Beagle to pies średniej wielkości, należący do grupy 6, psy gończe i psy na ślad krwi. Ma bardzo odważny, bardzo aktywny i odporny charakter. Sympatyczny i dobrze uspołeczniony, nigdy nie okazuje agresji ani nieśmiałości.
Beagle stał się niesławny kilka lat temu z powodu porwania Green Hill: niestety ze względu na niektóre jego fizyczne i fizjologiczne cechy nadal jest używany jako zwierzę laboratoryjne do wielu badań. Do dziś pozostaje powszechnie używaną świnką morską.
Jakie jest pochodzenie Beagle?
Beagle ma starożytną historię, która sięga przodków wywodzących się ze starożytnej Grecji: wizerunki psów o podobnych wymiarach i przeznaczeniu (polowanie) zostały znalezione z V wieku pne.
W VIII wieku Talbot Hound został stworzony z rasy zwanej psem St. Hubeert. Talbot miał krótki biały płaszcz, ale nie był zbyt szybki podczas polowania. Później, w XI wieku, Wilhelm Zdobywca przywiózł Talbot Hound do Anglii i być może został skrzyżowany z kilkoma chartami, aby przyspieszyć. Nowo powstała rasa przyjęła imię Southern Hound, uważanego za przodka dzisiejszego Beagle.
W 1830 roku wielebny P. Honeywood ustanowił program hodowlany i położył podwaliny pod nowoczesną rasę Beagle. Wykorzystywane są psy gończe i beagle z północy oraz prawdopodobnie inne rasy, o których zapomniano. Stworzone w ten sposób Beagle były mniejsze niż te dzisiejsze i miały całkowicie biały płaszcz.
Beagle szorstkowłosego wybierano również do początku XX wieku, więc linie prac były tam zarówno gładkowłose, jak iz tym futrem. Ta odmiana wymarła, ale istnieją ślady już w 1969 r. W 1890 r. Powstał klub Beagle i napisano pierwszy wzorzec dla rasy Beagle. Obecnie istnieją dwie odmiany Beagle: te poniżej 33 cm w łopatkach i te między 33 a 38 cm w łopatkach. Obie odmiany są mocne, solidne.
Charakterystyka ogólna
Ma energiczny, mocny wygląd, który może powodować nadwagę, jeśli nie jest aktywny. Skrzynia jest potężna. Ogon jest mocny, średniej długości i noszony wysoko, ale nie zawinięty ani nachylony do przodu.
Wielkość między 33 a 40 cm, waga waha się od 11-16 kg samicy do 12-20 kg samca Czaszka jest lekko wypukła, z wyraźnym stopem. Nos jest prosty i duży z szerokimi nozdrzami, a kufa nie jest spiczasta.
Szczęki zgryz nożycowy. Oczy są ciemne lub orzechowe, duże i szeroko rozstawione. Uszy są długie, z zaokrąglonymi końcami i sięgającymi aż do czubka nosa. Są nisko osadzone i cienkie. Ma chód z dobrym zasięgiem i dobrą kontrolą tylnych kończyn, z szybkim, ale odpornym płynnym ruchem na duże odległości.
Beagle może mieć szatę w wielu kolorach, aw szczególności może istnieć 25 kombinacji kolorystycznych, a odcienie kolorów dodają się do tych kombinacji.
Włącznie z:
Standard rasy Beagle mówi, że „dowolny kolor psa” jest akceptowalny. Najczęstszym kolorem Beagle jest trójkolorowy z czarnym siodłem (obszar na plecach), białymi nogami, klatką piersiową, brzuchem i białą końcówką na ogonie oraz opalenizną na głowie i wokół siodła. Drugą najczęściej spotykaną kombinacją kolorów jest czerwień i biel w irlandzkim wzorze plam na twarzy, szyi, nogach i końcu ogona. Niezależnie od koloru, zazwyczaj mają białą końcówkę na ogonach, dzięki czemu myśliwi mogą je zobaczyć podczas polowania w wysokiej trawie
W podsumowaniu:
- jest psem średniej wielkości
- ma solidną konstrukcję
- idealna wysokość: 33-40 mc
- szata w różnych kolorach
- cienkie wiszące uszy
- duże ciemne oczy
Charakter psa rasy beagle
Beagle to rasa bardzo popularna głównie ze względu na swój charakter. Jest psem łagodnym, ciekawskim i już w wieku dorosłym zachowuje sporą dawkę energii. Nie jest psem siedzącym i jeśli nie porusza się odpowiednio, łatwo przybiera na wadze. Jest towarzyski, ponieważ pierwotnie jest często używany w stadach myśliwskich, dlatego instynktownie musi dobrze dogadywać się z innymi psami.
