Z powodu rosnącej erozji morza i gleby straciliśmy już pięć wysp na Pacyfiku, a sześć kolejnych jest zagrożonych.
Jest to jedna z wielu konsekwencji trwającego kryzysu klimatycznego : wzrost wody morskiej jest w rzeczywistości wynikiem wzrostu temperatur, który powoduje topnienie lodowców.
Oprócz tego zmiany klimatyczne prowadzą do przyspieszenia procesu erozji wybrzeża, którą pochłaniają sztormy i sztormy morskie.
W niedawnych badaniach naukowcy wykorzystali zdjęcia lotnicze i satelitarne zebrane w latach 1947-2021, aby ocenić stan 33 wysp rafowych.
Wiele wysp na naszej planecie jest w stanie dotrzymać kroku wzrostowi poziomu morza, ale nie jest to prawdą w przypadku Wysp Salomona, które również są niszcząco dotknięte wzrostem o mniej niż jeden centymetr.
W ciągu ostatnich 20 lat na tym obszarze obserwowano wzrost poziomu morza o około 7-10 mm rocznie, znacznie wyższy niż średnia światowa wynosząca 3 mm. wyższa niż średnia światowa wynosząca 3 mm rocznie.
Podnoszenie się poziomu mórz nie jest jedynym czynnikiem, który odgrywa tu rolę: fale odgrywają również ważną rolę, często pomijaną.
Spośród 33 badanych wysp dwanaście przeszło tylko niewielkie zmiany na wybrzeżu z powodu niskich fal, ale kolejne dwadzieścia jeden wysp zostało dotkniętych poważną erozją z powodu zwiększonej energii fal.
Według autorów badania co najmniej pięć wysp koralowych Salomona zostało całkowicie utraconych w wyniku kryzysu klimatycznego. Były to wyspy o powierzchni od jednego do pięciu hektarów, pokryte gęstą roślinnością liczącą ponad 300 lat.
Inne wyspy są zagrożone, takie jak wyspa Nuatambu, na której mieszka 25 rodzin i która straciła ponad połowę swojej powierzchni mieszkalnej od 2011 r. Nuatambu jest częścią grupy obejmującej sześć innych wysp, które również uległy poważnej erozji i są przeznaczone do zniknięcia w niezbyt odległej przyszłości.
Recesja wybrzeża wysp Sogomou i Kale
To zmusza kilka osób do przeprowadzki, ponieważ ich domy znikają. Gdy morze dociera w głąb lądu, wyspiarze opuszczają swoje domy i odbudowują swoje wioski nieco wyżej na wzgórzach. Wioski sięgające 1900 roku zostały już opuszczone, a wiele społeczności ulega fragmentacji.
Jest to tragedia, która rozgrywa się na naszych oczach i tych, którzy mieszkają na tych wyspach nie należy pozostawiać samym sobie: rządy powinny interweniować za pośrednictwem międzynarodowych funduszy finansowych, takich jak Fundusz Klimatyczny, aby wspierać i pomagać ludności, która jest utrata wszystkiego z powodu kryzysu klimatycznego, w tym planowanie interwencji w celu dostosowania się do skutków zmiany klimatu.
Niestety jednak często ci, którzy mieszkają na wyspach, nie otrzymują żadnej pomocy ze strony państwa, a ludność jest całkowicie sama, aby stawić czoła utracie domów, odbudowie wiosek lub przeniesieniu z wyspy.
Tatiana Maselli
