na pierwszych stronach gazet z powodu tragedii dotykających pracowników, najczęściej ofiary wyzysku, zmuszanych do pracy w niepewnych warunkach higieniczno-sanitarnych i brak zabezpieczeń .
CZYTAJ również: Horror za naszymi dżinsami: niewolnictwo dzieci z Bangladeszu (FOTO)
Wszyscy pamiętacie upadek Rana Plaza w 2013 roku, w którym zginęło ponad tysiąc pracowników sektora tekstylnego, raniąc kolejne dwa tysiące osób. Dramatyczna historia o przerażających proporcjach, ale niestety nie jest odosobniona: w ostatnich latach mniej lub bardziej poważne wypadki dotknęły różne kompleksy przemysłowe w kraju, zwłaszcza w branży tekstylnej. Ale poza natychmiastową reakcją oburzenia i konsternacji, która powtarza się w obliczu każdego wydarzenia żałobnego, konkretne działania w obronie pracowników i na rzecz poprawy warunków bezpieczeństwa w fabrykach okazały się przynajmniej do tej pory , zbyt rzadkie.
PRZECZYTAJ także: Katastrofa w Dacca: pilnie potrzebne jest porozumienie w celu zapewnienia bezpieczeństwa w fabrykach mody
Dość powiedzieć, że w następstwie tragedii w Rana Plaza narodziły się inicjatywy mające na celu zapewnienie większej ochrony pracownikom i stworzenie systemu kontroli i inspekcji, który sprawia, że struktury, w których działają, są bezpieczniejsze: wśród nich pamiętamy Porozumienie w ogniu & Building Safety and the Alliance for Bangladesh Worker Safety. Ale do tej pory wciąż istnieje wiele międzynarodowych marek, które nie podpisały ani jednej, ani drugiej , co pozwala uniknąć jakiejkolwiek odpowiedzialności za warunki pracy pracowników w fabrykach, które ich zaopatrują.
CZYTAJ TAKŻE: 15 firm modowych, które nie zarejestrowały się w celu poprawy bezpieczeństwa pracy w Bangladeszu
Konsekwencją tego zaniedbania jest brak jakichkolwiek gwarancji dla pracowników oraz ograniczenie działań kontrolnych i prewencyjnych do sporadycznych inspekcji przeprowadzanych przez emisariuszy rządowych lub audytorów zewnętrznych, którzy teoretycznie powinni zgłaszać wycieki. w bezpiecznym miejscu, ale zbyt często zdaje się zwracać więcej niż jedno oko. I wydaje się, że tak właśnie jest w przypadku budynku zarządzanego przez Tampaco Foils Ltd, miejsca ostatniej tragedii: Nestle od razu poinformowało, że został sprawdzony przez zewnętrznego audytora w 2011 i 2012 roku i że nie pojawił się żaden problem.
Dlatego formalnie koncerny międzynarodowe, dla których pracownicy wyprodukowali opakowania, nie ponoszą odpowiedzialności za wypadek. Zastanawia się jednak, czy przemycie sumienia poprzez delegowanie bezpieczeństwa pracowników do kontroli przeprowadzanych sporadycznie i przestrzeganie kryteriów, które nie są do końca przejrzyste, można uznać za właściwe zachowanie z etycznego punktu widzenia. Wydaje nam się, że nie.
Lisa Vagnozzi
Kredyty fotograficzne
