Susza jest zjawiskiem naturalnym i powracającym, ale pod koniec stulecia fale całkowitej jałowości w Europie staną się trzykrotnie częstsze. Powód? Niedobory wody w coraz większym stopniu będą wynikiem nadmiernej eksploatacji i niewłaściwego zarządzania ekosystemami słodkowodnymi, takimi jak rzeki, jeziora, tereny podmokłe, strumienie i wody gruntowe. Dlatego poprawa zarządzania tymi samymi zasobami wodnymi może być również rozwiązaniem przeciw zmianom klimatycznym.
Takie jest założenie WWF , którego najnowszy raport „Dobra gospodarka wodna: sedno europejskiej reakcji na suszę” jest bardzo jasny: przywrócenie dobrego stanu zasobów wodnych może pomóc i znacznie ograniczyć skutki zmian klimatycznych .
Pomimo tego , że Europa jest regionem umiarkowanym , ma długą historię okresów suchych i istnieją szczególne gorące miejsca, w których susza nasiliła się, szczególnie w ostatniej dekadzie: przykładem jest Półwysep Iberyjski, południowo-wschodnia Francja, Grecja i region Dolnego Dunaju. Jednak susza staje się coraz bardziej powszechna i dotkliwa na całym kontynencie. Już tego lata Francja i Niemcy podjęły działania nadzwyczajne w celu rozwiązania problemu niedoboru wody.
Co więcej, najnowsze dane z Europejskiego Obserwatorium ds. Susz wskazują, że nawet najbardziej wysunięte na północ kraje, takie jak region bałtycki i Szwecja, doświadczają pierwszych oznak ostrzegawczych przed suszą, takich jak opady deszczu i niedobór wilgoci w glebie.
Dlaczego to wszystko się dzieje?
Według raportu WWF główną przyczyną jest system zarządzania kryzysowego (działający tylko w czasie suszy), a zwłaszcza system alokacji zasobów wodnych, zwykle rozdzielany na początku harmonogramu hydrologicznego - mniej więcej w październiku - gdy administracja dostarcza wodę dostępną do intensywnego użytku (rolniczego, przemysłowego lub domowego). Jest to system, który ostatecznie nie może przewidzieć możliwej fali suszy.
Ponadto nadmierne wykorzystanie tych samych wód (wystarczy pomyśleć, że samo rolnictwo pochłania około 40% zużycia wody w Europie) i zniszczone ekosystemy wodne przynoszą swoje. Zgodnie z dokumentem tylko 60% basenów europejskich jest klasyfikowanych jako „w dobrym stanie” zgodnie z limitami określonymi przez Unię Europejską, podczas gdy wszystkie rzeki są kierowane lub blokowane przez tamy lub rezerwaty, prawie wszystkie zbudowane w celu zwiększenia zasobów Z wody
W rzeczywistości, chociaż zbiorniki i zbiorniki wodne przynoszą im bliskie korzyści, na dłuższą metę powodują, że ekosystemy wodne są mniej odporne na fale suszy.
Eksperci WWF zwracają również uwagę na brak zaangażowania Administracji we wdrażanie zapoczątkowanej przez Komisję Europejską Ramowej Dyrektywy Wodnej (jednym z głównych celów dyrektywy jest łagodzenie skutków suszy poprzez tworzenie tzw. dorzecza przedstawiające sposób przywrócenia do perfekcji ekosystemów słodkowodnych) i według nich tylko skoordynowane działanie, które obejmuje również redukcję emisji do 2040 r., ograniczy skutki suszy w Europie.
Według Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu, pod koniec wieku fale suszy staną się trzykrotnie częstsze, a ocieplenie regionów śródziemnomorskich doprowadzi wiele żyjących tam ludów do długich okresów niedoboru wody w najbliższej przyszłości.
Co wtedy zrobić?
WWF w pierwszej kolejności rekomenduje opracowanie planów gospodarowania wodami w dorzeczu (RBMP.webp) przewidzianych w Ramowej Dyrektywie Wodnej, dzięki którym można by nakreślić sposoby przywrócenia lub utrzymania ekosystemów słodkowodnych.
Byłyby to rozwiązania oparte na przyrodzie, mające na celu ochronę i odtworzenie terenów podmokłych i rzek, zapewnienie ich zdrowia i poprawę jakości gleb, zachowanie wody i zwiększenie przenikania do gleby i warstw wodonośnych.
Wreszcie eksperci zalecają stosowanie zasady „zanieczyszczający płaci”, gwarantując, że ceny wody odzwierciedlają rzeczywistą wartość oraz że wszyscy użytkownicy, począwszy od sektora rolniczego, w równym stopniu uczestniczą w pełnych kosztach usług wodnych.
Przeczytaj także:
Światowy dzień wody: pomoc z kosmosu w ochronie naszych zasobów wodnych (WIDEO)
Słodka woda może wyczerpać się w Wielkiej Brytanii za zaledwie 25 lat
Germana Carillo
