Kiedy Bibhuti Lahkar , będąc jeszcze studentem, zaczął zajmować się ochroną łąk Parku Narodowego Manas w północno-wschodnich Indiach, być może nie wyobrażał sobie, że poświęciłby całe swoje życie temu parkowi i tej działalności. Z wytrwałością i wytrwałością, dzień po dniu, Lahkar pracował nad ochroną flory i fauny Manas, aż do zdobycia prestiżowych międzynarodowych nagród .
W rzeczywistości 3 września Lahkar został ogłoszony "Bohaterem Dziedzictwa 2021" przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN), międzynarodową organizację pozarządową, która od 1948 r. Walczy o ochronę przyrody i użytkowanie zrównoważone zasoby naturalne . Lahkar był najczęściej wybieranym w sieci wśród trzech finalistów nagrody, wszystkie postacie wybrane przez jury za wyróżnienie się w działaniach i pracach na rzecz ochrony środowiska i ekosystemów w różnych krajach na całym świecie.
PRZECZYTAJ także: panda wielka nie jest już zagrożona wyginięciem (ale wrażliwa)
Przygoda Bibhuti Lahkara zaczyna się w 1999 roku, kiedy podczas pracy doktorskiej zmierzył się z zagadnieniami związanymi z zarządzaniem Parkiem Narodowym Manas, który znajdował się wówczas w stanie bliskiego opuszczenia, a zwłaszcza los dzika karła, gatunku zagrożonego wyginięciem, rozpowszechnionego tylko w tym konkretnym rejonie świata. Młody student znajduje się w trudnej sytuacji, by opracować strategię konserwatorską zaczynając od zera i budując więzi nie tylko z pracownikami Manas, ale także ze społecznościami lokalnymi, głęboko nieufnymi wobec obcych.
CZYTAJ TAKŻE: Jane Goodall wykorzystuje technologię, aby ratować lasy Tanzanii
„Zastanawiałem się, czy moje studia są przydatne dla ludzi”. - mówi dzisiaj - „Udało mi się przetłumaczyć naukę z korzyścią dla zwykłych ludzi, wyjaśniając np. jak monitorować faunę i roślinność. Niektórzy z tych ludzi są analfabetami: to jeden z powodów, które skłoniły mnie do zaangażowania się w lokalne społeczności ”.
Naukowiec, który nie dysponował środkami, przez lata odbył dziesiątki publicznych spotkań w miejscach szczególnie narażonych na zagrożenia przyrodą, informując społeczności o wartości Parku zarówno jako naturalnego dziedzictwa całej ludzkości, jak i jako potencjalnego miejsca docelowego. od turystyki zrównoważonej . W tym kontekście Lahkar nauczył setki młodych ludzi, jak monitorować dziką przyrodę i jak pracować jako przewodnicy wycieczek, osiągając podwójny cel, jakim jest podnoszenie świadomości społeczeństwa w zakresie ochrony środowiska i zapewnianie środków do życia osobom w niekorzystnej sytuacji. co pozwoliłoby im utrzymać rodziny.
PRZECZYTAJ także: Światowy Dzień Tygrysa: wymrą w ciągu najbliższych 5 lat, ludność tubylcza może je uratować
Podobnie naukowiec interweniował na rzecz kobiet ze wsi , zachęcając do tworzenia grup „samopomocowych”, w których w celu uzyskania dochodu mogły uczyć się zawodu, np. Przetwórstwa żywności, tkania i rybołówstwa. . Ostatecznie stworzyła i wyszkoliła zespół około 600 osób , w skład którego wchodzą także skruszeni byli kłusownicy, do monitorowania i ochrony Parku oraz zamieszkujących go zwierząt: nie tylko krasnali, ale także m.in. tygrysy , nosorożce i słonie .
„Przez dwadzieścia lat rezerwat przyrody Manas był zagrożony z powodu zniszczeń spowodowanych działalnością człowieka i nadmierną eksploatacją zasobów”. - kontynuuje Lahkar - „Dziś ci sami ludzie (którzy spowodowali zniszczenie, przyp. Red.) Dobrowolnie wystąpili, by chronić Park. Potrzebujemy coraz większej liczby operatorów, aby przyszłe pokolenia mogły zobaczyć tygrysy i nosorożce w prawdziwym życiu, a nie tylko na zdjęciach ”.
Dzięki swojej niestrudzonej wieloletniej działalności, zdolnej łączyć ochronę przyrody i solidarność społeczną, Bibhuti Lahkar można uznać za prawdziwego bohatera naszych czasów. Gratulacje!
Lisa Vagnozzi
Kredyty fotograficzne
Indyjski naukowiec zdobył nagrodę Heritage Hero 2021 za ochronę przyrody
