Żaby z pyska szerokie, tak szerokie, że mogłyby pożreć dinozaura. To nie początek żartu, ale hipoteza nowego badania, że przodkom żab Pac-Mana miliony lat temu mogli rozerwać małe dinozaury i krokodyle.
Pomimo uroczego przezwiska ze względu na otwór i kształt pyska, prawdziwe imię tego zwierzęcia to rogata żaba i należy do rodzaju Ceratophrys. Dziś te płazy żyją w Ameryce Południowej, ale ich wymarli już przodkowie, diabelskie żaby , wywołały sensację, jeśli chodzi o ich zdolność pożerania dinozaurów.
Wybierzmy się w podróż w czasie i wróćmy do późnej kredy. Około 68 milionów lat temu diabelska żaba (Beelzebufo ampinga) żyła spokojnie na dzisiejszym Madagaskarze. Był to płaz z rzędu anuranów, do którego należą również żaby i ropuchy.
Porównując ugryzienie i pysk żab Pac-Mana do ukąszeń i pysków diabelskich przodków, naukowcy zauważyli liczne podobieństwa. Ale nie tylko. Siła ugryzienia przez żabę Belzebufo mogła pozwolić zwierzęciu zjadać młode dinozaury.
Większość żab ma stosunkowo słabe szczęki i żeruje na małych ofiarach, które chwytają głównie przez lepkie języki, ale żaby Pac-Mana (Ceratophrys) mają wyjątkowo mocne ugryzienie, które pozwala im pożerać stworzenia ich własnych rozmiarów.
Kiedy naukowcy obliczyli siłę ukąszenia żab Pac-Mana (o długości od 8 do 18 cm), porównując ją z rozmiarem głowy i ciała, dokonali porównania z wymarłymi żabami, których wymiary były zdecydowanie większy, około 41 cm długości i około 15 szerokości głowy.
Obliczenia w ramach badania przewidywały, że przy tej wielkości ukąszenie diabelskiej żaby będzie tak silne, jak ukąszenie wilka czy lwa . To z pewnością umożliwiłoby zabijanie małych krokodyli lub dinozaurów, zwłaszcza gdyby nawyki łowieckie były podobne do nawyków agresywnych i wytrwałych żab Pac-Mana.
„Rogate żaby robią wrażenie i nie rezygnują z niczego” - wyjaśnił główny autor badań A. Kristopher Lappin, profesor nauk biologicznych na California State Polytechnic University w Pomona.
Badanie zostało opublikowane w Nature Scientific Reports.
Francesca Mancuso