Na ogół dobrze dogaduje się z dziećmi, mając również energię, aby towarzyszyć im w grach. Ponieważ jest psem myśliwskim, musisz uważać, jeśli chcesz mieć w domu inne rodzaje zwierząt domowych, takie jak króliki, szczury, ptaki, koty lub jeśli chcesz zdobyć beagle i mieć te zwierzęta w domu. Dlatego warto socjalizować beagle z innymi zwierzętami, gdy jest młody, aby wyszkolić go, aby ich nie gonił.
W podsumowaniu:
- Energiczna i potrzebująca codziennej aktywności
- towarzyski i czuły
- silny instynkt drapieżny
- dobrze dogaduje się z dziećmi
Podstawowa pielęgnacja
Beagle potrzebuje ogrodzonego podwórka, ponieważ z natury jest wędrowcem, zwłaszcza jeśli wybiera szlak. Dlatego tak ważne jest, aby spacerując zostawić wolny tylko na ogrodzonych i bezpiecznych terenach, bo inaczej ryzykujesz jego utratę. Ważne jest również, aby od najmłodszych lat uczyć je podstawowych przykazań posłuszeństwa.
Ważne jest, aby zapewnić zdrowe i odpowiednie odżywianie bez przesadzania z przysmakami i pokarmami węglowodanowymi, ponieważ jest to rasa, która ma tendencję do przybierania na wadze. Niezależnie od tego, czy chodzi o działalność komercyjną, czy domową, ważne jest, aby upewnić się, że podajesz odpowiednią ilość dla swojego wieku i aktywności fizycznej.
Beagle mają sierść z gładkim, gęstym podszerstkiem, odpornym nawet na deszcz. Powinny być regularnie szczotkowane szczoteczką lub rękawiczką o średnim włosiu, przynajmniej raz w tygodniu. Są ogólnie czystymi psami i nie wymagają częstych kąpieli.
Należy dbać o uszy, ponieważ wiszące nie są dobrze wentylowane i należy je utrzymywać w czystości.
Dlatego Beagle musi być:
- szczotkować przynajmniej raz w tygodniu
- prany tylko w razie potrzeby, ponieważ utrzymuje czystość
- karmione prawidłowo
Choroby Beagle
Pomimo tego, że jest rasą silną, beagle może być podatny na niektóre choroby.
Choroba krążka międzykręgowego : jest to bolesna patologia, w której występuje ucisk rdzenia kręgowego. Uszkodzenie może być również nieodwracalne i konieczne jest uciekanie się do terapii przeciwbólowych i przeciwzapalnych, a czasem zabiegów chirurgicznych.
Dysplazja stawu biodrowego : Jest to stan dziedziczny, w którym głowa kości udowej nie jest ściśle dopasowana do stawu biodrowego. Możesz odczuwać ból i kulawiznę oraz wpływać na wszystkie kończyny. Z wiekiem może również rozwinąć się zapalenie stawów.
Cherry Eye : w tej patologii gruczoł znajdujący się pod trzecią powieką wystaje i wygląda prawie jak wiśnia wystająca z kącika oka. Można go przestawić (najlepiej u weterynarza), ale jeśli często się powtarza, konieczna może być interwencja.
Jest to stan, w którym gruczoł pod trzecią powieką odstaje i wygląda raczej jak wiśnia w kąciku oka. Twój weterynarz może potrzebować usunąć gruczoł.
Jaskra: jest to bolesna choroba, w której ciśnienie w oku staje się nienormalnie wysokie. Oczy stale wytwarzają i drenują płyn zwany cieczą wodnistą - jeśli płyn nie spływa prawidłowo, ciśnienie wewnątrz oka wzrasta, powodując uszkodzenie nerwu wzrokowego i powodując utratę wzroku i ślepotę. Istnieją dwa rodzaje. Jaskra pierwotna, która jest jaskrą dziedziczną i wtórną będącą wynikiem zapalenia, guza lub urazu. Jaskra zazwyczaj dotyka najpierw jednego oka, które będzie czerwone, wodniste, dzwoniące i sprawiające wrażenie bolesne. Rozszerzona źrenica nie zareaguje na światło, a przednia część oka będzie miała białawe, prawie niebieskie zmętnienie. Skutkiem będzie utrata wzroku i ostatecznie ślepota, czasami nawet po leczeniu (operacja lub odpowiednie leki).
