Nigdy nie było tak mało lodu: badanie Instytutu Nauk Polarnych (CNR-ISP) National Research Council zrekonstruowało, po raz pierwszy w historii, 120000 lat ewolucji lodu Arktyki, sygnalizując ich wyraźną redukcję w ostatnich latach. 11 tys.
Teorie dotyczące globalnego ocieplenia stają się coraz bardziej konkretne, a badania następują po sobie, wciąż wywołując alarmy. Klimat też się zmienia i to także wina człowieka. Z krótkoterminowymi efektami już widocznymi i długoterminowymi nieprzewidywalnymi, ale nie pozostawiającymi zbytniego spokoju.
W wyniku tej pracy powstał pierwszy paleorekt lodu morskiego na północnym Atlantyku, który pozwolił odkryć jego ewolucję podczas zmian klimatycznych ostatnich 120 tysięcy lat: od końcowych faz poprzedniej epoki interglacjału, czyli Emian, do całej ostatniej epoki lodowcowej. , aż do obecnego okresu międzylodowcowego, holocenu.
Naukowcy wydobyli „rdzeń lodowy” na Grenlandii w 2021 r., Półkolisty odcinek lodu uzyskany metodą rdzeniowania (technika pobierania próbek). Na tej podstawie przeprowadzili teraz analizy chemiczne, aby odtworzyć jego skład. Z niezbyt zachęcającymi opiniami.
„Wyniki pokazują, że średni zasięg lodu morskiego występującego w ciągu ostatnich 11 tysięcy lat holocenu był mniejszy niż w jakimkolwiek innym okresie poprzedzającym ostatnie 120 tysięcy - wyjaśnia Niccolo Maffezzoli , współautor badań. Zapis pokazuje również, że okres maksymalnego rozszerzenia i grubości lodu wystąpił około 20 000 lat temu, podczas ostatniego maksimum lodowcowego. Następnie lód zaczął się topić około 17,5 tysiąca lat temu, w połączeniu z wieloma innymi zmianami klimatycznymi, które nastąpiły podczas deglacjacji, która doprowadziła do obecnego stanu międzylodowcowego ”.
Lód, który powstaje z zamarzania wody morskiej zimą, jest podstawową zmienną klimatyczną, związaną z wieloma innymi zjawiskami łączącymi atmosferę, oceany i biosferę. Będąc bardzo wrażliwym na zmiany, jest zatem używany przez naukowców jako miara oceny globalnego ocieplenia.
Zdjęcie: CNR-ISP
Jak donoszą eksperci z całego świata , w rzeczywistości współczesne pomiary są stosunkowo nowe (mają nieco ponad sto lat), a obserwacje satelitarne w Arktyce są dostępne od ostatnich lat 80. Jednak obecnie dostępne modele klimatyczne przewidują, że Ocean Arktyczny będzie wolny od lodu latem w ciągu kilku dekad.
Jeśli chcemy pomiarów w znacznie dłuższych ramach czasowych, musimy zwrócić się do lodu morskiego, który jednak z paleoklimatycznego punktu widzenia jest parametrem bardzo trudnym do odtworzenia: w rzeczywistości brom i sód są używane jako wskaźniki, ale mogą być maskowane przez otwarte morze.
I tu właśnie wkroczyła zaawansowana technologia .
„Nasze analizy chemiczne przeprowadzone za pomocą spektroskopii masowej określają ilościowo brom, sód i inne pierwiastki uwięzione w matrycy lodowej na poziomach do ppt, czyli jednej części na bilion”, podsumowuje Maffezzoli.
I „gra” jest skończona: gra, która niestety nie bawi, powinna tylko przestraszyć, bo temperatura naprawdę rośnie.
Zdjęcie: Klimat przeszłości
Badanie zostało przeprowadzone w ramach europejskiego projektu „ Ice2Ice ” i zostało opublikowane w Climate of the Past .
