Zrównoważona mobilność i bezpieczeństwo na drogach, Rzym na ostatnim miejscu w Europie. W rzeczywistości stolica znalazła się na dole rankingu składającego się z 13 europejskich miast, w których porównano również jakość powietrza, zarządzanie mobilnością i transport publiczny.
Życie. W ruchu. Oddechowy. Ranking europejskich miast w zrównoważonym transporcie ”wykorzystał najnowsze dostępne dane, dotyczące 2021 roku i pochodzące z oficjalnych źródeł publicznych lub bezpośrednio od władz miejskich, porównując wyniki 13 europejskich miast pod względem zrównoważonej mobilności, przypisując każdemu z zastosowanych parametrów maksymalnie 20 punktów za potencjalnie możliwą do osiągnięcia sumę 100 punktów.
Kompletny ranking
Według raportu przygotowanego przez Wuppertal Institute na zlecenie Greenpeace, na pierwszym miejscu znalazła się Kopenhaga (57 na 100), następnie Amsterdam (55) i Oslo (50). Ostatnio sklasyfikowany Rzym (27). Londyn, Moskwa i Berlin również nie szczycą się lepszymi sytuacjami, o czym świadczy ich niska pozycja.
Kopenhaga , zajmująca pierwsze miejsce, stara się poprawić jakość powietrza i życia swoich mieszkańców, inwestując w infrastrukturę dla usług rowerowych, wprowadzając drastyczne ograniczenia w ruchu ciężkich pojazdów, opłat drogowych i innych form transportu płatność - dla kierowców - rzeczywistych kosztów użytkowania prywatnego pojazdu.
Nigdy nie była to radość, pomyśleliśmy. Ale w głębi duszy wiemy - zwłaszcza Rzymianie - że stolica nie dorównuje innym europejskim miastom pod względem mobilności. O słabym wyniku Rzymu zadecydowały bardzo negatywne wyniki niektórych wskaźników badawczych, w szczególności bezpieczeństwa ruchu drogowego i zarządzania mobilnością. Nie wspominając o tym, że stolica nie jest odpowiednia dla rowerzystów i pieszych. Nic dziwnego, że poziom wykorzystania roweru jest niski.
Rzym o czym
Rzym pod względem bezpieczeństwa ruchu drogowego jest najbardziej niepewnym miastem spośród analizowanych w badaniu. W 2021 r. W stolicy odnotowano 25 wypadków śmiertelnych z udziałem rowerzystów i 47 z udziałem pieszych. W tym samym okresie na każde 10 000 wycieczek rowerowych przypadało 110 wypadków, a na każde 10 000 podróży pieszych - 133.
Stolica jest również przedostatnia pod względem aktywnej mobilności. Oznacza to, że mieszkańcy miasta mało chodzą i jeżdżą mało rowerem. Piesi i rowerzyści pokonują łącznie 7% podróży w mieście. Rzym posiada wiele terenów zielonych, które mogą potencjalnie zachęcać do ruchu pieszego, ale nie są one „zintegrowane” i często nie są wyposażone ani usytuowane w taki sposób, aby stać się „korytarzami” dla pieszych. Miasto, w którym najczęściej spacerujesz i jeździsz na rowerze, to Amsterdam. Ogólnie rzecz biorąc, 60% podróży po mieście to mobilność aktywna.
Stolica ma również bardzo słabe adresy do zarządzania mobilnością, co nie zniechęca do korzystania z prywatnych samochodów . Znajduje to odzwierciedlenie w stale zwiększającym się natężeniu ruchu i czasie podróży ze względu na dużą liczbę samochodów na drogach. Nawet dzielenie się rowerami i samochodami ma problemy z startem. Transport publiczny też nie błyszczy, okazując głębokie oznaki kryzysu. Wszystko to ma swoje odzwierciedlenie w niezdrowym powietrzu , zwłaszcza jeśli chodzi o stężenia dwutlenku azotu, typowe dla spalin samochodowych.
W odniesieniu do jakości powietrza oceniono oficjalne roczne średnie stężenia w atmosferze dwutlenku azotu (NO2) i drobnego pyłu (PM10 i PM2,5). Miastem z najlepszym powietrzem było Oslo , najgorzej Londyn (8 punktów) i Moskwa (tylko 3,5 punktu).
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli chodzi o zanieczyszczenie powietrza między badanymi miastami, Oslo i Wiedeń znalazły się na szczycie klasyki zarówno pod względem poziomu czystości powietrza, jak i transportu publicznego. Nie jest to przypadek, biorąc pod uwagę, że istnieje silna korelacja między jakością powietrza a zrównoważoną mobilnością.
„Jeśli Rzym chce zwiększyć zrównoważoną mobilność, musi zacząć chronić pieszych i rowerzystów przed ruchem zmotoryzowanym, który w stolicy jest agresywny i zbyt często śmiertelny. Rzym ma również ogólny cel polegający na ograniczeniu korzystania z samochodu do celów prywatnych poprzez wprowadzenie systemów opłat za prywatną mobilność. Przykład Obszaru C w Mediolanie, aby pozostać w kontekście włoskim, może być natychmiastową inspiracją; w tym sensie tę samą funkcję mogą pełnić doświadczenia Londynu i Sztokholmu ”- powiedział Andrea Boraschi, szef kampanii Greenpeace Transport.
Aby przeczytać cały raport, kliknij tutaj
Francesca Mancuso
