W naśladuje czczo dietę z Valter Longo stał się znany na całym świecie, a także rozmawialiśmy o tym kilka razy. Teraz włoski badacz powraca w świetle reflektorów z nową książką: „Przy stole długowieczności”, w której za pomocą rad i przepisów odkrywa sekrety długiego życia.
Wszyscy chcielibyśmy wiedzieć, jak zapewnić długie i zdrowe życie. Według Longo, i nie tylko, kluczem jest odpowiednia dieta, taka jak ta stosowana przez niektóre populacje, które wyróżniają się właśnie długowiecznością.
Aby spróbować poznać sekrety stulatków Włoch, Longo wybrał się w podróż do tak zwanych „niebieskich rejonów” naszego kraju, czyli takich, na których żyje się dłużej i dlatego jest tam duże skupisko stulatków. Wśród nich są Trydent, Genua, Siena, Castelluccio di Norcia, Maratea, Palermo, a przede wszystkim Seulo, sardyńskie miasto, w którym mieszkają najstarsi ludzie na świecie.
Badacz nie ograniczył się do przeprowadzania wywiadów z mieszkańcami tych miejsc, ale przeanalizował również ich nawyki żywieniowe i spróbował typowych potraw, które jedzą prawie codziennie. Więc co musisz jeść, aby żyć długo? Longo podsumował sprawę w wywiadzie dla Huffington Post:
„Makaron i mięso raz w tygodniu a na resztę rośliny strączkowe i wiele sezonowych warzyw. Jedynym ustępstwem po 65/70 roku życia jest umiarkowane spożycie kozich lub owczych jaj, mleka, sera lub jogurtu ”.
Ale czy to tylko sekret Włocha, który ma ponad 100 lat? Ani trochę! Longo zwraca uwagę, że ci ludzie zawsze jedli mało (a często produkty ich ogrodu), dużo chodzili i pracowali, ale też są spokojni i uśmiechnięci. Wracając do odżywiania, potwierdza się też powiedzenie „królewskie śniadanie, książęcy obiad i obiad biedaka”, ale ważne są też czasy, zwłaszcza wieczorami ludzie długowieczni jedzą bardzo wcześnie, na długo zanim się ściemni. Longo sugeruje, aby każdy przyjmował pożywienie w ciągu 12 godzin, a następnie kontynuował kolejne 12 godzin całkowitego postu.
Wydaje się więc, że długowieczność jest budowana jak układanka, w której odżywianie ma honorowe miejsce, ale duże znaczenie ma również aktywność fizyczna, dziedzictwo genetyczne i skuteczność służby zdrowia na obszarze, na którym się żyje. W odniesieniu do tego ostatniego punktu Longo zwraca uwagę, że dobra długowieczność istnieje nie tylko w odległych wioskach południowych Włoch, ale także w najważniejszych miastach i miasteczkach, takich jak Monako, San Marino lub niektóre centra Emilii i Wenecji Euganejskiej, gdzie można robić różnica polega na funkcjonującym systemie opieki zdrowotnej, na który składają się doskonałe zaplecze medyczne. Jednak samo to nie wystarczy, jeśli nie zwracasz również uwagi na odżywianie.
Konkretnym przykładem jest Veneto: według danych badaczki w tym regionie do 2011 roku kobiety miały bardzo wysoką średnią długość życia, która następnie spadała w kolejnych latach wraz ze wzrostem zachorowań i zmianą stylu żywienia (na korzyść za dużo białka zwierzęcego). Funkcjonujący system opieki zdrowotnej nie powstrzymuje zatem niewłaściwych nawyków żywieniowych.
Przy stole długowieczności: książka
W nowej książce Valtera Longo znajdziesz szereg wskazań do dobrego odżywiania, ale przede wszystkim część poświęconą prostym przepisom na długowieczność i zgodną z zalecaną przez niego dietą. Nie spodziewaj się, że znajdziesz egzotyczne potrawy, takie jak nasiona chia, komosa ryżowa lub soja, Longo jest bardzo jasne w tej kwestii: musimy unikać zwracania się do odległych krajów, aby znaleźć jedzenie, które nam odpowiada, zamiast tego odkryć na nowo tradycyjne i zdrowe smaki naszej kuchni. Dlatego wszystkie przepisy są inspirowane włoską tradycją kulinarną.
Znajdziesz wtedy, jak już wspomniano, najistotniejsze punkty i najciekawsze informacje o podróży autora po błękitnych obszarach Włoch, charakteryzujących się wysokim wskaźnikiem długowieczności.
Przypominamy również, że pomimo kilkukrotnych oskarżeń o chęć zarobienia pieniędzy na diecie naśladującej post i związanym z nią zestawie, w rzeczywistości Valter Longo przekazał cały dochód z poprzedniej książki, tej i zestawu, na badania naukowe i rozpowszechnianie prawidłowego odżywiania.
Francesca Biagioli
