Powraca do samodzielnego oddychania w wieku 5 lat dzięki zrekonstruowanemu oskrzeli 3D : dzieje się tak z Dzieciątkiem Jezus w Rzymie, gdzie po raz pierwszy w Europie zrekonstruowano wchłanialne oskrzele za pomocą trójwymiarowego odcisku i wszczepiono je małemu pacjentowi cierpiącemu na alację oskrzeli. zapadnięcie się ściany oskrzeli, które uniemożliwia normalny przepływ powietrza do płuc.
Urządzenie zaprojektowane ad hoc z uwzględnieniem anatomii pacjenta, które dzięki pracy zespołowej trwającej ponad 6 miesięcy pozwoliło dziecku wreszcie na samodzielne oddychanie.
Oskrzela 3D zostało w całości zaprojektowane w rzymskim szpitalu pediatrycznym przy użyciu zaawansowanych technik obrazowania i bioinżynierii. Trójwymiarowy model to nic innego jak coś w rodzaju małej cylindrycznej „klatki” odtwarzającej strukturę oskrzela, wydrukowanej z materiału biowchłanialnego, co oznacza, że z czasem zostanie on wyeliminowany z organizmu: polikaprolakton i hydroksyapatyt z którym jest wykonane są w rzeczywistości związkami bioresorbowalnymi, które są usuwane z organizmu w ciągu około 2 lat.
Oskrzela 3D jest wynikiem projektu rzymskiego szpitala opartego na badaniu Uniwersytetu Michigan, w którym wykonano pierwsze 15 podobnych implantów.
Oskrzela dziecka zostało ściśnięte pomiędzy lewą tętnicą płucną a zstępującą aortą piersiową. Ten długotrwały ucisk spowodował zwężenie dróg oddechowych i zapadnięcie się pierścieni chrząstki podtrzymujących ścianę oskrzeli. Ze względu na trudności w oddychaniu dziecko potrzebowało w nocy wspomagania nieinwazyjnych aparatów wentylacyjnych.
W trakcie zabiegu wykonywanego w krążeniu pozaustrojowym, kardiochirurdzy poruszali tętnicami płucnymi, które spowodowały zmiażdżenie oskrzeli, a następnie wszczepiali implant. Urządzenie umieszczono na zewnątrz chorego oskrzela poprzez zakotwiczenie osłabionej tkanki w klatce 3D za pomocą szwów.
„Urządzenia 3D wykonane z wchłanialnego materiału, które mają zniknąć i pełnić swoją funkcję w mniej traumatyczny sposób, stanowią nową granicę chirurgii dróg oddechowych w wieku dziecięcym - wyjaśnia kardiochirurg Adriano Carotti. (…) Z kolei „oskrzele” 3D wszczepione naszemu małemu pacjentowi zniknie z organizmu w ciągu kilku lat. Rozsądne jest przypuszczenie, że w międzyczasie wywołał on powstanie włóknistej reakcji okołoskrzelowej, która w jakiś sposób zastąpi funkcję uszkodzonej chrząstki: oskrzela będzie w ten sposób w stanie się utrzymać i będzie miało możliwość rozwoju i dalszego wzrostu ” .
Teraz, niespełna miesiąc po operacji maluch wrócił z rodziną do domu i jest w stanie normalnie oddychać.
