I w końcu to zrobił: swoim intensywnym, harmonijnym, ale zawsze bezpośrednim i szczerym piórem, Brunori Sas , aka Dario Brunori, pokonał konkurencję i zabrał do domu talerz Tenco jako najlepszy rekord roku. Jego Cip! , wydany w styczniu ubiegłego roku i poprzedzony piosenkami Beyond love i For two, które nas lubią, przekonał jury o najbardziej pożądanej nagrodzie w dziedzinie pisania piosenek i innej muzyki.
Nagroda Tenco 2020 dla Brunori Sas
Najlepszym albumem roku 2020 jest Brunori Sas: kalabryjski piosenkarz i autor tekstów wygrał upragnioną płytę Tenco dzięki swojemu Cipowi! , zapis, że on sam zdefiniował dzieło, które zachowuje pewien dystans od rzeczy, ale nie jest oderwane: w tym projekcie Brunori chciał powiedzieć, co go otacza, cofając się o krok, jak wtedy, gdy staje się obraz i oddal się o kilka kroków, aby podziwiać go w całości.
CZYTAJ także: „Dla dwojga, którzy nas lubią” Brunori Sasa, hymn o miłości, który staje się wielki bez starzenia się
Jest to więc opowieść głęboka i chóralna, w której śpiewaczka-autorka tekstów opisuje miłość we wszystkich jej aspektach: jest ta skierowana do innych, do siebie, do natury, a przede wszystkim ta, która się nie starzeje, ale uczy opieranie się czasowi i szokom życia, jak w przypadku Per due che come noi , w którym opowiadane uczucie jest dojrzałe, solidne, głębokie.
Brunori, jak powiedzieliśmy, dosłownie pokonał konkurencję i pokonał pozostałych finalistów, w tym zwycięzcę Sanremo 2020, czyli Diodato, w konfrontacji z albumem What a wonderful life, a potem znowu Paolo Benvegnù z Dellem ” nienawiść do niewinności, Luca Madonia z La Piramide i Perturbazione z (Dis) amore.
Pozostali zwycięzcy
Jednak nie tylko Brunoris Sas. Oto inni zwycięzcy nagrody Tenco:
Tosca , urodzona Tosca Donati, świeżo po bardzo udanym festiwalu w Sanremo, zdobyła nagrodę za najlepszą piosenkę z albumem I love Everything (napisaną przez Pietro Cantarelli) oraz za album dla najlepszego tłumacza z Morabezą.
A to nie wszystko: nagrodę za najlepsze pierwsze dzieło otrzymała płyta Canterò Paolo Jannacciego, syna niezapomnianego Enzo.
Nagroda za najlepszy album w dialekcie została przyznana w Neapolu w 1534 roku. Pomiędzy Moorish a Villanelle z Nuova Compagnia di Canto Popolare.
Wreszcie album najlepszego projektu zbiorowego oznacza ex aequo: Notatki z podróży - Rozdział 1: zgłoś się… (zbiór piosenek Gucciniego) i Io credevo. Piosenki Gianniego Siviero.
