Przywiązani do łóżek, wypchani lekarstwami i często z elektrodami przyłożonymi do genitaliów, aby „je uczyć i oswajać”. Gdyby mury Willi Azzurra, tak zwanego azylu dla dzieci, mogły mówić, opowiadałyby o tym horrorze. Oto, co działo się w środku.
Prawdziwy lager zamknięty na stałe w 1979 roku, ale imponująca Villa Azzurra nadal istnieje, ale jest zaniedbana. Leży na granicy Grugliasco i Collegno, na końcu Via Lombroso w Turynie i przez długi czas było makabrycznym miejscem, które ani nie przypominało willi, ani nie nawiązywało do baśni.
Okropności wewnątrz Villa Azzurra
Dzieci internowane z powodu `` niewykształcenia '' i `` niebezpieczeństwa dla siebie i innych '' były również w wieku od 3 do 4 lat i były przywiązane do bram ogrodowych lub gorących kaloryferów, do łóżka i na zewnątrz w zimnie, jeśli wykazywały zbyt dużą żywotność lub były „jęczał”.
I właśnie zdjęcie 10-letniej dziewczynki, przywiązanej do łóżka, nagiej iz zrezygnowanymi oczami, opublikowane przez Espresso 26 lipca 1970 roku, wywołało skandal w azylu profesora Giorgio Cody (później sądzonego i skazanego za znęcanie się) .
To Coda zachęcał do stosowania elektrod zakładanych na genitalia, kiedy dzieci sikały w łóżku i zawsze to on zmuszał je do walki ze sobą. Jaka była wina tych maluchów? Może to bycie żywym jak większość dzieci w ich wieku lub bycie nieślubnym dzieckiem i nikt go nie chce? A co się z nimi stało? Jak bardzo to dramatyczne doświadczenie naznaczyło ich życie?
Zdjęcie
Cóż, Alberto Gaino mówi o tym w swojej książce „Azyl dla dzieci” (Edizioni Gruppo Abele), która mówi właśnie o tych pokojach, które powinny być wspólną „sekcją medyczno-pedagogiczną”.
Ale nie było nic pedagogicznego, wyjaśnia Gaino między stronami, w tych przerażających zatrzymaniach. A zeznania mówią o przemocy, torturach, zgonach spowodowanych terapią na granicy, między rzekomą nauką eksperymentalną a czarami: jak Ignazio, który zmarł nago przywiązany do łóżka, lub jak historia bliźniaków Grazii i Valtera.
Gerardo, ostatni, który opuścił azyl, w latach 80. mieszka we wspólnocie na wzgórzu i mówi jak dziecko, podobnie jak Spartakus, także ofiara `` lekarza elektryka '', który w końcu w wieku 60 lat po latach spędzonych w innych zakładach a społeczność wreszcie znalazła rodzinę dzięki „Iesa”, projektowi opieki zastępczej dla pacjentów psychiatrycznych obecnych we Włoszech.
Zdjęcie
Co mają wspólnego Grazia, Valter, Spartaco i wszyscy inni internowani? Skradzione dzieciństwo i nieusuwalne ślady na ciele i w umyśle okropności i przemocy, że państwo wiedzieli, ale został milczy na ten temat od dłuższego czasu.
„Miałem trzy lata, kiedy pracownik socjalny zabrał mnie do Villa Azzurra, która nie miała absolutnie nic w tym kolorze. Trafiłem tam, ponieważ ta dobra kobieta mojej mamy miała mnie z mężczyzną, który nie dbał szczęśliwie o ojcostwo, nigdy go nie spotkałem. Była młoda i samotna ”- czytamy na początku książki.
Villa Azzurra, która stała się sprawą medialną w 1970 roku, została zlikwidowana po zatwierdzeniu 180, ustawy Basaglia, która zniosła azyl w 1978 roku, ale nikt nie będzie w stanie odwołać tych dni terroru. Jak definiuje to Gaino: był to jeden z największych wstydów we Włoszech.
© Mauro Vallinotto
Potępienie Cody
Dnia 11 lipca 1974 r. Nadchodzi wyrok Coda, winny „nadużycia środków poprawczych” i skazany na 5 lat więzienia, koszty sądowe oraz 5 lat zakazu wykonywania zawodu lekarza.
Dominella Trunfio
Zdjęcie na okładce: © Mauro Vallinotto