Postępujący zanik siatkówki (PRA) : Jest to zwyrodnieniowa choroba oka, która ostatecznie powoduje ślepotę z powodu utraty fotoreceptorów w tylnej części oka. PRA można wykryć na wiele lat, zanim pies wykazuje oznaki ślepoty. Na szczęście psy mogą używać innych zmysłów, aby zrekompensować ślepotę, a niewidomy może prowadzić pełne i szczęśliwe życie. Po prostu nie rób z nawyku przenoszenia mebli. Renomowani hodowcy mają coroczne certyfikaty oczu swoich psów przez lekarza okulistę i nie hodują psów z tą chorobą.
Distichia : Ten stan występuje, gdy dodatkowy rząd rzęs (znany jako distichia) rośnie na gruczole łojowym w oku psa i wystaje wzdłuż krawędzi powieki. To podrażnia oczy i możesz zauważyć, że twój Australijczyk mruży oczy lub je przeciera. Distichiasis leczy się chirurgicznie, zamrażając nadmiar rzęs ciekłym azotem, a następnie usuwając je. Ten rodzaj zabiegu nazywany jest kriopilacją i wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym.
Niedoczynność tarczycy : Niedoczynność tarczycy jest zaburzeniem tarczycy. Uważa się, że jest odpowiedzialny za takie schorzenia, jak epilepsja, łysienie (wypadanie włosów), otyłość, letarg, przebarwienia, piodermia i inne choroby skóry. Jest leczony lekami i dietą.
Karłowatość Beagle : Jest to stan, w którym pies jest mniejszy niż normalnie. Stanowi temu mogą, ale nie muszą, towarzyszyć inne fizyczne nieprawidłowości, takie jak skrajnie krótkie nogi.
Syndrom Chińskiego Beagle (CBS) : Jest to stan charakteryzujący się dużą czaszką i skośnymi oczami. W przeciwnym razie pies rośnie normalnie. Dość często psy z CBS mają problemy z sercem i wady palców.
Zwichnięcie rzepki : Znane również jako „śliskie poślizgnięcia”, jest to częsty problem u małych psów. Jest to spowodowane nieprawidłowym ułożeniem rzepki, która składa się z trzech części - kości udowej (kość udowa), rzepki (kolano) i piszczeli (łydki). Powoduje to kulawiznę w nodze lub nieprawidłowy chód, podobny do skakania lub skakania.
Jest to stan obecny przy urodzeniu, chociaż faktyczne przesunięcie lub zwichnięcie nie zawsze występuje długo później. Pocieranie spowodowane zwichnięciem rzepki może prowadzić do zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów.
Istnieją cztery stopnie zwichnięcia rzepki, od stopnia I, sporadycznego zwichnięcia powodującego chwilowe kulawizny w stawie, do stopnia IV, w którym rotacja kości piszczelowej jest silna i rzepki nie można ręcznie wyregulować. Daje to psu wysklepiony wygląd. Poważne zwichnięcia rzepki mogą wymagać chirurgicznej naprawy.
Beagle to w zasadzie zdrowy pies, ale może mieć choroby genetyczne, takie jak:
- Dysplazja stawu biodrowego
- Jaskra
- Postępujący zanik siatkówki (PRA)
- Zespół chińskiego Beagle
Adopcja Beagle
We Włoszech istnieje wiele farm Beagle, ale tak jak w przypadku innych ras, lepiej byłoby adoptować jedną z trudnych sytuacji.
Nawet jeśli jest to potulny i dobroduszny pies, nie brakuje porzucenia i przed jego adopcją wystarczy dowiedzieć się, jakie problemy może mieć po porzuceniu lub złym traktowaniu.
Istnieje wiele środków ratunkowych, które możesz również znaleźć na Facebooku, takich jak SOS BEAGLE ABANDONATI RESCUE ITALIA
Annalisa Barera
