Co wiesz o węgorzu, poza tym, że jest on częścią tradycyjnej kuchni bożonarodzeniowej, zwłaszcza w niektórych krajach południowych Włoch?
(A czy znasz przyczynę tej tradycji? Węgorz, a dokładniej samica, zwana także „capitone”, ze względu na swój wygląd z wężem, była uważana za symbol diabła, a zatem była zdolna do odpierania zła dlatego zjedzenie jej w Boże Narodzenie oznaczało przebłaganie szczęśliwego i spokojnego nowego roku, niestety moim zdaniem, gdy tradycje się zakorzenią, trudno je wykorzenić). Czy kiedykolwiek zaintrygowało cię to tak bardzo, że posunąłeś się dalej i udokumentowałeś fizyczne, a przede wszystkim behawioralne cechy tego zwierzęcia? Czy wiesz, że podczas reprodukcji przemieszcza się na tysiące kilometrów, temat, który wciąż pozostaje owiany aurą tajemniczości nawet dla uczonych? Zdziw się też, czytając następujące …
Dopiero niedawno dała riuscit lub udzieliła bardziej precyzyjnych odpowiedzi na temat zwyczajów reprodukcyjnych węgorzy, chociaż w minionych stuleciach wielu naukowców próbowało rozwiązać zagadkę (dziwne jest sądzić, że Arystoteles był przekonany, że zwierzęta te powstały bezpośrednio z błota).
Cóż, gdy osiągną dojrzałość rozrodczą, samice węgorza schodzą z rzek, by dotrzeć do morza, spotykając w ten sposób osobniki płci męskiej, które zamiast tego żyją w słonawych wodach przy ujściu. To stąd jesienią rozpoczyna się zaskakująca migracja do Morza Sargassowego, podróż o długości 6000 km. Węgorze europejskie (Anguilla anguilla) wypływają z Morza Śródziemnego, od atlantyckich wybrzeży krajów europejskich i na południe do Senegalu. Przed opuszczeniem ich ciało przechodzi szereg modyfikacji: skóra brązowozielonej z żółtymi refleksami staje się srebrzysta, aby lepiej wtapiać się w wody oceanu, oczy stają się większe, aby lepiej widzieć w głębinach; nagromadzone tłuszcze są zamiast tego wykorzystywane jako źródło energii, ponieważ węgorze nie żerują podczas podróży. Po dotarciu na miejsce wiosną składają jaja na głębokości 450 m. Następnie dorośli umierają, w rzeczywistości nigdy nie udadzą się w podróż powrotną.
Na ten obszar oprócz węgorzy europejskich docierają także węgorze północnoamerykańskie; ich tarliska znajdują się nieco dalej na zachód niż w Europie, ale obszary te pokrywają się.
W leptocephali są stadium larwalne węgorzy , bardzo małe i przejrzystości; to oni ponownie rozpoczną podróż powrotną latem, podążając za Golfsztromem. Podczas podróży rosną głośno, po dotarciu do celu zamieniają się w Czechów. Amerykanom osiągnięcie celu zajmuje rok, a Europejczykom 3 lata. Samce zatrzymują się w słonawych wodach na wysokości ujścia rzek, podczas gdy samice wspinają się nimi w głąb; w ciągu dnia żyją w wąwozach, chowając się pod roślinnością, wśród zanurzonych gałęzi lub w błocie, nocą żywią się organizmami żywymi lub rozkładającymi się (odgrywając tym samym ważną rolę dla ekosystemu). Mogą tu pozostać przez wiele lat, zanim z kolei dotrą do samców u ujścia rzek i ponownie zamkną cykl jako ich przodkowie. Samice mogą osiągać 120-150 cm długości, a samce tylko 50-60 cm.
Oprócz tego, że węgorze są jedną z najbardziej zaskakujących migracji w królestwie zwierząt, zwłaszcza ze względu na odległość, którą te zwierzęta muszą pokonać, siłę i determinację, jaką muszą mieć, aby to wszystko osiągnąć, jest niezwykłe, że wszystko to dzieje się tylko dzięki podążaniu za ich instynktem. : skąd wiedzą, że nadszedł ich czas na wyjazd? Co im mówi, że muszą dotrzeć do ujścia rzek, w których żyją? Aby to zrobić, są przenoszone przez prąd cieków wodnych lub pełzają po ziemi, w nocy (jako lucifuges) iw deszczowe dni (aby uniknąć odwodnienia).
Niestety, to zwierzę jest bardzo zagrożone wyginięciem, do tego stopnia, że zostało zarejestrowane na Czerwonej Liście IUCN ; Dzieje się tak z powodu zapór wodnych, które często spotyka się wzdłuż rzek, ale także z powodu połowu pchanego (ze względu na szczególny cykl reprodukcyjny węgorzy młode są odławiane w celu ponownego zasiedlenia dolin rybackich).
CZYTAJ TAKŻE:
„Rzeka” siły i determinacji w wędrówce łososi
