Historia, duchowe znaczenie i nauki słynnego dzieła Sepulveda, które stało się również najczęściej oglądaną kreskówką w historii. La Gabbianella and the Cat kończy 20 lat
Historia, która poruszyła świat. La Gabbianella e il Gatto nadal fascynuje młodych i starych. Przyjaźń, odwaga, integracja - to i wiele więcej jest w słynnym dziele Sepulveda. A 23 grudnia kreskówka skończy 20 lat.
Ważnymi urodzinami są Gabbianella i kot, najczęściej oglądana włoska kreskówka wszech czasów. Zaczerpnięta z arcydzieła Luisa Sepulvedy „Historia mewy i kota, który nauczył ją latać”, opublikowanego dwa lata wcześniej w 1996 roku, zawiera szereg cennych nauk.
Historia
Akcja rozgrywa się w Hamburgu. Tutaj stado mew powracających z migracji wpada w tak zwaną „czarną zarazę”, plamę ropy wylanej do morza. Podczas łowienia mewy Kengah, gotowa do złożenia jaja, zostaje zaplątana. Biednemu zwierzęciu udaje się uwolnić, kończąc na balkonie domu. Tam mieszka kot Zorba. Wyczerpana mewa składa jajo i prosi kota, aby złożył trzy obietnice: nie jeść jajka, opiekować się dzieckiem i nauczyć go latać. Wysiłki Zorby i jego kocich przyjaciół, sekretarza i pułkownika są bezużyteczne. Mewa umiera. Wkrótce potem, także dzięki troskliwej opiece Zorby, rodzi się Mewa Fortunata, która pokonując wiele trudności, sprawia, że koty rosną w chęci latania. Tak więc, po serii perypetii,przyjaciele pomagają mewie wyskoczyć z dzwonnicy w San Michele i wystartować w jej pierwszy lot.
Duchowe znaczenie i nauki
Za twórczością Sepulvedy stoi wiele tematów. To przede wszystkim historia przyjaźni wykraczającej poza gatunek, ale także opowieść o odwadze. Pojawiają się również zanieczyszczenia i czarna plaga, olej, który brudzi morze, zabijając biedną mewę Kengah.
Ale w centrum opowieści jest wspaniała lekcja integracji, przyjaźni między dwoma przeciwstawnymi gatunkami, kotami i ptakami. Mała mewa rodzi się i rośnie dzięki opiece kotki, która pomaga jej pomimo tego, że różni się od niego i jego przyjaciół. Życie z „innym” uruchamia wspaniały mechanizm, ciągłe dawanie i otrzymywanie. Z jednej strony dzięki Zorbie Fortunata nauczy się pokonywać swoje lęki i na nowo odkrywać swoją tożsamość, a nawet nauczyć się latać. Z drugiej strony kot doświadczy tego, że oko miłości nie widzi różnic, ale nawet tych, którzy nie są do nas podobni, można kochać.
Właśnie to uczucie popycha Zorbę do złamania prawa swojego królestwa i ujawnienia swojej inteligencji człowiekowi, aby pomóc Fortunacie być prawdziwą mewą: w ten sposób pyta poetę, jak pomóc mewie latać.
Nie tylko ptak leci. W przenośni, nawet kot robi to, pokonując własne ograniczenia i wykazując się odwagą niezbędną do pokonania trudności, które wydają się być nie do pokonania.
Historia, która 20 lat później jest bardzo aktualna, wnosząc znaczenie nadziei i integracji dla ludzkości, która jest coraz bardziej zwrócona ku sobie.
Powinniśmy uczyć się od mewy, jak pozwolić sobie odejść, latać, próbując spełnić nasze marzenia, a od kota, by kochać drugiego, tego, który pozornie jest inny od nas. To jest prawdziwy akt miłości.
Francesca Mancuso
